Wandering Spirits Forum

Keigoeie tips, Crownless! Allebei.

t is nu meer dat ik baal dat Peter nu hij bij me is ziek is. Kan hij niets aan doen, maar we hadden van allerlei leuks gepland en dat wordt hem nu niet. Dus vind ik mezelf even zielig, wil het niet aan hem zo laten merken en wil ik me ook niet op eten storten.

Die tips werken meestal ook wel, maar nu is het gewoon even heel moeilijk.

Is het gelukt lotus? Evt in Crownless' kleineportie tactiek?

tot nu toe heb ik me nog kunnen inhouden. Maar aangezien we vanavond dus niet kunnen steengrillen, moet ik zo nog naar AH om boodschappen te doen en ik weet niet of me dat dan nog gaat lukken.

Natuurlijk lukt je dat. Met een WS-support Cheer-team!

Je wil niet echt eten, je wil gewoon getroost worden... Kan je die troost niet bij Peter halen? Hij snapt echt wel dat je ervan baalt ookal kan hij er niks aan doen...

Of bij ons! Als je straks komt melden dat je ongeschonden boodschappen hebt gedaan, staan wij klaar om je complimentjes en schouderklopjes te geven! Verstandelijk weet je dat je van emo-eten niet écht gelukkiger wordt!

ik ben maar gewoon thuisgebleven en de boodschappen gelaten voor wat ze zijn. Peter heeft toch geen zin in eten en ik ben ook echt niet meer in de stemming om te eten. Snoepen wel en ik weet zeker dat ik die aandrang toch niet kan tegenhouden. En nee, van emo-eten wordt ik op de lange termijn niet gelukkig, maar op korte termijn wel. Ik huilde nu al weer toen ik de agenda melding in mijn mail en op mijn mobiel kreeg. Ben maar even van de kamer naar de computer gevlucht.

Ondertussen heb je het tot nu toe wel volgehouden! Gun jezelf dan wat lekkers. Dat hoeft geen enorme vreetbui te zijn. Kom op, je kan het!

ik heb niets in huis wat mijn vreetbui kan bevredigen. En heb nu ook niet eens zin om te eten. Ik baal ook gewoon dat ik zo slecht tegen teleurstelling kan en dan meteen maar weer wil gaan eten.

Aw... Het is ook echt heel kut als je stuitert en je verheugd hebt op spelen en het dan op het laatste moment niet doorgaat.

Maar eten is wel belangrijk! Huilen trouwens ook, dan hoef je ze niet weg te eten. Het is gewoon kut! Heel logisch dat je verdrietig bent! Dat is niks om je voor te schamen.

Maak een boodschappenlijstje voor je lievelingsgerecht. Hou je aan je lijstje. Kies een snackding waar je echt, echt echt heel blij van wordt en pak daar de kleinste verpakking van. Gun jezelf een beetje. Maar gun jezelf ook je emoties. Je mag verdrietig zijn. En het klinkt misschien stom, maar als ik heel verdrietig ben dan knuffel ik mezelf. Of een kussen, of een grote knuffel. Probeer de lieve begripvolle moeder voor jezelf te zijn, ipv de strenge 'hup, niet aanstellen' moeder. Of de 'nu is het genoeg, ik ben niet blij met je' moeder. Daar heb je nu niets aan.

Je kunt het. En het is ontzettend kut dat Peter ziek is em dat jij nu niet lekker subbig kunt zijn. *knuf*!

Ik wil ook niet huilen omdat hij zich dan nog schuldiger gaat voelen. Hij ligt hier nu ziek op de bank en ik ga af en toe naar de pc als de tranen mij te hoog zitten.
Het is niet alleen het spelen, maar ook dat we naar het steengrillen/bowlen zouden gaan. Het jubileum, waar ik 5 jaar geleden, mede dankzij kitten, voor het eerst naar toe ben geweest.

Ja, kijk, nog veel meer om verdrietig om te zijn. Dat mag!

Heeft Peter gezegd dat hij het erg vindt je verdrietig te zien? Je geeft hem zo ook niet de kans je te troosten. Emoties zijn niet slecht. En als hij zich dan schuldig voelt, dat zijn zijn emoties. Daar ben jij niet verantwoordelijk voor. Heeft hij je gevraagd om je emoties te verstoppen? Hoe zou hij reageren als hij weet dat je jezelf pijn doet door je verdriet weg te stoppen?
Door er zo omheen te draaien ontneem je elkaar de kans dat je elkaar kunt troosten en daarbij, is dat schuldgevoel terecht? Deed hij het expres?

Wat mij betreft hoeven mensen hun emoties niet voor elkaar te verstoppen. Al helemaal niet als je daar zelf slechter van wordt.

+1 voor alle stukjes van crownless op deze pagina!

inderdaad wat crownless zegt is verstop je emoties niet, laat ze er gewoon zijn en toon ze ook aan peter!
Kruip dan liever samen op de bank en voel je beide samen eff kut dat het niet loopt zoals het zou moeten gaan.
Vind troost bij elkaar!

Ja wat Crownless zegt: je hebt hem net bij je om getroost te kunnen worden.
Ik probeer ook altijd maar sterk te zijn of ik huil hier thuis stilletjes alleen. Maar vaak als ik bij Hertz ben dan komen de traantjes op een keer heel fel. En ik weet dat het hem ook pijn doet om mij zo intens verdrietig te zien. Maar hij weet ook dat ik dan hem bij me heb en als ik zijn hele trui natgehuild heb, dan heeft het me enorm opgelucht. Dus hij knuffelt me en zegt dat ik alle tranen mag laten gaan. Enige wat ik ervoor moet doorstaan is dat hij me af en toe plagend huilebalkje noemt. Dat neem ik er wel bij