Wandering Spirits Forum

jongetje-vd-nacht schreef:Ik koop mijn erwten altijd in blik

tis echt lekkerder hoor

Keelpijn, oorpijn, ik heb het met allebei helemaal gehad! Hopelijk vannacht weer beter en aan een stuk door slapen...

Dat is minder...
Veel succes bij de tandarts en hopelijk valt het mee!

chippie, ik wens je veel sterkte en beterschap.
Hopelijk heeft de tandarts minder slecht nieuws dan waaraan je nu denkt...

Beste buren,

Het is niet dat ik een hekel heb aan kinderen. Integendeel. Ik werk graag met ze, ik praat graag met ze, en soms ben ik zelfs te porren om mee te doen met tikkertje of verstoppertje.

Het is ook niet zo dat ik een ongelukkige jeugd heb gehad. Mijn jeugd was prima. Niks mis mee. Sterker nog, als kind had ik ook zo'n ding.

Een goedkope plastic blokfluit.

Het is ook niet zo dat ik tegen muzikale ontwikkeling ben. Het moet ongetwijfeld een bron van veel vermaak en zelfvertrouwen zijn.

Echter, niet om tien uur op een verkapte zondag. Dat brengt bij mij nare beelden naar boven. Daarvan is naar buiten stormen en die fluit stuk trappen zoals in die scène uit american history x nog het meest vriendelijk. Het lijkt me heerlijk om die vervloekte blokfluit op een stoeprand te leggen en het dan tot gruzelementen plat te stampen. Het gekraak van plastic onder mijn schoenzool, vergezeld met het door ziel snijdende geschrei van uw kind.

U begrijpt, ik word niet blij van deze beelden. Of wacht, dat is niet waar. Ik word niet blij van het feit dat die beelden nu een maniakale grijns veroorzaken. Ik stel daarom voor dat u uw kind uitlegt dat drie keer blazen genoeg is, in plaats van drie kwartier. Ik vraag me oprecht af of uw kind niet hoeft te ademen, zo nu en dan. Misschien wordt het nog een topzwemmer zo. Het is vast een goed idee om uw telg daarom van 9 tot 1 in het zwembad te gooien. En neem de andere twee vooral mee. Ik zou het helemaal toejuichen als u uw kinderen eens wat vaker elders lawaai laat maken.

Namens mijn behoefte tot lang uitslapen, bij voorbaat dank,

Uw buurvrouw.

lol:) je kunt het weer geniaal verwoorden:)

Ik had ooit buren die hun orgen buiten hadden gezet en smorgens om 6!!! uur midden in de zomer, nog even een verjaardag te vieren voordat papa naar zn werk moest.. dus dat was idd smorgens om 6 uur heerlijke orgelmuziek over de here jezus en nog wat van dat soort muziek... EN uiteraard... ik had net week er voor in mijn uppie de zwemvierdaagse gedraaid, dubbele diensten gedraaid op zwembed en was voor t eerst in twee weken dagje vrij en mocht dus uitslapen...

Ik kreeg terplekke moordneigingen...... smorgens om 6 uur!!!

6 uur smorgens is idd absurd, maar 10 uur vind ik heel redelijk eigenlijk. Waarschijnlijk heeft die moeder ze al 4 uur tegen gehouden met "nee, dat is veel te vroeg. Om 10 uur, dan mag je pas op je blokfluit."

Ja, dat is waar. Maar ik denk dat ik dat pas ga waarderen als ik zelf kinderen heb. en ik zelf ook niet meer zo absurd lang kan uitslapen

Blokfluiten moeten uberhaupt verboden worden, en helemaal de plastic versie! Geen mens die daar mooi muziek uit kan halen

Mooi geschreven... ik zie die verpletterde blokhuis liggen en kan mijn grijns niet onderdrukken... u go girl

Het kan erger hoor, ik oefende ook wel eens met diverse instrumenten thuis tot vervelens toe van pa en ma. Totdat pa, ondanks zijn succesvolle muzikaliteit met andere instrumenten, een doedelzak had gekocht....

Baas boven baas.

Doedelzak is trouwens een perfect wraakmiddel als de buren weer eens de hele nacht hun jammerende honden in de vrieskou tussen hun uitwerpselen hadden laten bevriezen in hun buitenkooi. Wat kan zo'n ding herrie maken in de tuin 's ochtends, heerlijk.

Ook even klagen. Ik zou het ook in het werkzoektopic kunnen doen, maar daar is het hier te off-topic voor.

KLAAGGGGG!!!!



Anyhow...de situatie. Voor diegenen die 't andere draadje niet volgen: ik werk een vierenhalf jaar bij X en die hebben me sinds de eerste dag bij klant Y gedetacheerd. Concreet is Y dus zo'n beetje alles van werknemer en doet X niet zoveel meer dan mijn loon storten.

Inmiddels ben ik het beu bij Y (taal- en bureaucratieproblematiek). Ik dus een mailtje sturen naar X, telefoontje, zelfs 'n keer op gesprek (waarbij ze met twee notities maakten over mijn kennis, en nog meer notities over waarom ik eigenlijk weg wil). Leuk dat ik toen al van plan was het op Y ook aan te kaarten want dat was ook het eerste dat X wilde doen (zou wel pech zijn als ik dat niet wilde doen, maar soit...da's een fictieve situatie).
Omdat ik niet van X ontevreden ben (was?) hoopte ik ergens wel dat zij iets anders zouden kunnen regelen. Tenslotte is het wel zo'n kantoor dat ICT'ers als ik tewerkstelt. En inderdaad: op één april (geen grap) had ik een gesprek. Daar zou ik dus twee of drie weken later iets van horen.

In goede stijl van sollicitaties is zo'n uitspraak een eufemisme voor "we laten niets meer horen". Vorige week donderdag even gepolst, maar de functie was 'intern ingevuld'.
Op beide van die gesprekken - zo'n beetje de eerste keer dat ik bij mijn eigen werkgever in het gebouw was - kreeg ik een badge met "bezoeker van X". Niet erg leuk zoiets op te moeten spelden als je ergens al 4,5 jaar werkt, maar soit. Accident de parcours. Maar dat die vacature 'intern ingevuld' was vind ik niet eerlijk. Er was blijkbaar "een beetje problematiek".
Toen ik opmerkte dat er hier ook "een beetje problematiek" was (heck...ze hebben er met twee een paar A4-bladzijden over vol gesteno'ed) merkte mijn intervieuwee op dat het jammer is maar dat ze geen stoelendans kon organiseren.

Toen ze nauwelijks een minuut later hoopvol probeerde op te merken dat er mogelijk nog een andere vacature zou vrijkomen en er dan wel wat geschoven kon worden heb ik op mijn lip moeten bijten om niet nog meer sarcastische opmerkingen te maken ("ah, dus dan kan een stoelendans wél?").


Nu ja...ik had eerder al aangegeven zo snel mogelijk weg te willen. Door die vooruitzichten had ik loopbaanonderbreking wat op de lange baan geschoven. Toen ik daarover echter begon door te vragen (dit was bij een tweede iemand) bleek dat X en Y al wat aan elkaar aan het mailen geweest waren.

Behalve dat mijn naam verkeerd geschreven was. En oké, mijn echte naam wordt regelmatig verkeerd geschreven (al geloof ik dat 4 verkeerde letters+eentje te weinig wel een record is), maar da's ook niet bepaald iets waarvan ik veel vertrouwen in X krijg.

EDIT: ...en tijdens dit gesprek 'n telefoontje van een ander detacheringsbureau. Of ik morgen ergens op gesprek kan gaan. Guess wat mijn antwoord was.

Pfff zeggen ze bij de huisarts dat je na 14 uur moet bellen voor uitslagen, bel ik om vijf over twee, sta ik eerst tien minuten in de wacht, en dan zegt de assistente doodleuk: ja, bel even over een kwartier terug, want ik zit bij de balie en daar mogen we geen uitslagen doorgeven. Ja duh, ga dan niet bij de balie zitten als mensen eindelijk eens mogen bellen voor uitslagen!

pfffff ok oeps gaat klussen

eerst al pak ik een box voor de schuursponzen uit de werkkast .. die grenst aan de kamer met eikenhouten geoliede vloer ..
ja zeker daar zit ook verf in dus oeps zet de verf voorzichtig op de grond
tuurlijk dondert er een verfpot uit
het oorlogscenario uit een horrorfilm
rood fucking roodop mijn prachtig geoliede vloer
tering !! hele pot verf over mn vloer
ok de boel goed opgelapt inclusief met tandenborstel en groene zeep de naden ...
god o god ..
vervolgens gaat oeps schuren .. de voorpui
gaat prima
na 3 kwartier oeps pijn in dr arm...
gooit de zooi naar binnen ..
10 minuten
echt 10 minuten ...
schijnt mijn sleutel (uit voorzorg in de voordeur anders sluit ik mezelf buiten)
toch echt niet binnen te liggen ..
:smiley_panic: :smiley_panic:
voordeur sleutel !!
huissleutel
sleutel van mn werk
sleutel van joost weet wat hele stammen heb ik de sleutel van ..
fietsen
oh my god :smiley_panic: :smiley_panic:
alle buren gebeld ..
van de 10 maar 2 thuis ...
oooooooo ik haat klussen !!!!!!!!!!!!!!!!!! vooral om alles wat je de HELE TIJD kwijt bent !!!!

"Nee hoor mevrouw, als u dan straks terug belt, hoeft u niet weer zo lang in de wacht te staan, echt niet!"
Ja. Dus. Weer tien minuten in de wacht gestaan. "Ja u heeft een blaasontsteking" Goh. Duh. Dat zei ik eergister ook al, toen ik een potje pies kwam brengen. En ook toen ik diezelfde dag om twee uur belde (en ook al tien minuten in de wacht stond) en jullie zeiden dat er toch eerst nog een kweekje gemaakt moest worden.
Nou, fijn, blaasontsteking dus. En dan vertikt ze het ook gewoon nog om mijn recept even naar de apotheek te faxen. Moet ik dat eerst daar op gaan halen, en dan helemaal weer de andere kant op naar de apotheek. Met de bus. Met twee kindjes. En dat allemaal voor vijf uur. Terwijl Erwt net in bed ligt en waarschijnlijk slaapt tot kwart voor vijf. Geweldig hoe die mensen toch met je meedenken!