Ik had laatst een ontzettend leuk kassa gesprekje.
past wel in dit topic! Voor wie zin heeft in een lang maar feelgood verhaaltje.
Ik was een grote kar boodschappen aan het afrekenen. Maar echt een hele volle kar! Toen het kassameisje zei "hey, leuk mondkapje!"
Ik helemaal van mijn apropos, want ik was aan het concentreren om alle boodschappen in de juiste tassen te doen, vriezer bij vriezer enzo en een beetje snel, want er stond een rij wachtenden achter me. Maar complimentje, dus yay! En ik draag mijn pride mondkapje ook gewoon met trots, dus leuk om daar een complimentje op te krijgen.
Kassameisje is even stil, dus ik zit weer vol in mijn concentratie. Maar blijkbaar was ze alleen even moed aan het verzamelen, want ineens zegt ze "is dat eh... vanwege pride month of eh... vind je het gewoon leuke kleuren?"
Nu dubbel van mijn apropos, want niet alleen vriezerspul en lang houdbaar loopt nu door elkaar, haar vraag is ook ingewikkeld! Want geen van beiden, maar ik besef ook: dat is niet wat ze vraagt!! Dus ik geef het sorteren even op, zodat ik een antwoord kan formuleren en ik vertel haar dat ik ze vóór de pride month al droeg, maar dat het zeker vanwege pride is. Er gaat shampoo bij de kroketjes. Nou, dat komt thuis wel.
Kassameisje knikt en ik til de keukenrollen van het veel te kleine plankje na de kassa en probeer te bedenken waar ik die in mijn inmiddels al best volgelopen karretje moet laten. Maar inmiddels heeft ze weer moed verzameld en vraagt ze me of ik zelf "bij het alfabet" hoor. Na wat intern conflict besluit ik dat kink en poly door de meeste mensen toch nog steeds niet tot de LGBTQIA+ wordt gerekend, dus ik zeg van niet. Ik ben een ally, vertel ik haar met een achter mijn pride mondmasker verborgen glimlach.
Achteraf ben ik best trots dat ik haar genoeg gevoel van veiligheid had gegeven, want ze gaat verder met me te vertellen dat zij de T en de L is. En nog een paar, maar dat werd te ingewikkeld of zo. Ik vertel haar dat ik dat cool vind en maak de superawkward opmerking dat ze dan de eerste uit mijn eigen stad is die ik ken.
Afijn, paar minuten later zit ik in de auto met compleet chaotische boodschappentassen en een grijns van oor tot oor. Want dat is wel waarom ik dit mondkapje draag. Zodat mensen zoals zij weten dat ze zichzelf mogen zijn.
