Wandering Spirits Forum

Ik ben er inmiddels achter, dat straf voor mij echt niet werkt.
Ik ga inderdaad als een berg opzien tegen wat komen gaat, terwijl dat niet meer is dan in een normaal lekker lopend spel ook voorbij kan komen.
Maar het tot straf benoemen, maakt het voor mij angstaanjagend.

Bij mij en Q is het dus een keer zover gekomen, dat ik een straf zou ontvangen, me daarvoor netjes moest gaan douchen en bijna in tranen uit de douche beneden kwam, of hij het als-je-blieft niet wilde doen.

We hebben er toen uitgebreid over gepraat en hij heeft me toen niet gestraft, maar uitgebreid geknuffeld, omdat hij het dapper van me vond, dat ik hem dit verteld had.

En uiteindelijk heeftie me in een ander spel, dat lekker liep, alsnog de betreffende straf die ik 'verdiend' had, toegediend, alleen hadie dat niet van te voren verteld.
En toen kon ik het prima handelen, omdat het op dat moment voor mij niet als straf voelde.

We hebben nu dan ook besloten om niet met straf te werken. Het is nl niet de bedoeling dat ik bang voor Q ga worden. Ook al weet ik heus wel, dat ik Q kan vertrouwen en dat hij heus wel naar mij zal blijven kijken tijdens het geven van een straf. En als dan blijkt, dat ik bij klap 14 'breek' hij niet tot de beloofde 25 door zal gaan. Maar toch werkt het niet, als het vooraf toegezegd is en als straf benoemd.

Nu is het wel zo, dat ik geen pure maso ben en pas genieten kan van pijn, als een spel lekker loopt en ik flink in the mood ben, eerder niet. Ik weet niet of dat er iets mee te maken heeft, maar ik denk het toch wel.

AET schreef: Beste WSérs,

Ik heb een inhoudelijke vraag over het spelen met (lijf)straf en de gevolgen daarvan.
Mijn beredenatie is wat narrow minded en verloopt ongeveer zo:
Indien je je sub lijfelijk straft voor misstappen, wordt zij of hij dan niet bang voor je? Durft hij of zij dan niet meer zijn eigen mening te geven uit angst voor nog meer straf?
Deze gedachte gang is afgeleid vanuit het huiselijk geweld. Kind loopt op eieren om niet nog meer slaag te krijgen en gaat wenselijke antwoorden geven.

nee, want een straf hoef niet over hun grens te zijn, zodat het vertrouwen niet beschadigt, al kan het er natuurlijk wel heel dichtbij liggen.
en ik denk dat er een verschil zit in het straffen met reden of een ongegronde straf.
je straft hem of haar toch niet om hun mening? maar omdat ze iets hebben uitgevreten.
de link naar huiselijk geweld zie ik niet, puur omdat dat niet vrijwillig is, ook al blijven vele lang bij hun mishandelaar, het is niet vrijwillig.

AET schreef: Nu zijn er veel D/s stellen die wel met straf spelen. En hier genot uit halen.
Misschien omdat de verkregen pijn van de straf niet geheel onwenselijk is?
Graag jullie ervaringen opdat ik mijn gedachte gang kan bijstellen.

als het nodig is straf ik wel, maar dat is meestal niet met een lijfstraf.
voor een maso als john is niks doen pas een straf.
b.v electro heeft hij een hekel aan dus dat zou ik als straf kunnen gebruiken, maar zijn genot ligt ook in het dingen ondergaan omdat ik het leuk vind.
en nee niks doen vind ik niet leuk dus als het echt zou moeten en hij perse straf wil,, sja
hij word dus zelden tot nooit gestraft, al die pijn e.d die ik hem doe zie ik ook echt niet als straf.

AET schreef:
Binnen D/s setting met het type subs waar ik mee speel...flink masochistisch...
Vraag ik me het volgende af. Indien ik met lijfstraffen zou spelen i.p.v .niet fysieke straffen...
krijg ik dan niet hele stoute/ondeugende subs, omdat ze de pijn lekker vinden?
Ik denk het niet. Aangezien ze graag willen pleasen en het goed doen vanuit nature.
Toch vind ik bovenstaande 2e vraagstuk ook interressant.

Ik ben benieuwd naar jullie bevindingen m.b.t. spelen met lijfstraffen.

Groet,

AET

dat hangt van het karakter van de sub af, de enne sub zal er geen reller van worden, maar een ander zal je proberen te toppen from the bottum.
het is dus per persoon verschillend.
john kliert en daagt wel eens uit en dat is ok want ik ben dol op tegengas.
hoe ik hem weer op zijn plek zet en wanneer is natuurlijk aan mij en dat is zeker niet altijd op het moment dat hij er om vraagt.
daarin tegen heb ik een lange poos een maso meisje als sub gehad en als ik die niet geleerd ( zoals ik elke sub leer)had dat ik pijn eerder als beloning zag dan straf.
dan maakte ze het zelfs zo bond dat ze mij een klapje in mijn gezicht gaf om maar wat uit te lokken.
uiteraard heb ik totaal niet meer naar haar omgekeken die avond omdat ik zoiets vreselijk respectloos vind en voortaan vroeg ze mij gewoon om een pijn spel, of daagde mij uit op een goede manier.
kortom het is maar net hoe je het zelf aan pakt.

fijne dag

AET schreef: Dit vraagstuk kwam weer bij mij omhoog vanwege een opmerking van een dominant.
Diegene wilde zijn sub aan mij uitlenen omdat ze straf had verdiend. Voor straf naar AET, zeg maar.

als ik john zou uitlenen zou dat echt een straf zijn, maar ik ben zelf veel te hebberig om hem uit te lenen dus dat zal nooit gebeuren.
maar ik maak het wel mee gemaakt dat iemand zijn of haar sub uitleent aan mij als straf en opzich vind ik dat wel een kick.
en een compliment voor mijn spel en sadisme.
maaaaaaaaaaaaaaaar, ik ga er zelden op in, het ligt er echt aan wie het mij vraagt.
want vaak krijg ik het gevoel dat die dom gewoon mij zijn of haar werk wil laten doen en daar trap ik niet in

voorbeeld: we zijn in sameplace en ik geef iemand les in het gebruik van een bull.
die vrouw die les kreeg was flink aan het klungelen ( zoals bijna iedereen doet als je voor het eerst met een bull aan de gang gaat en dat geeft niks)
en een of andere voor mij vreemde sub stond haar uit te lachen.
zijn domina kwam naar mij toe en vroeg : "zou je mijn slaaf ff willen pakken met die bull want hij lacht jullie uit?"
mijn antwoord: "mooi niet, leer je slaaf zelf maar dat hij belachelijk bezig is, of kan je hem niet aan? want die vrouw die staat te klungelen heb ik heel veel respect voor want ze is open eerlijk en heeft er schijt aan dat men ziet dat ze er een beginner mee is, dat is veel stoerder dan roepen dat je het kan dat je probeerd iemand belachelijk te maken "
de dame droop af en probeerde het nog bij wat anderen dominanten, maar ze ving bot...
mijn antwoord was bot, maar pfff zeg....

ben ik het helemaal mee eens!

Yup, eens met chippie. Alles is te gebruiken als straf, hoe lekker het normaal ook is. Ik kom met liefde klaar, maar als ik voor straf klaar moet komen, is dat toch ineens een stuk minder leuk.

Arme, arme ik...

ik heb nu 2,5 jaar een behoorlijk heftige D/s maar ben in al die tijd nog nooit gestraft.

Doe ik dan nooit iets fout? Oh zeker wel. Maar die wetenschap alleen is al genoeg om me van ellende heel diep door het stof te laten gaan. En hoe sadistisch hij ook is (en dat is hij), hij heeft me daarvoor nog nooit gestraft.

chippie_ schreef:

MrsLolSMurfin schreef: als het nodig is straf ik wel, maar dat is meestal niet met een lijfstraf.
voor een maso als john is niks doen pas een straf.
maar zijn genot ligt ook in het dingen ondergaan omdat ik het leuk vind.en nee niks doen vind ik niet leuk

Als je john straf geeft door hem te slaan, om iets wat hij heeft gezegd of gedaan...
dan geniet je op dat moment zelf toch ook niet om hem te slaan ?

Dan ben je teleurgesteld.. boos.. en kan me voorstellen dat zelfs voor een masochist het dan niet leuk is om geslagen te worden..

Niks doen is voor jou niet leuk... maar straf geven is voor jou ook niet leuk.

straf is straf.. is nooit leuk.
ook al hou je van pijn en krijg je pijn.. is echt wel totaal anders dan de pijn in een spel.

ik straf john dus niet door hem te slaan en ik ga niet slaan als ik echt boos ben.
want al heb ik mijzelf in de hand ik wil niet iemand zijn die hem zoveel pijn doet uit kwaadheid hem pijn doen is liefde geven.
niks doen is dus de straf en nee dat is idd niet leuk, maar ik heb dan ook de mazzel dat john geen dingen doet die echt straf uitlokken we zitten op een lijn
ja ik doe hem veel pijn maar dat is mijn ogen een beloning want het is lekkers, in zijn geval ook als het keihard gaat.
het is een kromme vergelijking als ik er honden bij betrek, maar die leer je ook meer met belonen dan met straf.
als ik pijn zou gebruiken als straf dan zou ik een vreselijke rel sub kunnen kweken die alleen maar meer en meer om pijn blijft vragen doormiddel van geklier.
zoals in eerder genoemd voorbeeld van dat meisje dat mij een klapje gaf in de hoop op straf.
zij had dat zo geleerd van haar vorige mrs en ze wist precies dat als zij b.v een grote bek had dat haar ex mrs dan een cane pakte.
of als ze niet mee werkte, tepelklemmen.
en daar zit ik dus niet op te wachten, pogingen tot manipulatie daar gaan mijn haren van overeiden staan.
en op dt moment deed ik dus helemaal niks en zo heeft o.a zij geleerd dat ik bepaal wat ik doe en wanneer, niet de sub.( met uitzonderingen wanneer zijn lichaam/geest het niet zou aankunnen)

hij mag mij wel vragen om pijn/spel maar niet perse door te klieren, lief aan komen kruipen met een zweep tussen zijn tanden vind ik een mooie manier van vragen.
maar ook dan voel ik mij niet verplicht er iets mee te doen, heb ik toevallig zin heeft hij mazzel.
heb ik geen zin heeft hij pech en kan het op een later tijdstip wel gebeuren of niet.

zo heb ik al menige klier subbies een avond of zelfs een week heel lief tegen mij laten zijn om maar een spel te krijgen.
en dat is vaak vreselijk moeilijk voor ze omdat ze het omgekeerde gewend zijn.
dat ze iets doen wat tegen hun aard in is en dus heel lief zijn ipv te klieren om een spel, maakt het voor mij leuk om ze te belonen als ik vind dat ze het goed doen.

ik begrijp het spelletje over straf wel, sub doet lastig en dom pakt hem aan zodat de sub op zijn of haar plek word gezet.
maar het is gewoon niet mijn ding.
en vind dat ook geen echte straf maar een spel en daar is niks mis mee, maar gewoon niet mijn ding.

ik zal het wel misschien niet geod verwoorden, maar heb nu even geen tijd het verder uit tebouwen want er word op mij gewacht.
het kan zijn dat het lang duurt voor ik weer reageer, maar ik ben momenteel erg druk met het bouwen van een site voor john zijn bedrijf en daar gaat mijn tijd inzitten en kom nog amper op fora.
dus als je snel antwoord wil pb mij dan even

fijne dag

Straf was in de Ds die ik had een onderdeel van de training tot het worden van een goed subje. Ik schijn een masochiste te zijn , maar straf trok ik erg slecht. Ik vond het vernederend en was vooral boos op mezelf dat ik het niet goed gedaan had en mijn Dom had teleurgesteld. 'p.v.d nou moet 'ie me alweer straffen'. Dat idee. Mijn pijngrens lag dan ook een stuk lager. Daarbij kwam dat ik altijd wel weer de een of andere regel had overtreden waarvan ik niet wist dat hij bestond. Als mijn D dan uitlegde waarom dat een 'regel' was, klonk het dermate logisch, dat ik dan meestal ook wel vond dat ik straf verdiende.

Natuurlijk zijn er grote en kleine overtredingen en grote en kleine straffen die daarbij passen. Wij hadden op een gegeven moment een schriftje waarin vijf kleine overtredingen werden opgespaard tot een grote. En waar ik de regels die ik zo ontdekte in opschreef. Natuurlijk heb ik uitonderhandeld dat er dan ook opgeschreven wordt wat ik goed deed. En vijf kleine 'beloonacties' werden dan opgespaard tot een grote. Dan mocht ik aangeven wat ik aan 'nieuws' wilde uitproberen. Natuurlijk volledige chaos, want we waren beiden niet heel erg administratief onderlegd. Dat schriftje is nog steeds leuk om door te bladeren.

Wat helpt is om een vast 'straf instrument' te hebben. Iets waar je niet mee speelt, maar wat alleen gebruikt om te straffen. Bij ons was dat in eerste instantie spanking, maar ik vond het zo zielig voor zijn hand. Toen heb ik een leren hand voor hem gekocht en dat werd het strafhandje.

Om een lang verhaal kort te maken:
Ik denk niet dat je stoute subjes krijgt. 'Strafpijn' is iets anders dan 'spelpijn'. Als maar heel duidelijk is wat de straf is en waarom het straf is. Daarnaast de vraag, als je bereid bent om te straffen, ben je ook bereid om te belonen?

Mijn ervaring, misschien heb je er wat aan.

Straf. Gelukkig hebben we er allebei niets mee. Ik heb in de jaren dat we nu samen zijn ook nog nooit straf gehad. Als ik Hem teleurgesteld heb, dan laat Hij me dat echt weten. En dat is al straf genoeg. Wat voel ik me dan ellendig. Ook maakt Hij onderscheid in of ik het had kunnen weten of niet. Als ik iets doe wat Hij niet prettig vindt maar ik wist dat niet, dan wordt me dat verteld. Dan voel ik me ook rot. Hij zegt dan: Niet rot voelen, ik ben niet boos. Je kon dit niet weten, maar nu weet je het wel.

Wel kan Hij, als ik echt serieus iets fout doe, echt over de schreef ga (en dat is dan vaak een karakterding) genoegdoening eisen. Eén keer kwam het bijna zo ver. Bijna. Die dag wil ik niet meemaken. Echt niet.

voor mij is de manier waarop het gevraagd word erg van belang, dus niet door klieren maar op een nette manier

Partijen die BDSM overwegen maken doorgaans afspraken vooraf: wie op welke datum en in welke rol en op welke voorwaarden. Je kunt afspreken deze overeenkomst per week, per maand of anytime te evalueren teneinde een en ander op grond van opgedane ervaringen mogelijk qua nuances of geheel te herzien. Indien op schrift gesteld zou het een wettelijk onverbindend contract opleveren want in strijd met de goede zeden. Echter zodra je voor de zoveelste keer door of namens je vent aan gort bent geslagen is zo'n contract vooral in strafrechtelijjke zin een waardevol document.
Straf is mooi en waardevol om uit te delen en/of te ondergaan.
Hou ermee op zodra je daar ook maar enige twijfel over hebt....!

gorby1952 schreef:Echter zodra je voor de zoveelste keer door of namens je vent aan gort bent geslagen is zo'n contract vooral in strafrechtelijjke zin een waardevol document.

Euh...nee. Absoluut niet. En dat heeft niet zozeer met goede zeden te maken als wel dat ook contracten aan voorwaarden dienen te voldoen (in dit geval: vrijwilligheid). Contracten kunnen erg leuk zijn als onderdeel van een spel om regeltjes mee op te stellen. Maar face it: wettelijk gezien is het gewoon een waardeloos blaadje papier met wat inkt op. Je kan er hooguit mee bewijzen dat beide partijen aan BDSM deden...maar dat is nauwelijks beter bewijs dan de aanwezigheid van zweepjes en boeien in huis.

Civielrechtelijk maakt het inderdaad niets uit. In strafrechtelijke zin helpt het wél als ondersteunend bewijs aangezien tegenpartij immers al wordt verdacht.
Zint het u niet dat ik het tussen de regels van mijn bericht door opneem voor mensen die vaak onvrijwillig aan BDSM deelnemen?

bdsm is ook een vertrouwensquestie. Waarbij beide partijen instemmen..

This niet zo'n zaak wat je wel eens ziet op tv.. met vrouwen/mannenhandel waarbij mensen gedwongen worden.. wie liet mij ook al weer die foute film zien? owh ja..

komt misschien wel eens voor dat onvrijwillig maar hoevaak is dat nou? 1 op de 500.000?

kom op verkondig geen onzin.

*ergert zich

gorby1952 schreef:Zint het u niet dat ik het tussen de regels van mijn bericht door opneem voor mensen die vaak onvrijwillig aan BDSM deelnemen?

Helemaal juist. Het is namelijk onmogelijk om onvrijwillig aan BDSM deel te nemen. En dat is heel letterlijk te nemen: onmogelijk. "onvrijwillige BDSM" is simpelweg mishandeling. Het heeft evenveel met BDSM te maken als een verkrachting met seks.
Dit is een BDSM-forum, en ook dit draadje gaat over BDSM. Daarom blijft alles - ook straffen en de gevolgen ervan - binnen de grenzen van het vrijwillige.

BDSM kan natuurlijk uitmonden in mishandeling. Maar dat is een andere discussie, die - zoals astarte al aanhaalt - zelden voorkomt. In elk geval niet aanwijsbaar vaker dan in gezinnen waarin niet aan BDSM gedaan wordt.