Wandering Spirits Forum

Hahaha, ja daar ontkom je niet aan na feestjes.

Nooit last van meer van tegenwoordig, geil zijn.

Ik speel ook voornamelijk op feestjes met gelegenheidspartners. Volgens mij zijn er weinig met wie ik vaker dan één keer heb gespeeld. Het is geen vervanging voor iets vasts maar kan de druk wel heel erg van de ketel halen en enorm op luchten.

Voor mij werkt alleen pijn zonder onderdanigheid helemaal niet. Ik vind het alleen maar lekker als ik me ook klein mag voelen. Onderdanigheid zonder pijn werkt bij mij weer wel bij stuitergedrag, ook als het dan iemand is waar ik geen "volledig" spel van krijg.

Leuk trouwens om zo te lezen hoe het voor verschillende mensen werkt

Ik kan me best goed overgeven aan pijn zonder onderdanigheid. En op dit moment werkt dat ook even gewoon beter, oa door de verliefdheid ben ik gewoonweg niet onderdanig..

Hoe eea ingevuld gaat worden weet ik niet, moeten we het ook samen over hebben. Maar een servicedom lijkt me op dit moment de ideale oplossing.

Dat hoeft dan toch niet per se een serviceDom te zijn? Je kan toch gewoon alleen met het SM aspect spelen, zonder het D/s gedeelte? Als je gewoon een sadist hebt, dan is daar toch niks serviceDommerigs aan, gewoon fun voor beide partijen?

Das inderdaad ook nog zo tessie..

Kon ik dat maar....

Na herhaalde tips van anderen en gek worden van gestuiter, heb ik dat wel gedaan, hoor. Gespeeld op een feestje, laten slaan door een ander. Voor mij werkt dat niet, alleen het SM deel. Het maakt mij zelfs nog gefrustreerder.

miss_meeko schreef:Voor mij werkt alleen pijn zonder onderdanigheid helemaal niet. Ik vind het alleen maar lekker als ik me ook klein mag voelen. Onderdanigheid zonder pijn werkt bij mij weer wel bij stuitergedrag, ook als het dan iemand is waar ik geen "volledig" spel van krijg.

Leuk trouwens om zo te lezen hoe het voor verschillende mensen werkt

Hoe vat jij 'klein zijn' op?

Voor mij is dat mezelf overgeven aan wat me gebeurd en wat een D met me doet. Het is voor mij niet gelinkt aan onderdanig/dienstbaar. Als ik klein/subbig ben heb je niet zoveel aan me op het vlak van dienstbaar. Mijn hersenen gaan dan echt een versnelling, of twee, lager.

Ohja....on topic: er zijn weinig echte manieren om stuiteren te sussen, maar werkt het om dan nieuwe batterijen in je vib te doen?
Zakt je gestuiter? Is de stoom van de ketel? Kom je uberhaupt klaar?

Natuurlijk is dat ook afhankelijk van je stuiter, of je geil stuitert of klein wlt zijn of iets anders.

Zelf ken ik dat dienstbare niet. En al zeker niet als het van mij verwacht wordt. Als mijzelf {eigen naam} kan ik zorgzaam zijn, graag wat doen voor de ander, maar als sub neig ik nooit naar dienstbaarheid. Het maakt mij ook niet kleiner, niet gehoorzamer, niet geiler...eerder, denk ik, weer {eigen naam}. (in de zin van dat mijn submood verdwijnt)
En nee, uitleggen wat in mijn geval submood is, kan ik niet. Diegenen die met mij gespeeld hebben zagen wel verschil.

oh leuk daan, klein zijn voor jou niet gelinkt aan onderdanig zijn:) voor mij is dat juist andersom:)

van n goed pijnspel word ik juist alleen maar groot en sterk, dat kan ik aan, kom maar op, dit kan ik van je winnen.
Juist van onderdanig zijn word ik klein, wil ik alleen nog maar zijn meisje zijn, doen wat hij van me vraagt, het hem naarr de zin maken, zn hand op mn hoofd voelen, zn armen om me heen en veilig zijn.

Ik herken wat Daantje zegt. Van pijn word ik klein. Ik geef me over, denken lukt niet meer en de ander moet de leiding nemen en bepalen. Maar dat staat voor mij niet gelijk aan onderdanigheid. Onderdanig word ik ook niet van pijn, dat zit hem in andere dingen. En in die andere dingen heb ik geen zin. Maar als iemand mij pijn zou doen of als ik me zou laten meppen op een feestje dan geef ik me dus wel heel sterk over.

Ik herken deels wel wat je zegt, maar uit nieuwsgierigheid, hoe zou jij onderdanigheid dan wel beschrijven? Want op zich past overgave en de ander de leiding laten nemen technisch best onder die noemer. Daardoor ben ik wel nieuwsgierig naar het gevoelsmatige onderscheid.

ik word van pijn pas klein als ik de strijd los kan laten, en daar gaat vaak gewoon tijd overheen en en flinke dosis pijn. Bij mensen bij wie ik me wel onderdanig voel (ook al is dat maar voor de duur van t spel) gaat dat wel sneller, dan kan ik veel eerder loslaten.

Mijn aanbod van toen geldt nog steeds hoor lunaaa

Interessant ook om de verschillende meningen/belevingen hierover te lezen

Daantje schreef: Hoe vat jij 'klein zijn' op?

Voor mij is dat mezelf overgeven aan wat me gebeurd en wat een D met me doet. Het is voor mij niet gelinkt aan onderdanig/dienstbaar. Als ik klein/subbig ben heb je niet zoveel aan me op het vlak van dienstbaar. Mijn hersenen gaan dan echt een versnelling, of twee, lager.

Voor mij zijn er verschillende soorten klein voelen. Soms klein als in age play klein maar hoe ik het eerder bedoelde is meer wat jij schreef, dus mezelf overgeven aan wat er gebeurd. Ik wil dan ook heel graag pleasen en vind het fijn om dingen voor de ander te doen.

Tijdens spel wat erg pijn doet schakel ik enorm tussen het fijn kunnen vinden en de ander verre van lief vinden. Op het moment dat ik die ander dan ook totaal niet lief vindt wil ik nog steeds wel het goed doen maar is beleefdheid etc. wat lastiger vol te houden. Ik ervaar dat wel als een deel van mijn subbigheid, maar het klein voelen hangt ook wel samen met een fijn gevoel en minder met de gevoelens van angst of boosheid, wat ik ook weleens heb ik een spel.

Terwijl ik het neerschrijf vind ik het er niet echt duidelijker op worden.... dus sorry voor de wazige omschrijving, in mijn hoofd is het duidelijker dan als ik het eruit moet krijgen.