Wandering Spirits Forum

Roos, met het risico heel bot over te komen..Ik ken je niet, maar lees hier wel je bijdragen en je komt over als een leuke en verstandige vrouw. Jij vindt in ieder geval niet (helemaal) bij je man wat je zoekt (want ook zoekende naar een Dom). Hij is geen leuke vader voor de kinderen (en als ik lees wat je schrijft lijkt het me echt geen leuke vader).. waarom ben je bij hem?

@kitten: ik vind hem geen kutvent, maar ik ben wel heel erg in hem teleurgesteld als vader. Omdat ik zelf geen gezinsleven ken had ik daar een ideaalplaatje bij en dat is uiteraard niet uitgekomen (ideaal bestaat denk ik niet). Maar het is me enorm tegengevallen dat ik alles alleen moest doen met de kids. Mijn man zorgt financieel wel heel goed voor ons maar heeft zich nooit met de opvoeding bemoeid.

@Heleen: Idd heb ik een paar buitenechtelijke Ds-relaties gehad, maar ben nu niet op zoek naar een Dom. Inmiddels spankt mijn man mij wel en dat vind ik erg fijn en schept een nieuwe band tussen ons.
Hij is idd geen leuke vader voor de kids. Ik heb wel overwogen bij hem weg te gaan, maar ook in andere relaties zullen zich problemen voordoen zij het dan op andere gebieden.
Ik ben bij hem omdat hij destijds (16 jaar geleden) wel bij mij paste.
Inmiddels (ik ben nu 42) ben ik veranderd, geestelijk gegroeid, minder afhankelijk en heb ik meer zelfvertrouwen. Ik heb nog niet het gevoel dat alles hopeloos is en dat ik dit huwelijk op moet geven.

@ roos.. veel sterkte

Mijn vader was er ook nooit. Hij werkte heel veel en als hij thuis was, zat hij op zijn kantoor voor meer werk en studie. Hij zorgde inderdaad goed voor ons, financieel. Maar de opvoeding kwam op de schouders van mijn moeder neer. Mijn vader ging niet mee naar de Efteling en deed neit aan straf als we stout waren. Dat was moeders taak.

Ik heb op hem gescholden hoor en gewenst dat mijn ouders zouden scheiden, want de ouders van mijn schoolvriendinnetje waren gescheiden en zij had wél een toffe papa die met haar ging schaatsen en kikkervisjes vangen enzo!

Toch is mijn moeder hem nooit af gevallen. En toen ik in de 20 was, besefte ik hoe zij hun leven hadden ingericht. Waarom hij deed hoe hij deed. En dat het niet uit gebrek aan liefde was, maar uit onvermogen... Nog steeds gaan gesprekken tussen mij en mijn vader stroef. We zijn het niet gewend, met elkaar praten. Maar we doen het met wederzijds stilzwijgend begrip voor dat onvermogen.

Ik hoop dat jullie dat ooit ook mogen bereiken, dat begrip. Maar ik denk wel dat dat veel praten vergt, eerst van jou en je man, later ook met de kinderen. En veel acceptatie van de ander. Mijn vader zal nooit een prater worden. En weet je? Dat geeft niet, ik hou toch wel van hem. En hij van mij, ook al zegt hij dat nooit. Sterkte!

http://www.youtube.com/watch?v=hhQrstqy3gA" onclick="window.open(this.href);return false;
You never told me that you loved me
I know you didn't know how
I guess that shows we're much the same
'cause I love you too and until now
I never said those words out loud
I hope you're proud
to be my dad

@roos...sterkte meid...het komt vast wel goed... :close_knuf: :close_knuf:

@kitten....ik denk dat ik je ga dood knuffelen...heb dat nummer 1 keer gehoord en zoek hem nu al 2 jaar....en nu heb ikkem....dank je

* stilletjes zitten gaat op roze bankje*

Een aantal maanden geleden kwam ik hier binnen met de vogende tekst;


"Sinds een paar maanden onderhoud ik een sm-relatie met een dominante man.
Daar we beiden een druk leven hebben, is er zeker niet wekelijks lichamelijk contact, maar wel via mail, telefoon etc.
Een 24/7 is voor mij zover geen optie, maar nu ik al een aantal dagen niets van mijn D heb vernomen, begin ik toch knap zenuwachtig en onzeker te worden.
Moet ik heb blijven proberen te contacten of juist niet?
Word ik hier voor de gek gehouden of niet?
Word ik hier uitgeprobeerd?

Uiteraard doe ik de dingen die ik moet doen gewoon.. immers het leven gaat door.

Ik weet het niet.
Herkennen jullie dit?
Zo ja, hoe zijn jullie daar mee om gegaan?"
------------------------------------------------------------------------------
Inmiddels is er zekerheid..... ik werd dus voor de gek gehouden....
*Ff heel erg hard janken wil en dus hard jankt*

Willen jullie wel ff de deur van dit kamertje dichthouden?
Niet iederreen hoeft nl mee te genieten.

@Roos... sterkte!

Rijkt Marah een grote snotterdoek aan (niemand kijkt immers, dus schaam je vooral niet), en legt een dekentje over haar heen. Laat je tranen maar gaan, dat lucht heel erg op. Kopje warme choco erbij? Met of zonder slagroom en met iets sterkers erin voor het slapen gaan?

Sterkte Marah, vervelend

Als al die bdsm'ers die door hun D/s partner belazert worden op banken zouden moeten zetten, zou een meubeltoonzaal te klein zijn. Helaas komt het vaker voor. Veel sterkte.

Ik kom zelf ook maar even zitten.

Bedankt: phedre, oeps2, inkie, Heleen, brabbeldasje en kitten bedankt voor je persoonlijke, lieve reactie
Marah er zit niets anders op dan ff heel zielig uithuilen, praten met vrienden/vriendinnen en hier!, een paar avonden doorzakken met flink wat alcohol en/of bankhangen met een paar DVD's en chocolade. Ik wens jou ook sterkte

Getver Marah!! Dat is wel echt kut! :icon_sad: Ik hoop dat je het gauw een plekje kan geven en verder kunt gaan... zonder al te veel blijvende schade... :icon_sad:

*gaat naast anne zitten* tijd voor lente he?

stapt ook maar weer is binnen
weet iemand hoe je die klotevlinders kapot kunt maken? :icon_sad:

<-- stapt ook eens binnen, ziet de mensen op het bankje zitten en deelt heel veel knuffels uit....

ow jammer murron, laten verhongeren van aandacht is vaak het beste. Chocola is ook giftig voor ze!