Wandering Spirits Forum

Arm nijntje en arm beessie. Hopelijk komt je zorgen ventje er snel weer bovenop.

Knuffffffffffffie

Bah, keelontsteking die maar niet vanzelf overging heeft ook een antibioticakuur van een week overleeft. Nu mag ik nog een week zwaardere antibiotica doen. *ploft neer*

Ravelijne :close_knuf:

Mag ik er toch weer even op? Ik word echt heen en weer geslingerd emotioneel... Maandag zei m'n moeder nog dat het er allemaal beter uitzag, en mijn opa dus niet bij wijze van spreken de dag erna nog zou overlijden. Nu belden ze dat hij een zware infectie heeft, ligt te ijlen en dat ik maar snel langs moet om afscheid te nemen... :icon_sad:

Hopelijk hoeft hij niet lang te lijden Sabrina.

:close_knuf: voor sabrina dat is niet leuk

En nijntje.. klinkt als mijn kattebeest. Ze heeft een autoimmuunziekte en krabt zich helemaal stuk en stinkt daardoor enorm. Ze krijgt nu prednison waardoor de ziekte inderdrukt wordt en ze is vrolijker en dergelijke.. maar elke dag een pil erin frotten is ook niet leuk..


daarnaast kruip ik ook even op het bankje. Woon nog steeds niet thuis. Voel me er erg rot bij. Elke keer als we samen zijn geweest ben ik helemaal van slag, Volgende week begint de relatietherapie. Het enige wat ik wil is zekerheid of duidelijkheid.
En daarnaast ben ik ziek, Jottem!. Ik ga zo weer liggen want alles zit dicht en ik voel me meer dan rot en heb overal spierpijn. Lang leve de koorts..

ik ben niet echt verdrietig of boos ofzo want de *buzzzzz* van dit weekend maakt gewoon dat ik blijf lachen...

maar vanavond wel wat vervelends gebeurd.
ik had nog een verjaardags feestje met familie enz...

en tja broer uitenodiggt...
een broer...die problemen heeft met drank, agressie en schuldgevoel..
die combinatie maakt hem gevaarlijk, vervelend en eng...

en ja hoor vanavond was het weer raak...
ruzie...

op mij n verjaardag verdorie...ik wilde het vanmiddag niet echt zeggen maar...heel eerlijk zag ik dit al aankomen...

en...nouja...ik voel me gewoon even onprettig...hij heeft losse handjes...
en dat...zucht...ik weet gewoon niet wat ik daar mee aan moet.

maar oke...ik ben nog gelukkig...nog steeds
alleen een beetje verdrietig hier om.

brabbel... :close_knuf:

Knufffff voor brabbel!

En nijntje, wat jij omschrijft, heeft onze minipoezel ook gehad. Bij haar kwam het door een vlooieninfectie die alweer verdwenen was, maar waarna ze een psychisch ietsje kreeg dat ze maar bleef krabben. Ik weet natuurlijk niet of dat bij jouw kat ook zo is, maar wilde 't toch meegeven. Onze kat zat namelijk onder de kale plekken die ook rood leken van allergie, maar het bleek eigenlijk puur een zichzelf instandhoudend iets te zijn. In ieder geval heel veel sterkte! Zieke poezels hebben is niet leuk! :close_knuf:

@ Brabbel: Klinkt mischien bot en ongevoelig, maar is het dan niet beter je broer gewoon niet uit te nodigen?

Ik blijf zelf ook maar gelijk zitten. Wat zijn ziekenhuizen toch deprimerende plekken.

knuf fixertje!

@brabbel: hij heeft een punt... Maar wel heel kut voor je. Hij heeft jou geen kwaad gedaan hoop ik? *KNUF*

aan de ene kant...ja...
aan de andere kant kan ik niet zonder mijn nichtjes...
en hij blijft mijn broer en....ik ...geef om hem.
het is gewoon noodzaak dat hij geholpen word...

ik hou niet van weglopen van iemand waar iedereen al van wegloopt...
iedereen heeft toch iemand nodig?
ik bedoel...

nouja ik snap je punt maar tzit...ietwat dieper denk ik...
maar oke misschien ben ik ook wel ietsje te tollerant...

Ik heb wellicht makkelijk praten, want dergelijke keuzes heb ik nooit hoeven maken. Maar naar mijn idee moet je geen energie steken in iemand die op alle aandacht parasiteert of alleen maar negativiteit ervoor teruggeeft. Krijgt 'ie al professionele hulp?

*knufft brabbel* Wel heel dapper dat je hem dan blijft uitnodigen, maar misschien moet je op een gegeven moment toch voor jezelf kiezen, zeker als die losse handjes ook op jou losgaan (of lees ik dat verkeerd?)

*en Sabrina ook* Ben je al langs geweest? Of is de situatie weer veranderd?

*en iezje ook* Niet fijn! Onduidelijkheid is stom! En ziek zijn ook.

Een van de redenen dat ik me hier ook even onder een dekentje ga verstoppen. Heeeeel erg verkouden (afgelopen dagen keelpijn, nu hele erge hoofdpijn, en een neus die he-le-maal dicht zit), gisteren tijdens een tweede date met een jongen moeten vertellen dat ik er geen vervolg in zie, en nu al meer dan een maand 2 overbelaste knieeën, waardoor ik zo immobiel als de pest ben (langer dan 5 minuten lopen/staan zit er niet in).

Bluh dus.

Ik ben gisteren langs geweest samen met Romanticide, niet echt wetende of het afscheid was of gewoon bezoek, en heb nog fijn met mijn opa kunnen praten. Je moest goed luisteren om hem te verstaan en vrij hard praten, dus diepzinnige gesprekken zaten er niet in, maar ik heb nog even gezellig met hem kunnen kletsen. Hell, we hebben het zelfs nog over voetbal gehad, en hij heeft nog grapjes tegen me gemaakt! Toen ik iets even niet snapte, zei hij zelfs "Nou zeg, je bent zo'n slimme meid!", dus dat was heel fijn. Toen we weggingen, pakte ik even zijn hand als wijze van afscheid, en kneep hij in mijn hand, om te laten merken hoe fijn hij het vond dat ik er was. In de auto terug zei ik al tegen Romanticide dat als hij zou gaan, ik op een fijne manier afscheid heb kunnen nemen. Helaas is dat waarschijnlijk realiteit geworden, want hij heeft afgelopen nacht een hartinfarct gehad, en is nu niet meer in staat te praten. Soms krijgt hij het nog wel mee als er iets tegen hem gezegd wordt, maar antwoorden kan hij niet. Mijn ouders verwachten dat hij morgen niet meer wakker wordt, al zou hij het einde van de week nog kunnen halen. Dat zou dan echter niet ver meer verwijderd zijn van een kasplantje, dus dat hopen we ergens niet voor hem...