Wandering Spirits Forum

Ik ben dodelijk obees, dus laat me niet op je gaan zitten

De BMI berekening op alleen gewicht en lengte is toch ook gewoon niet betrouwbaar, een hele algemene berekening voor de gemiddelde persoon, maar dat is niemand. Misschien blijkt de schade inderdaad wel minder erg te zijn als je vetpercentage bijvoorbeeld echt goed gemeten wordt. Te zwaar wel, maar ik had je ook niet schandalig zwaar ingeschat, al heb ik je maar één keer gezien, en toen zag ik vooral dat enge electro apparaat in je handen voor ik me bedacht dat ik dat op een grenzenkaartje had staan.

Misschien ben je gewoon keigespierd, maar dan isolatie.

Maar ik denk dat ze dat vast allemaal goed gaan bekijken als je inderdaad doorverwezen gaat worden.

De eerste 4 kilo zijn eraf!

xAmberx zegt ware woorden! Toen ik zwaarder woog vanwege PCOS had ik zo'n een ding aangeschaft die je vetpercentage, vochtpercentage, spiermassa en botdichtheid mat. Dat gaf een veel beter beeld van of ik op de goeie weg zat voor mijn gezondheid en om pre-diabetes te vermijden, dan alleen gewicht.

xAmberx schreef:Te zwaar wel, maar ik had je ook niet schandalig zwaar ingeschat, al heb ik je maar één keer gezien, en toen zag ik vooral dat enge electro apparaat in je handen voor ik me bedacht dat ik dat op een grenzenkaartje had staan.

Misschien ben je gewoon keigespierd, maar dan isolatie.

I LOL'ed!

2x!!!

Btw, ik heb je een keer in Nijmegen bij Villa Lilla gezien, jongerenmeet én de vorige DU, maar toen had ik geen elektro in mijn hand, dus heb ik waarschijnlijk minder indruk gemaakt.

Ja ik moet zeggen dat ik dat BMI gebeuren ook wel een beetje vaag vind hoor. Als ik dan zie dat ik 59 mag wegen. Ik denk dat ik dan wel al een paar maanden dood moet zijn, voor ik dat zou wegen. En dat is dan wel gezond...
Mijn streefgewicht is nog steeds een BMI van 27, wat dus niet 'goed' is. Ik woog datzelfde toen ik 17 was, en toen was ik toch echt niet dik. Breed wel ja, maar dat is mijn bouw.

Hahaha ja dat denk ik! (Oeps.)

Precies tessie, terwijl anderen met een BMI van 21 al een beetje dikkig zijn.

Ik heb overigens mijn weegschaal weggegooid in een ernstig geval van ochtendhumeur. Het ding gaf steeds een storing aan als ik erop ging staan, dan moest ik hem laten resetten en opnieuw proberen. Toen dat drie keer achter elkaar gebeurde het ding boos in de container gegooid. Ik zit nog ruim onder het maximale gewicht dus dat was het niet Nog geen nieuwe gekocht en mja, ook niet veel zin in. Dat het veel te veel is kan ik zo ook wel zien, en een gewicht zegt ook weinig als je ondertussen veel met krachttraining bezig bent op de sportschool.

Ach weet je, als ik foto's van mezelf van vroeger zie... Met maatje 40 toen ik 14 was... Ook toen al aan de zware kant, zeker weten, maar ik was niet te dik!

Soms wil ik terug in de tijd en de pestkoppen van toen én mezelf een draai om mijn oren geven.

Als de weegschaal van Heerscher ook een vetmeting doet, wordt ik nóg sipper.

Ik zou maximaal 73kg mogen wegen ofzo, maar dan ben ik toch echt wel op m'n slankst, als ik dat al zou halen :S. Nee, met een kilo of 85 zou ik al heel blij zijn . Maar eerst maar eens uit die 3 cijfers komen.

Ik word overigens ook vaak minder zwaar geschat dan ik ben. Al dacht men laatst op therapie dat ik aangekomen was, terwijl het cijfertje op de weegschaal van mijn ouders juist zo'n 7kg lager was dan paar maanden ervoor. Ik heb ook geen weegschaal in huis. Ik let liever op kledingmaten, "gevoel", conditie enzo.

Ik heb nooit in maat 40 gepast eigenlijk. Begon gelijk al in 42. Heb ook gewoon hele brede heupen. Zelfs zonder vet zou maat 40 denk ik nog niet gaan passen bij mij.

Ik heb vanuit mijn pubertijd altijd al maat 42/44 gehad van broeken en dacht dat het gewoon mijn bouw was, maar toen ik 20 kilo afviel pastte ik ineens toch een maat 38...
Blijkbaar waren mijn heupen minder breed dan ik altijd heb gedacht

Respect voor iedereen die aan het afvallen is, wil gaan afvallen of gewoon blij is met zijn/haar (over)gewicht!

Mijn BMI toen ik op mijn zwaarst was was 46. Morbide obesitas noemen ze dat ook wel.
Mijn huidige BMI is 39 daarmee val ik in de categorie obesitas. das nog steeds niet goed.

Maar wat ik ook herken idd is dat veel mensen mij niet zo zwaar schatten als dat ik nu ben en ik vroeger ben geweest.
Ik ben rond de 25 kilo afgevallen en ben daar heel blij mee maar wil natuurlijk nog meer afvallen.
Maar ik moet het wel realistisch houden. ik moet nog 40 kilo afvallen wil ik een bmi van 25 dus net gezond hebben.

Zolang mijn conditie voor mijn doen goed is en ik gelukkig ben met mezelf moet gewicht niet belangrijk zijn.

De moderne wetenschap zeker in de gezondheidzorg is veel te veel gericht op het bmi.
De laatste keer dat ik bij een huisarts in opleiding kwam die stage liep bij mijn oude huisarts die begon over mijn gewicht terwijl ik daarkwam met 2 blaren tussen mijn tenen die mijn tenen compleet uitelkaar duwden, reactie op een schimmel of bacterie ofzo..
Ik kon haar schieten op dat moment.

BMI is ook een vrij slechte maat. Als je veel fitnest en zeker als je aan bodybuilding doet kom je vrijwel vanzelf in de (zware) obesitas groep uit omdat het geen enkele rekening houdt met vet/spier/vocht percentages. Meer dan een indicatie is het niet. Toch vond ik het idee dat ik inmiddels op overgewicht zat niet zo fijn, dus ben ik maar weer eens ietsje gaan lijnen en vooral veel bewegen. Rustig aan ook, want het is nog best lastig om af te vallen zonder spiermassa te verliezen, crash dieet zou het stomste zijn wat ik kan doen :S

@kitten Die van mij rekent ook je metabolische leeftijd in en schat mij standaard tien jaar ouder in dan ik ben. Ook zo leuk. Maar ik zag wel altijd het eerst verbetering in de percentages en niet in het pure cijfer.

Bmi is natuurlijk maar een nummertje met een one size fits all gedachte, die niet klopt, maar er moet natuurlijk wel ergens een soort van standaard zijn om eventuele vervolgstappen te gaan bepalen. En dat is er nu wel, met BMI. Uiteraard moet er, voordat er verdere grote dingen worden ondernomen naar elk individu worden gekeken. En dat gebeurt dan ook.