Ik heb er in de X-files al over gepost een tijdje terug, bewust in de X-files want dat is toch een kleiner clubje en schaamte is een naar ding, ook naar onbekenden op het internet. Maar hier komt ie.
Ik probeer de schaamte te laten varen in de hoop dat anderen zich hierdoor sterker voelen ook hulp te zoeken.Dag. Ik ben anne. En ik ben een schuldenaar omdat ik niet met geld om kan gaan.
Ik ben druk bezig samen met mijn schuldhulpverlener en YNAB om hier verandering in te brengen.
De stap om hulp te vragen was ZO GROOT, zo enorm groot. Ik ben toch verdomme een slimme vrouw, met een goed verstand en een prima inkomen, dit moet ik toch zelf kunnen! Maar ik kon het niet. En de stress van de schulden hielp niet in het maken van betere keuzes, het hielp in het maken van korte termijn plezier keuzes, want dat had ik wel verdiend na al die stress.
Wat wil ik met dit topic? Ik hoef niet eens reacties, ik wil dat iedereen die van het onderwerp van dit topic al kramp in de sluitspier krijgt zich achter de oren krabt. Geldproblemen gaan namelijk niet uit zichzelf weg.
- Waarom krijg jij stress van geld?
Heb jij alles goed op orde?
Weet je waar je staat?
Heb je dingen uit de hand laten lopen door schaamte?
of door stress?
Hoop je dat het vanzelf wel goed komt?
Of weet je dat het volgende maand ECHT Goedkomt! En dat het dan toch weer niet goedkomt?
Trek je anderen mee in de problemen? Je partner, ouders, vrienden van wie je geld hebt geleend, een ex?
Zou je graag weer eens beter slapen zonder zorgen?
Of op payday lekker je rekeningen betalen zonder te puzzelen wie je wat gaat betalen zodat iedereen maar eens op houdt met zeuren?
Is het al zover dat de deurwaarder zonder googlemaps naar je toe komt?
Ik wil met jullie delen dat hulp vragen mijn leven zo heeft verrijkt, vergemakkelijkt, zorgelozer heeft gemaakt. Ik ben gelukkiger. Ik heb nog steeds geen cent te makken, want mijn lieve budgetjuf betaald lekker versneld veel dingen af. Maar ik heb ZO EEN RUST in mn hoofd, in mn leven. Het is geweldig.
Ik had nog geen deurwaarder gezien, maar als ik een paar maanden langer had gewacht had ik het niet meer zelf met vrijwillige hulp af kunnen handelen denk ik. En nu ben ik trots dat ik met vertrouwen naar de toekomst kijk.
Voel je je aangesproken? Vraag dan alsjeblieft om hulp als je het nodig hebt, je hoeft je niet te schamen, shit happens. Laat het niet groter worden en vraag om hulp voordat je gedwongen wordt hulp te zoeken.
Ik wil met liefde voor wie het nodig heeft een referentie voor een goede schuldhulpverlener opvragen bij mijn budgetbeheerder!
Je hoeft het niet alleen te doen!
Liefs,
Anne