Wandering Spirits Forum

jeetje brabbeldasje, afscheid nemen van je vruchtbaarheid is niet niets! Hoewel de kans er in zat zou het nu ineens definitief kunnen zijn. Onderschat het niet en druk het vooral niet weg, maar rouw er om en wees niet bang om je pijn te laten zien. Sterkte!

@phedre mijn man vindt het nu al veel beter gaan. We moeten wel scherp blijven dat ze, en ik ook, niet weer terugvallen in de oude gewoonten. Maar de sfeer is beter nu .

Wat fijn om te horen Roos!!

lekker roos!! en dat zoiets 'kleins' zoveel resultaat kan hebben!! Nu vooral volhouden!!

Hee brabbeldasje... meestal kom ik hier even een knuffel geven (en soms halen) enzo maar dit van jou raakt me op een hele persoonlijke manier. Onvruchtbaarheid is één van mijn grootste angsten (mijn moeder kon heel moeilijk kinderen krijgen, haar tante was onvruchtbaar, nicht van me lukt het na een miskraam niet meer) en voor jou is het nu dus blijkbaar zo definitief. Godver hee, daar moet ik even van slikken.. wat er al gezegd wordt.. rouw erom, niet wegstoppen. En praat erover.. kan en mag altijd hier ook. Meis, ontzettend veel sterkte ermee *dikke knuf*

brabbeldasje schreef:maar, nee ik moet dit alleen doen, kunnen

Dit zijn harde dingen. Niemand zou dit soort dingen alleen 'moeten' doen.

aan de andere kant....(klinkt even stom) krijg ik bijna de neiging om mijn moeder op te bellen...soms...heb je gewoon even mama nodig i guess?

Dat klinkt helemaal niet stom. Dat klinkt als een erg goed idee.
(maar je bent nu waarschijnlijk toch al weg...nouja, sterkte iig)

Bah brabbeldasje, ik hoop dat het nog mee is gevallen vandaag! Gelukkig heb je het hier gedeeld, dit soort dingen hoef je niet alleen te kunnen doen hoor! Sterkte!

nou onderzoek is geweest, gelukkig kreeg ik meteen antwoorden, hoef niet nog 3 maanden te wachten op de uitslag

ik heb goed nieuws voornamelijk. mijn baarmoeder sterft niet af en mag dus voor nu gewoon blijven zitten, echter is de bloedtoevoer niet optimaal daar...we kijken het een tijdje aan maa rhet is iig geen gevaar, gister trok de pijn ook al redelijk weg voelde misschien wel als een goed teken...ik heb bepaalde medicijnen gekregen en moet over ongeveer 3 weekjes weer trug.

oke...ik ben dolgelukkig dat...het niet zo erg was als het leek...
daarnaast voel ik me erg moe en een beetje verdrietig...gewoon van de schrik denk ik...heb me net tanen uit mijn kop lopen janken om "a cinderella story..." tja...
en ik zit op een kussentje...ik heb ongelovelijk pijn nu...daar beneden....dat is echt wel lastig en helpt niet bepaald tegen mijn huilerigheid.

vanavond maar even vroeg naar bed.
proberen te slapen.
gewoon proberen.

bedankt voor al jullie steun, knuft

Ik hoop dat het allemaal goed komt brabbeldasje, het is niet niks wat je allemaal vertelt.
Logisch dat je je dan huilerig voelt, hou het niet tegen hoor!

Veel sterkte!

*legt een dekentje over brabbel* slaap lekker meis. Morgen voel je je vast beter, als de ergste schrik gezakt is.

Oh hee dat is fijn nieuws.. nu lekker jezelf verwennen met lekkers en dutjes en knuffels! *brengt alvast chocolaatjes mee*

Lieve brabbeldasje verwen jezelf lekker en kom rustig bij

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=EAyRAXAAcDQ[/youtube]

Helaas...
twee keer vlak na elkaar twee D's zo fout ingeschat.
Alhoewel... niemand had dit van de beide heren verwacht.
Maar ... het overkwam mij wel;

teleurgesteld.
In hun, maar pfff ook in mezelf.
Waarom zag ik dit niet vooraf aankomen??
Waarom tuinde ik er zo keihard in??
Waarom smijten sommigen iemands gevoel zo in de hoek??

Grom,
alsof ik nog niet even genoeg op mijn bordje had.




Pff, moest het even kwijt.
Heerlijk om koppels bezig te zien, al was het simpel wat stoei gedrag,
maar djeez, ik stuiter er van

en ik kan dat van mezelf niet uit staan!


*zoekt naarstig naar haar zelfcontrole*

Dikke knuffel geeft

:icon_sad: he bah noni!

*knuffolt noni....ik had dat ook wel beetje hoor....al die stelletjes....miste 7th wel :S maarja jouwe is net ff wat naarder dan...

*knuffolt nog eens*