Ontzettend Serieuze BDSM, oftewel slappe lach tijdens spel

[faery]

Gisteravond bijvoorbeeld. Jaxel had mijn armen en benen ingepakt in folie en ducktape, en was me afwisselend aan het kietelen en krassen. Normaal piep ik altijd als ik pijn heb, maar om de een of andere reden had ik bedaccht dat ik vandaag geen squeeky toy wile zijn, maar ja, je moet iets... dus nadat ik een soort voooshj-geluid had gemaakt ging Jaxel me nadoen en kietelen. Presto: allebei de slappe lach (zonder uit het spel te vallen ook).

Wat zijn jullie ervaringen en verhalen hiermee?

[phedre]

ik heb dat met tazzapper en elektische vliegenmepper, ik moet er vreselijk van giebelen en giechelen en als men dan doorgaat kan ik echt slappe lach krijgen, die meteen weer weg is als hij dan overgaat op iets anders

[Ravelijne]

Ik moet bijna altijd lachen van pijn. Dat is gewoon pure vrolijkheid dan, of zo. Ik weet dat Zarath en ik ook een keer vreselijk de slappe lach hebben gehad samen, maar ik weet totaal niet meer waar het over ging. (Note to self, Zarath vragen of hij het nog weet.) Het was wel heel leuk en we konden daarna ook gewoon weer doorspelen. Tijdens, zelfs, geloof ik.

[lotus {P}]

o ja, zo herkenbaar. Soms lukt doorspelen wel, maar er zijn ook momenten geweest dat ik echt even moest bijkomen want ik hield niet meer op met lachen. Vraag me alleen niet meer wat er gebeurde, want dat weet ik niet meer.

[Suus]

Ik kan door de spanning ontzettend melig en giechelig worden. Ook door een uitspraak van hem kan ik soms ineens schateren van het lachen. Maar hij heeft wel zodanig de touwtjes in handen om daar de ruimte voor te geven en het weer een andere wending te geven als hij daar zin heeft.
Lachen hoort bij vind ik. Maar het moet geen 'peppie&kokkie-spel' worden bij mij.

[xAmberx]

Ik word van de zenuwen heel giebelig. Op een VSSM meesting heb ik een keer met iemand gespeeld wat ik zo spannend vond, dat ik de hele tijd aan het lachen was, en het hield maar niet op.

Van het weekend kwam het door een klemmetje op mijn tepel waar tegenaan getikt werd, wat ontzettend kietelde. Wat ik weer ontzettend grappig vond, vooral omdat ik dacht dat ik door de grond zou gaan.

De eerste situatie werd op een gegeven moment gewoon frustrerend voor mij, waarschijnlijk ook wel voor de ander, omdat ik echt niet meer uit die giechelbui kwam. De tweede situatie, en meestal zijn ze zo, waren gewoon eventjes grappig maar ik kwam daarna weer prima terug in wat we aan het doen waren met enige hulp van de tegenpartij.