Wandering Spirits Forum

plus twee jaar.

@mezelf:

tessie!

Ik voel me al bijna 2 jaar zo. Hoop toch echt dat niet het nóg 2 jaar gaat duren kitten...

Het wordt wel beter. De eerste jaren zijn gewoon tropenjaren, maar je deelt ze wel met Jay.

Misschien ben ik naief, maar ik denk toch ook dat dat een ander soort moeheid is dan wat ik nu heb...

*knuft tessie* ik vind je een held. Ik heb vaak gedacht dat ik kinderen wil, maar sinds onze bovenburen een baby hebben die vaak huilt (en steeds harder gaat huiken naarmate ie ouder wordt) en de naaste buren kids hebben met massa's temper tantrums durf ik niet meer eigenlijk.

En ondertussen vraag ik me af waarom het me een goed idee leek om met mijn ouders op vakantie te gaan. Ik heb constant aanvaringen met mijn moeder. En constant hoofdpijn. Ik vraag me af of dat komt omdat ik de medicijnen voor mijn schildklier ben vergeten of het warme weer of iets in het vliegtuig (want daar voelde ook iets niet goed in mijn lijf) of ontlading van stress?

Hoe dan ook, ik zit hier nog tot volgende week zaterdag. Zucht. Het is ook wel leuk, maar wordt soms echt zo moe van mam... En dan realiseer ik me dat ik precies tzelfde reageer in ruzies en in stress en dan denk ik 'argh! Ik heb alle slechte eigenschappen van mijn moeder!'

Oh well. Komt goed.

Maak veel foto's Crownless! Want de nare ervaringen zakken weg in je herinneringen en dan kun je wel nog nagenieten van alle prachtige dingen die je daar gezien hebt!

*knuffelt Crownless* Jullie zitten ook wel erg op elkaars lip, denk ik zo, en dat zijn jullie allebei niet meer gewend. Misschien iets vaker proberen wat zelf te doen, of alleen samen met Brian? En misschien wat meer drinken tegen die hoofdpijn? Al kunnen ontlading van stress en het vergeten van die medicijnen ook goede verklaringen zijn, en daar doe je weinig tegen. *knuffelt nog meer*

:close_knuf: Bah Crownless, klinkt niet fijn! Misschien inderdaad proberen iets meer dingen zonder je moeder te doen? Ik weet dat 't bij mij met mijn moeder ook zo is dat het prima gaat, als we niet te lang op elkaars lip zitten - anders ontstaan er toch vaak weer spanningen. Misschien werkt het bij jullie ook zo?

:close_knuf: :close_knuf:

Bij mij ook hoor. Ik heb de allerliefste moeder van de hele wereld, maar ik moet dr niet te lang om me heen hebben...

Hier nog een. Ik hanteer een strak schema: ëén keer in de maand op visite. Kword anders helemaal gek van d'r. Aan de andere kant cronwless.. Dr is toch wel een heel leuk en bijzonder mens uit je moeder gekomen.. als dat alleen haar slechte eigenschappen zijn.. petje af..

knuffelt Crown..

kom ik eraan met mijn gezeur.. IK VERVEEL ME! zelfs zo erg dat ik gewoon niet meer weet wat ik moet doen bah...

Belogen worden. Geniepigheid. Achter je rug om. Dat ie nu de telefoon niet opneemt terwijl ik wel een verklaring wil...

oef.....dat doet pijn!

kom hier, krijg je ff een knuffel

Auwie, vode!

*knuffelt ook*

moet even mopperen.. voor een keer niet op mijn man (of op mijn relatie) want die is ondanks alles wat speelt nu best lief aan het doen.
Maar meer om andere mensen. Vooral mensen waarvan je dacht dat ze aardig zijn. En dan opeens zo zonder aanleiding sturen ze je een mail waarbij ze opeens totaal anders uit kast komen, gaan ze grensen over waarbij je duidelijk hebt gezegd dat ze die niet hoeven te betreden, dat je daar al mensen voor hebt. Dat maakt me even totaal huiverig voor bepaalde mensen. Dat heeft me wederom geleerd dat ik extreem op mijn gevoelens moet vertrouwen bij het leren kennen van nieuwe mensen. Of in ieder geval ze niet moet negeren. bah bah en zo

voor alle anderen die aan het mopperen zijn of verdrietig zijn :close_knuf: :close_knuf: :close_knuf: