Wandering Spirits Forum

Dat is rot idd, als je je best doet iets te melden en ze doen er lullig over. Maar goed gedaan, Cin! Jammer dat die man zijn dag niet had en zo reageerde. Ik heb dat ook wel eens gedacht toen ik de politie had gebeld, maar het al weer voorbij was toen ze (wel snel) kwamen (een (serieus) ruziënde koppel op straat dat al weer weg was toen de politie er was). Toch goed dat je belt, hoor.

altijd bellen ..

en wat ik doe . is dus de tijd en datum opslaan .. en dan de dag erna bellen wat de uitkomst is !
dat mag en ze zijn verplicht om te antwoorden wat er mee is gebeurd ..

Ik bel gewoon Dreamer.

Fijn voor Dreamer dat jij in een rustige stad woont dan

I amsterdam !

Ik heb ook wel vaak een chagrijnige persoon van de meldkamer aan de lijn gekregen. Of ik niet zelf had aangebeld bij de deur die 's nachts in een niet zo fantastische buurt open stond en ik wel iets hoorde rondscharrelen, maar wat niet reageerde op mijn hallo. Ja, hallo?! Ik ben in mijn eentje ja! Regel maar zelf iets. En als je doorbelt dat iemand je zowat stalkt met een gestolen fiets, doen ze ook geen fuck. Oh, en toen ik 112 belde omdat ik achter een overduidelijke dronke bestuurder reed die de andere kant op moest, werd me daar doodleuk door de doorgeschakelde politie verteld dat ik weer opnieuw moest bellen, omdat die persoon richting de provinciegrens Brabant inreed en dus niet meer bij politie Utrecht hoorde. Ja, hallo? Regel dat ff intern ofzo?

Aan de andere kant kwam de politie ook meteen toen ik belde omdat de buren ruzie hadden. En de dierenambulance kwam om de duif die niet meer kon vliegen (of iig, het beest vloog niet weg en hupte naar beschutting onder de geparkeerde auto's) zonder lullig te doen. Ook al dachten ze dat de vogel waarschijnlijk ook een of andere ziekte had waardoor ie niet meer te redden was.


Anyway, mijn wtf:

Mijn moeder trok de kledingkast open. Daar heeft ze helemaal niets te zoeken, maar goed. Voor ik het goed en wel doorhad, had ze en een grote zwarte rol vershoudfolie en de behangprikker uit de kast gehaald, wees onder de zwepen door en zei 'kijk, daar ligt ook nog allemaal stof"
Dus ik 'Ho, mam, je realiseert je nu wel dat je dingen kan komen waarvan ik niet wil dat jij ze ziet'
Ma een hoofd als een boei en zei 'oh... ehm, sorry' <insert schaapachtig lachje> en vervolgde met 'dan doe jij dat maar' en ging de slaapkamer uit.

Ehm...

Ok. Dus ik later (geen idee wat mijn moeder nou weet/gezien heeft of whatsoever) "ehm, mam, als je nou dingen tegenkomt waarvan je denkt 'ieks, wat is dat nou?' en je wil erover praten of vragen stellen, dan kan dat".
En toen zei ze 'Ik heb niks gezien, ja, kleren'. En ik 'oh, ok'. 'En daarbij' zei ze 'ben ik wel wat gewend'

WTF??? Dus ik flapte eruit: oh jee. Waarop zij reageerde met "Wat oh jee? had je dat niet verwacht?"
"Ehm, nou mam, ik denk er niet zoveel over na wat jij al dan niet gewend zou moeten zijn".

En dat was het einde van het gesprek.

WTF??? Of ze heeft de zwepen niet gezien (je zag alleen de onderkant omdat Bryan er heel mooi een fleecedekentje tactisch over de stang had gehangen) en verder niet nagedacht over 'goh, wat doet die grote rol tape en die behangprikroller in een klerenkast?' of ehm... nou ja, ik hou wel op met nadenken ofzo.

Wie bedenkt zich nou dat er stof in de kledingkast ligt? For crying out loud!!!


Oh, en Bryan kwam ondertussen thuis, en zei 'ik heb eten gekocht!!! Worst en broccoli en aardappels!'. Ik 'Oh, zeker om te bakken '. "nee, om te koken. Kruimige." "Oh, dus we eten puree?" Waarop Bryan zich langzaam realiseert dat hij dus -schijnbaar- niet de aardappelen heeft gekocht die ik bedoelde. Nadat ik hem uitlegde dat kruimige aardappels tijdens het koken uit elkaar kruimelen en vast- of gladkokende aardappels vast[u/] of glad blijven, antwoordde hij "Oh, dus die namen slaan ook nog ergens op"

MIJN goth!!! Wat een epic facepalm zeg! WTF?

Ik kook altijd kruimige. lol@ "Oh, dus die namen slaan ook nog ergens op"

Wat een drama wtf met je moeder zeg!

@Crownless, wow, dat is echt huge veel WTF op een dag!

@ Crownless: dat folie zit je moeder aan voor inpakfolie en een behangprikker is een behangprikker. Niet iedereen ziet overal SM-speelgoed liggen.

Over gister: De brandweerman en ik zullen beiden onze dag wel niet gehad hebben. Ik was vanaf zondag 8 uur 's ochtends tot 1 uur 's nachts bijna continu bezig geweest met werk, maandag al om kwart voor 8 op m'n werk en had 2 zware werkdagen achter de rug. Ik moest nog koken, want we moesten op tijd weg. En even snel 1 minuut de deur uit om de katten even buiten te laten en daarvoor niet m'n jas aantrekken eindigde dus zo. Dreamer staat ook niet bepaald op mijn speed-dial, het kwam allemaal gewoon kut uit, en de opmerking viel daarom totaal verkeerd bij mij.

En over Amsterdam: het begint mij steeds meer op te vallen dat er hier in de buurt twee soorten bewoners zijn: de oudgedienden, die hier zijn komen wonen toen je nog vanaf 3 hoog tot Schiphol kon kijken, en de nieuwe bewoners. De ouderen kennen elkaar en maken een praatje, verder heeft niemand echt contact met elkaar. De meesten zitten er net als ik tijdelijk, bijvoorbeeld te wachten op een grotere woning. Er is dus weinig sociale cohesie, en dat merk je. Er is hier ook nooit iets gezelligs in de buurt, of je zou de ouderenhuiskamer daartoe moeten rekenen. Het is hier erg rustig, en er is veel groen. Wat ik op zich erg prettig vind, maar het heeft dus ook wel z'n nadelen: de buurt is zo gebouwd dat er veel rustige plekjes zijn, en omdat er niemand op de begane grond woont is er weinig zicht op straat. Ik voel me hier veilig, hoewel dat een tijd heeft geduurd omdat toen ik hier kwam wonen er binnen een maand 2 keer is ingebroken in mijn auto. Maar ondanks dat ik niet bang ben, heb ik niet de illusie dat als er iets met mij zou gebeuren als het donker is, dat ik snel hulp heb.

IK had wel een WTF toen ik door het winkelcentrum van Hoofddorp liep. Dat is een partij groot! Maar alles was uitgestorven, behalve de Primark

Breek me de bek niet open over de Primark

Nee, iedereen bewaart een behangprikker in een kledingkast terwijl er geen behang in het appartement te vinden is en ik onlangs samen met haar alle gereedschap naar de berging heb gebracht en opgeruimd. Als ik een beetje de nieuwsgierigheid en verbanden kunnen leggen van mijn moeder heb georven, dan zal ze, zeker na mijn 'goh, je kunt nu dingen tegenkomen waarvan ik niet wil dat je ze vindt' wel liggen nadenken vanacht. En ja, sure, ik had ook niks kunnen zeggen, en dat ze dan verder zou zijn gegaan met 'en dit dekentje moet... oh, wat zijn dat?'
Sorry, ik had geen zin in 'nou, zwepen mam, en ik had liever niet dat je dat zag. Zal ik zelf de kast even afmaken?' Of nou ja, ik ben niet zo gevat dat ik dat zou hebben gedaan.
Eigenlijk wou ik gewoon dat ze met dr poten van de kledingkast afbleef!!! Maar hoe kun je dat nou onverdacht duidelijk maken anyway?

"Niet iedereen ziet overal sm speeltjes"... sure.

Bij mij ligt overal rotzooi, ook in de klerenkast. Het is de reden dat mijn vader niet hier wil komen, én de reden dat ie al nooit in de kasten zou kijken. Dat is voor mij ook de reden dat ie niet in de kast mag kijken: omdat er troep ligt waar ik me voor schaam. Kan het echt niet zijn dat je moeder denkt dat je je schaamt voor de rommel in je kast? Je hebt het over inpakfolie en een prikroller, dat zijn echt dingen waarvan ik niet ga schrikken als mijn schoonouders die in mijn huis zouden zien, en dat zijn toch echt overtuigde nilla's.

Als je moeder er op terugkomt waarom je zo reageerde kun je dat denk ik best als excuus gebruiken, ook al heb je laatst met haar flink gewerkt in je huis. Als je dat tenminste wilt. Je kunt haar ook vertellen dat je verzameling erotische speeltjes zo groot is dat ie niet in je nachtkastje past. Verdere toespelingen op wat je dan wel en niet wilt is dan bij gemiddelde ouders overbodig.

georven?

Is dat dialect? (serieus!)

Klinkt echt grappig!

Mijn moeder helpt me met het opruimen van mijn huis (zoals ik vaker heb gezegd op t forum). Succesvol. Er ligt hier nergens rommel. Nergens.

Kijk, in de berging zou het ook niets uitmaken. Maar die zwepen die erboven hingen? Die nog net onder een geel fleecedekentje bungelden? Die mijn moeder heeft aangeraakt om een zwarte kistje weg te halen?

Yeah, sure, waarschijnlijk was mijn moeder de stof-obsessed persoon die ze normaal is en waren de dingen die ze vast hield gewoon een random object wat ze vasthield.

Maar ik freakte, ok? En dat jij nu zo reageert geeft mij het gevoel dat ik niet zou mogen freaken. En dat heb ik van niemand nodig. Ik weet niet of je me gerust probeert te stellen ofzo, maar zoals je het zo verwoordt lukt het allerminst.

edit: weet ik veel dat de voltooidwatdinges van het werkwoord 'erven' geërfd is. Wist ik echt niet. Zit je me nu uit te lachen?