Wandering Spirits Forum

lisje schreef: Misschien denken jullie hier heel anders over maar

:s zou niet weten waarom iemand daar iets over te denken zou hèbben eigenlijk

JJV schreef:

lisje schreef: Misschien denken jullie hier heel anders over maar

:s zou niet weten waarom iemand daar iets over te denken zou hèbben eigenlijk

Simpelweg omdat iedereen een andere visie heeft over wat nou echt "aan BDSM doen" is. Ik heb een (nog) vanilla partner en het is zal voor velen meer kinky game zijn dan BDSM waar wij aan doen.

@colet

wat mooi verwoord

lisje schreef: zal voor velen meer kinky game zijn dan BDSM waar wij aan doen.

voer voor ander draadje

ik ben zelf van mening dat als JIJ 't als bdsm ervaart't dat ook IS

de een stoeit met kaarsen en shawltjes en vindt dat al keiheftig
de ander vindt't pas bdsm als er veel leer, metaal en ..eh.. nou ja, je snapt't punt

JJV schreef:

lisje schreef: zal voor velen meer kinky game zijn dan BDSM waar wij aan doen.

voer voor ander draadje

ik ben zelf van mening dat als JIJ 't als bdsm ervaart't dat ook IS

de een stoeit met kaarsen en shawltjes en vindt dat al keiheftig
de ander vindt't pas bdsm als er veel leer, metaal en ..eh.. nou ja, je snapt't punt

Ja dan snap je dus ook mijn 1e reactie

zeker wel
maar ik ben van de groepering die vindt dat anderen waardetechnisch niks over jouw bdsm beleving te zeggen hebben

anders krijg je straks 'true or fake' discussies .. en daar wint (imho) niemand iets mee

Ik maak een onderscheid in passief beginnen en actief beginnen.

Passief toen ik net in de pubertijd kwam en al die 'foute' fantasieen had, en later toen ik erachterkwam dat het een naam had. Ik kwam er al op hele jonge leeftijd achter wat het was, kan me het moment van 'thuiskomen' daarom niet meer herinneren. Maar rond m'n 14e heel veel gaan lezen, BDSM sites afgaan, plaatjes zoeken etc.

Maar eigenlijk pas vorig jaar echt actief ermee bezig gegaan. Toenmalige vriendje die wat dingetjes probeerde, kleine dingetjes zoals een beetje slaan, hij die de leiding nam in bed etc, en toen wist ik zeker dat ik meer wilde. En toen kwam LM die me pas echt liet zien wat BDSM is.

Dus ja, welke is dan de eerste keer? 't zijn eigenlijk allemaal eerste keren...

de fantasien had ik vele malen langer, het verlange naar pijn ook altijd al gehad, zoveel spelletjes gespeeld met oppaskindjes die dan de oppas overmeesterden en nare dingen met haar gingen doen... maar dat was/is voor mij geen bdsm. Dat kwam pas - denk ik.. weet het echt niet zeker meer - toen, ergens in 1985 of zo...

phedre schreef:toen, ergens in 1985 of zo...

ouwe doos

yep:) maar zo heel erg veel schelen we niet hoor.... volgens mij:)
ik ws er gewoon vroeg bij of zo?:) (voor die generatie dan)

nu wel benieuwd naar leuke muziekjes (en verhalen) uit de ouwe doos

(die brengt Tof ons dan vast mooi weer niet)

Mei 2002.

En waarom toen? In die week had ik mijn rijbewijs gehaald en vree ik met mijn ex-vriendje. En die avond, zei hij dingen, deed hij dingen die me ontzettend triggerden, enorme gevoelens in mij losmaakten. Ik was onderdanig, voor het eerst. En dat had gevolgen, vanaf dat moment hebben we steeds vaker 'dat soort spelletjes en meer spielerei' samen gedaan. We hebben zo'n beetje alles wat we zelf konden bedenken uitgeprobeerd.

Vanaf dat moment ben ik gaan lezen, gaan zoeken en gaan nadenken. In januari 2006 ben ik dan beland hier op WS. En toen was ik thuis.

Korter dan ik dacht eigenlijk

april 2006 dat ik er achter kwam.

augustus 2008 dat ik ben begonnen met spelen

Voor het eerst rond mijn 18e met mijn ex-vriend. Wist toen helemaal niet dat het een naam had. Vond het wel geil om geblindoek te worden, vreemde tijden en plaatsen die hij bepaalde. Pas jaren later kwam ik erachter. 4 jaar geleden was mijn hernieuwde kennismaking. Een leven zonder BDSM kan ik niet meer voorstellen. Mijn eerste gevoelens had ik rond mijn 11. Toen was ik nog helemaal niet bezig met sexualiteit en kwam pas laat in de pubertijd (eerste menstruatie op mijn 14e).

Wat ik toen had - en nu nog steeds - is dat nee zeggen moeilijk blijft. Ook aangeven wat ik prettig en fijn vind. Als iemand geestelijk overwicht heeft dan ben ik zo volgzaam en onderdanig, ook in mijn werk. Om er later op terug te komen omdat ik mijn mening ook nog even even kwijt wil en het bij een tweede gedachte toch niet goed voelt.

Voor mij ook niet één moment denk ik. Meer alsof je een puzzel maakt.. sommige stukjes had ik al heel vroeg maar wist ik nog niet wat voor plaatje het zou worden. Steeds meer stukjes en ik kan nu al redelijk goed zien wat het uiteindelijke beeld word. Ik weet niet of de puzzel af is of (volgens deze metafoor) ooit zal zijn. Ik denk pas als ik in een hele stabiele langdurige relatie zit die tevens een duidelijke D/s is, ik voor mijn gevoel alle stukjes op de plek heb.

'harde seks' was bij mij ook een eye-opener inderdaad, wat was IK klaar met lieve jongens zeg, jemig. Van die lieverds die dingen vragen als 'mag ik je haar vasthouden' en dan dus idd niet trekken, maar gewoon vasthouden. Zucht.

Anyway.. ja.. geen idee.