Wandering Spirits Forum

reintegratietraject ww.. eerste stap: zelfanalyse

na eerste drie vragen gelezen te hebben al helemaal dichtgeslagen en paniekaanval.. ik weet niks.. ik kan niks.. ik wil ook meteen niks meer..... en dan moet ik nog 9 pagina's !!!!!

Geeft knuf aan phedre..Ken het...Daar bestaat tegenwoordig ook een reintegratie bureau voor. (Mits natuurlijk door arboarts o.i.d. aangegeven wordt) En evt. kun je zelf een bureau uitkiezen...Zit er momenteel zelf ook in (reintegratietraject dan waarschijnlijk nog max.2 jaar lopend, idd niet om vrolijk van te worden)

ik heb dus al bureau uitgekozen en contactpersoon daarvan is verder niks mis mee...
maar mijn eigen successen en kwaliteiten opnoemen... en vervolgens waar die toe geleid hebben kan ik dus niet... ik weet ze niet.. of ik weet ze wel , maar resultaat is weer kut.. dus is het geen succes of kwaliteit.... ik kom er gewoon niet uit...

Dat klinkt niet leuk phedre, succes!

Dat bureau kan dmv testen en vragen je ook daarmee helpen..maar ik herken het probleem.....

@phedre.. wat zou kunnen helpen is de mening van goede vrienden vragen. Stel hen maar de vraag: wat kan ik goed? Wat zijn mijn sterke eigenschappen? wanneer heb je dat gezien? Wat deed ik toen? Etc etc. Succes!

punt is: ik ken mijn eigenschappen wel.. zowel goede als slechte.. tenminste.. de meeste wel..
maar je moet via het star model werken... situatie, taak, aktie. resultaat.. en als ik zie waar ik nu sta in het leven. heb ik toch nog gewoon geen flikker bereikt??? dus wat zijn dan mijn successen??

dat ik goed kan luisteren en altijd bereid ben om iedereen te helpen?? tuurlijk, kan ik.... doe ik altijd.. maar resultaat??? ikke lege handjes.. en die vrienden? ik kan er altijd terecht. nog altijd.... maar de weg naar den Helder toe zit hartstikke verstopt.. ergens... dus lege handjes....
dat ik mezelf aardig omhoog heb gewerkt via avondstudie en bijscholing? tuurlijk, kan ik, deed ik.. maar resultaat?? inmiddels toe aan werkgever nr 17 of zo en al bijna jaar in de ww...

ik zit in mijn uppie thuis, ben single, heb geen werk, geen geld en weinig uitzicht op verbetering...
Enige wat me goed gelukt is en waar ik heel blij mee ben en apetrots op ben, zijn mijn dochters.... en wat er ook gebeurt.. dat pakt niemand me af...

ik zit mezelf dus inmiddels aardig over de rooie t ehelpen.. geloof niet dat dat helemaal doel is van zo'n zelfanalyse.......

FF he..

Als je (zeg) vijf jaar geleden een avondstudie deed.. en je maakte daardoor bij die baas promotie.. of kreeg daarna n hogere functie.. dan kun je dat gewoon invullen. dat je t jaar daarna weg moest / ging doet daar niks aan af..

En eh.. dat je X-jaar gevrijwilligd hebt bij een vereniging, daar een voorstel deed waardoor de bijeenkomsten beter gingen lopen, maar er nu geen lid meer bent, dat kun je ook nog steeds opschrijven.

Tenslotte staat nergens in t schema dat t eeuwigdurende resultaten moeten zijn (dat zijn ze toch nooit écht, dusse..)

ja ik ben dwars.. ik weet het... maar ik blijf als resultaat dus 0,0 zien... geen vereniging meer.. geen baan meer.. .. dus resultaat is toch nog altijd 0,0 dus geen succes, geen prestatie.....

en ja.. ik ben inmiddels ook zover dat ik neit meer voor rede vatbaar ben.. ik zie het.. ik merk het.. maar weet even niet hoe het te keren.......

even per dag leven? en soms even opzij leggen en tijdelijk genieten? ff eruit...saunatje..gedachte effe op iets leuks verzetten?? flinke beurt (niet van mij hoor )
Dan is alle stress weer weg en dan weer stapje voor stapje... na die paniek aanval van je blijft dat gevoel nog ff. Dus ff pas op plaats en dan weer verder........Iemand zei ooit tegen mij voor elker twee stappen vooruit is er 1 achteruit gemaakt.....(Maar ken het gevoel hoor.....heb er zelf ook regelmatig last van de laatste tijd, wel door andere oorzaken die ik overigens hier niet wil bespreken, maar toch...dat bekende gevoel)
Sterkte meid!!!

Ik moet/wil morgen een gesprek met m'n broer hebben. Als ik het niet doe zal ik me altijd afvragen of het geholpen zou hebben.... Als hij niet ophoudt met z'n alcoholische gedrag ,zijn niet omgaan met emoties totdat het explodeert en het verbaal vernederen van z'n meisje als ie een slechte bui heeft.... Dan zet ik het lieve kind zelf terug op het vliegveld naar Canada....

ik snap je helemal eireanne... enik zou ook zeker een poging wagen!!
maar dat meisje maakt toch zelf haar keus om bij hem te blijven? maar ik snap wel dat je die neiging hebt hoor!!!

succes en ik hoop voor jou, voor dat meisje en voor je broer dat hij wakker wordt en luistert!!

Ze staat al op de grens... En hij zou er zo verdrietig van worden

knufft anne succes meis :close_knuf: :close_knuf:

En alle anderen die het kunnen gebruiken :close_knuf:

Dank pluis en inkie en alle anderen voor de woorden gisteren...
niet meer ongesteld worden is niet hetzelfde als geen pms hebben...blijkbaar... en ik had daar even geen rekening mee gehouden (wist het eigenlijk wel).. anders had ik het aan zien komen... samen met paar nachtjes slecht slapen is dat dus echt killing voor me.... ik laat die analyse nog wel ff paar dagen liggen voor ik er mee verder ga....
(pluspuntje... stuurde smsje naar Mr dat het ff niet goed ging en dat ik hem ff nodig had... en binnen half uur stond ie voor me... lieffffffffffffff)