Het gaat thuis al een stukje beter. Kort gezegd heb ik me een beetje teruggetrokken en mijn man als man/vader meer naar voren geschoven en wel in die mate, dat de girls niet meer om hem heen kunnen. Hij moet een positievere rol krijgen in hun leven, geeft mij ook een stukje rust.
Allemaal erg bedankt voor het meeleven en de tips!
uhm oke...ik heb het geprobeerd stil te houden maar...dat kan ik niet...meer ik moet even steun hier in hebben.
er is...door iets wat in het veleden gebeurd is...beschadiging aan mijn baarmoeder opgetreden.
de kans dat ik ooit kinderen zou krijgen...was en is...nauwelijks 20%
maar oke...gister bij de dokter geweest omdat ik erg last van mijn buik had en deze ook hard en grauwig voelde...dokter...was bang dat mijn baarmoeder aan het afsterven is...morgen heb ik een afspraak in het ziekenhuis...met iemand die het gaat onderzoeken...mocht de dokter gelijk hebben....zal die verwijdert moeten worden.
nu was mijn kans op ooit een levend babytje krijgen...toch maar 20%...als die baarmoeder weg gehaald moet worden...is de kans in eens 0%...ik vind dit best moeilijk...en heb ook even geen idee hoe ik er mee om moet gaan...dat merk je misschien wel aan me...ik probeer wanhopig om vrolijk te blijven, grapjes te maken...en blij te lijken...maar...moet toegeven dat het best veel pijn doet...dat ik...nooit mama zal worden :S dat....is toch wel iets wat ik erg graag...wil...
he meis wat vreselijk om te horen. En al was de kans "maar" 20%, met dit nieuws is het echt niet nodig om de grote stoere meid uit te hangen daar mag je best even heel erg verdrietig om zijn
Hoe vreemd het ook klinkt... (bij gebrek aan een beter woord) je mag er best even om rouwen om wat als de dokter gelijk heeft nooit zal zijn. Niemand zou het je kwalijk mogen nemen als je na dat bericht eventjes (zo lang als nodig is om te "verwerken") niet het felst schijnende zonnetje bent.
helemaal niet nodig om altjd vrolijk te zijn hoor meis.. ook jij hebt recht op je verdriet en moeilijke periodes en dit is nogal niet wat!!!! ik snap best dat je hierdoor hartstikke verdrietig bent en het er erg moeilijk mee hebt!! Sterkte morgen en KNUFFF.....
Brabbeldasje, natuurlijk mag je verdrietig zijn! Een van de essentiële dingen die ons vrouw maakt is de mogelijkheid om kinderen te krijgen. En een operatie van wat voor soort dan ook is altijd heftig.
Heel veel sterkte gewenst en laten we hopen dat je dokter ongelijk had.
All people smile in the same language.
We are angels with but one wing, and to fly we must embrace each other
Impotence: Nature's way of saying "No hard feelings".
ik heb echt ongelovelijke hoofdpijn, ben misselijk....voel me gewoon ziekig...al is de pijn in muin buik wel wat weg getrokken...en heeft ook weer ee beetje een normale kleur....goed teken?
maar oke...ik ben zenuwachtig....voel me echt best wel slecht...ziekjes.
*kreun* ik haat dit....ik haat dit ik haat dit!!!!
nee...ik vind 1 iemand die uhhh daar zo kan kijken wel genoeg....aan de andere kant....(klinkt even stom) krijg ik bijna de neiging om mijn moeder op te bellen...soms...heb je gewoon even mama nodig i guess?