Re: Het WS-babytopic
Geplaatst: 31 aug 2011, 18:11
Zoals ik me NU voel, ga ik vannacht helemaal niet in het ziekenhuis slapen. Ik heb net weer wat kunnen bijtanken, de weeën zijn hartstikke onregelmatig (denk dat ze vreemden-vrees hebben, steeds als er iemand is, stoppen ze/nemen ze erg af. Zowel bij mijn tante die ff binnenkwam lopen, als bij de verloskundige, als nu bij kitten
) en ik heb me over de ergste teleurstelling heen kunnen zetten. Straks toen we dat afspraken met de verloskundige, zat ik er he-le-maal doorheen. Ik zag het echt niet meer zitten, was op, moe en leeg. Vandaar dat zij adviseerde om te gaan slapen in het ziekenhuis, al dan niet op medicatie/drugs zodat ik zeker weten wat zou bijtanken en goed uitgerust aan de bevalling kan beginnen, morgen.
Maar goed, ik ben natuurlijk al wel 2 nachten op, maar ik heb in die nachten wel nog wat uurtjes gepakt, gister zijn we extreem vroeg gaan slapen zodat half 3 vannacht niet zo heel vroeg was, dus ik red het nog wel. Ik zou, als ik het NU moest zeggen, ervoor kiezen om vanavond wel naar het ziekenhuis te gaan, een CTG te maken en als het met de baby allemaal nog goed is, mee terug naar huis te gaan, thuis te slapen en morgenochtend me te melden voor de inleiding.
Het is nog niet zover, wie weet verander ik nog van gedachten en het scheelt heeeeeel erg dat de weeën er nu nauwelijks zijn zodat ik het kan volhouden en er niet zo'n aanslag op mijn uithoudingsvermogen wordt gepleegd. Maar zo sta ik er nu in. Liever thuis niet zo goed slapen, maar wel in mijn vertrouwde omgeving met Jerry, als slapen in het ziekenhuis zonder hem. (Al ga ik daar sowieso niet mee akkoord.) Als het even kan, vermijd ik chemische troep...
Wie weet ga ik morgen nog een ruggenprik nodig hebben.

Maar goed, ik ben natuurlijk al wel 2 nachten op, maar ik heb in die nachten wel nog wat uurtjes gepakt, gister zijn we extreem vroeg gaan slapen zodat half 3 vannacht niet zo heel vroeg was, dus ik red het nog wel. Ik zou, als ik het NU moest zeggen, ervoor kiezen om vanavond wel naar het ziekenhuis te gaan, een CTG te maken en als het met de baby allemaal nog goed is, mee terug naar huis te gaan, thuis te slapen en morgenochtend me te melden voor de inleiding.
Het is nog niet zover, wie weet verander ik nog van gedachten en het scheelt heeeeeel erg dat de weeën er nu nauwelijks zijn zodat ik het kan volhouden en er niet zo'n aanslag op mijn uithoudingsvermogen wordt gepleegd. Maar zo sta ik er nu in. Liever thuis niet zo goed slapen, maar wel in mijn vertrouwde omgeving met Jerry, als slapen in het ziekenhuis zonder hem. (Al ga ik daar sowieso niet mee akkoord.) Als het even kan, vermijd ik chemische troep...
Wie weet ga ik morgen nog een ruggenprik nodig hebben.