Wandering Spirits Forum

Raar verhaal hoor.

Hoe is het gegaan Skaoot?

Ff copy van whatsapp: Nu met pap lunchen maar yay en 100kilo lichter en was goed gesprek, positief uitgekomen en wordt vervolgd voel me stuuuuk beter

Maar geen lesgeven meer.
Veel duidelijk geworden. Ik ga er verder werk van maken. Maar ook nog positieve relatie met de school. Uitgebreid verhaal volgt, nu lunchen, maar bleek dat school niet stom is maar met name 1 a 2 persoenn dingen niet handig hebben aangepakt/gecommuniceerd (niet de conrector die vrijdag belde).

Klinkt al een stuk vrolijker! Ben wel benieuwd naar het hele verhaal, maar geniet eerst van je lunch!

Nou, nu ben ik toch ook benieuwd! En nog steeds jammer dat je niet meer gaat lesgeven.i

Over 2 weken krijg ik een spiraal. Nu al nerveus. Je zou denken dat als er een kind uit is gekomen, dat je dan niet meer bang wordt van het idee dat er een spiraal in moet, maar niets is minder waar. Ik vind het nogsteeds doodeng .

Fijn dat het meeviel Skaoot, ben benieuwd!

En volgens mij is dat ook gewoon eng pluu!

Is wel makkelijker dan zonder kind eruit hoor! Ik vond het een eitje, mijn kids hebben zelfs toegekeken. Ok, ik wist niet wat te verwachten en de gyn vond het geen probleem. Hij zette zelfs een trappetje neer, waardoor een soort misplaatste tribune ontstond! Maargoed, eitje dus. Maar YMMV, iedereen is natuurlijk anders. Gewoon ontspannen!

Kotertje gaat bij mij ook mee, want ik wil Dak erbij hebben om mijn handje vast te houden en dan moet Kotertje dus ook mee, want anders moeten we apart een oppas regelen.

Maar dat wordt nog wat, want meneer begint op mijn emoties te reageren. In het begin had ik niet het idee dat hij er veel van mee kreeg hoe ik me voelde, zolang hij zijn eten maar kreeg, maar nu reageert hij echt op me. Ik was vandaag voor het kweekje, en DAT vond ik al doodeng, want de gynacoloog wilde ook een kweekje van mijn plasbuis... BRRRR!! Dus ik bang/hysterisch doen op die gynacologenstoel (de gynacoloog zal wel gedacht hebben, mijn hemel, hoe is uit die aanstelster ooit een kind gekomen??). En ja hoor, acuut dacht Kotertje: mamma is bang, er is vast iets aan de hand, laat ik even solidair zijn.

Hoop dat het inderdaad meevalt gelukkig duurt het nog 2 weken, want ze willen eerst de uitslag van die kweekjes hebben.

Op iphone hele verhaal is niet heel handig. Maar kort gezegd: gedegenen die verantwoordelijk waren voor mijn begeleiding en vooruitgang, hadden duidelijk moeten aangeven dat dit geen gewone begeleiding was maar het soort traject wat ik eerder beschreef. De conrector dacht dat dit het geval was, dat ik hiervan op de hoogte was en dus het telefokntje van vrijdag niet als verrassing zou komen. Teamleider is degene die heeft gezegd dit gaat niet snel genoeg lukken, zij eruit en vacature weer open. Dit is oa nav geluiden van anderen over onrust en input van mij coach, die naar mij toe vooral positief was, want goed voor zelfvertrouwen, maar daarbij (net als teamleider) ook specifieker had mogen zijn mbt verwachtingen en daaraan gekoppelde consequenties. Conrector schrok en baalde van mijn kant van het verhaal en snapte mijn houding nu ook beter en ook mijn teleurstelling ed.
Helaas, besluit blijft, ik hoef geen les meer te geven.
Fijn was wel dat hij ook aangaf dat er ook een zakelijke kant is en dat dat losstaat van de persoonlijke kant. Hij moest ook nog uitzoeken hoe het rechtengewijs zit, en toen ik aangaf dat ik er ook werk van ga maken want ze kunnen niet zomaar tussentijds mijn contract opbreken, vond hij dat ook heel logisch. Mag mn boeken ook nog houden ivm studie. Ze hadden nog geen vervanger, ook nog niks naar leerlingen gecommuniceerd want ze wilden eerst dit gesprek doen.

We zijn op vriendelijke toon geeindigd, ze gaan ook kijken wat er kan qua stage of andere zaken, want ze willen wel helpen waar mogelijk, dus we houden nog even contact, ook mbt afhandeling ed. Ik ga nu dus niet meteen in formele rechtstrijdmodus, maar eerst kijken of we er op deze manier goed uitkomen.
Dat ik op de site van aob (geloof ik) een case heb gevonden die helemaal hierop aansluit en aan mijn kant staat helpt ook

Het is nog steeds kut dat ik geen les meer kan geven, en ook de manier waarop het ging is niet goed. Maar ik kan dit nu beter plaatsen en dat geeft rust. Ik weet nu precies hoe en wat en kan hier mee verder. En dat gaat ook goedkomen, de houding van de conrector geeft hier ook wel vertrouwen in.

Ik vergeet nu vast allerlei details enzo, maar belangrijkste is nu dat ik me echt veel beter voel.

En dat is het belangrijkst, jammer dat de communicatie ruk was, maar fijn dat je nu de achtergrond helder is. Fijn dat het verder netjes opgelost gaat worden! Goed gedaan!

Blegh... Ja, goed voor het zelfvertrouwen, tot de aap uit de mouw komt natuurlijk! Dan krijg je alsnog een optater van jewelste!

skaoot, ik zou proberen vandaag nog contact op te nemen met de AOB of je - als je nu lid van de bond wordt - in deze zaak nog juridische bijstand kunt krijgen. Ik weet niet hoe dat precies zit.

Ow daz kut zeg!! Ik heb ook weleens zo'n coach gehad. Ik had wrijving met mijn leidinggevende, coach deed naar mij toe alsof ze vond dat het aan de leidinggevende lag, maar naar mijn leidinggevende toe deed ze alsof het aan mij lag! Waarschijnlijk niet bewust, waarschijnlijk snapte ze allebei de kanten van het verhaal en vond ze dat het aan ons allebei lag, maar zo bracht ze het niet.

Wel naar dat jij er het slachtoffer van wordt dat die coach niet duidelijk durft te zeggen wat ze echt denkt.

Goed gedaan skaoot!

@Pluu: Ik vond het spiraaltje plaatsen echt 100% meevallen, je voelt er nauwelijks wat van, alleen wat druk en ongemak, niet echt pijn. En Ik heb nog geen kind gekregen. Wat ik wel tegen vond vallen was de napijn, ik kon eigenlijk niet zitten (want dan zit je op de zere plek, zeg maar). Ik zou zorgen dat je twee dagen niks belangrijks hebt gepland, want als ik ging bewegen of te lang rechtop zat kreeg ik er heel veel last van. Maar het plaatsen is een eitje .

Ok.. ik geef toe... ik begin stiekem toch een beetje nerveus te worden...niet voor een date.. ook niet iets met BDSM... maar wel voor de geboorte van de kleine.. nog 4 weekjes en dan zitten we op de uitgerekende datum... fiona heeft de afgelopen twee dagen in het ziekenhuis gelegen omdat ze hoge koorts, lage bloeddruk en een hoge hartslag had, de kleine had door de koorts van fiona ook een hoge hartslag (180) en aangezien fiona geen eten en drinken binnen kon houden moest ze blijven.
Onderweg van de dokterspost naar het ziekenhuis kreeg ze ook nog krampen, ze dachten dat het weeen waren, maar die hebben niet doorgezet, het zouden wel contracties geweest zijn, schijnt een normale reactie van het lichaam te zijn bij koorts van de moeder...
Al met al weer een paar spannende dagen achter de rug...en daardoor begin ik stiekem toch wel een beetje zenuwachtig te worden....