Wandering Spirits Forum

Yay! wat goed!

Gefeliciteerd meis!

Gefeliciteerd Leonietje

Vind het heel eng, maar is er iemand die naar mijn cv en brief wil kijken?

Tuurlijk tippi! Mail maar!

Thnx! Mail is onderweg.

moest vorige week voor reintegratiebureau opzet schrijven voor soll.brief voor open sollicitatie voor arbeidsgewenningsplek, paniek sloeg toe, sloeg helemaal dicht, dagenlang niks uitgekomen, reintegratiebureau heeft overgenomen en zelf gedaan.

komende vrijdag weer naar reintegratiebureau, weet nu dat we samen soll.brief gaan maken voor functie in buurthuis hier in de buurt, huiswerkbegeleiding. t Is een gewone vacature, maar ik mag voor arbeidsgewenningsplek ook solliciteren, maar moet dus wel het normale traject volgen. Tranen stromen nu al over mn wangen.. ik durf niet, ik kan niet, wat moeten zij daar nou met zo'n oud lijk dat hele dag toch maar loopt te janken. Paniek alom, en dan moet t afwachten of t wat gaat worden nog beginnen, laat staan voor n gesprek uitgenodigd worden

Wat lastig phedre... Maar je bent geen oud lijk!

leonietje, het aanbod al ontvangen, ben je er tevreden mee?

Jeetje Phe... Dat is geen gewone, gezonde angst meer. Dat is irreële angst! Hoe kom je er nu bij dat je dit niet kunt?

ik zou t werk ws wel kunnen, maar brief schrijven niet, weer mezelf bewijzen niet,.. na 16-17 eerdere werkgevers is t gewoon op, ik kan t niet meer, ik durf niet meer, want t zal toch wel weer niet goed gaan?? zoiets.. denk ik? te veel afwijzingen, op welk gebied dan ook, maakt me zo angstig om wat dan ook maar weer te proberen. te bang voor weer een afwijzing

Ik snap dat dat je angst is en die angst is echt. Ik bedoel dat je angst ireëel is en volgens mij ook ongezond groot. Als in: jouw angst bestaat, je voelt hem. Maar hij helpt je niet, hij waarschuwt je niet voor realistisch gevaar. Krijg je hier meer hulp bij of echt alleen iemand die brieven helpt schrijven? Want ik weet niet of je daar genoeg aan hebt nu.

ik kan het gevoel helemaal begrijpen. Ik moet dan ook solliciteren, maar ik ben altijd blij dat ik niets kan vinden. Niet dat ik niet wil werken, maar na tig afwijzingen heb ik geen zin meer in een volgende. Er is toch altijd iemand die jonger is, meer ervaring, meer relevante ervaring, meer recente ervaring enzovoort, enzovoort.

kitten schreef:Ik snap dat dat je angst is en die angst is echt. Ik bedoel dat je angst ireëel is en volgens mij ook ongezond groot. Als in: jouw angst bestaat, je voelt hem. Maar hij helpt je niet, hij waarschuwt je niet voor realistisch gevaar. Krijg je hier meer hulp bij of echt alleen iemand die brieven helpt schrijven? Want ik weet niet of je daar genoeg aan hebt nu.

reintegratiebureau neemt van te voren contact op om uit te leggen dat ik een werkervaringsplek zoek, maar dan niet waarom ik niet op de reguliere manier aan het werk kan, niet waarom in ziektewet zit en hulp nodig heb bij het terugkeren op de arbeidsmarkt, ze helpen met het maken van de brief en gaan ook mee op gesprek. Zodra uitnodiging voro gesprek binnen is, gaan ze werkgever wel voorbereiden op mijn huilbuien en zo.

Maar de werkelijke angst om t wéér te moeten doen, de angst om wéér afgewezen te worden, nee, daar doen ze helemaal niks mee. Sterker nog, kans dat werkervaringsplek na 3 maanden ophoudt en ik dus gewoon weer met lege handen sta, is enorm groot, waarna we weer opnieuw mogen beginnen, met nog een afwijzing er bij op de stapel, op weg naar de voglende.

En tuurlijk, ik zie t nut van wel weer werken echt wel, weer invulling, regelmaat, structuur, grotere wereld, een beter inkomen, ik zie t echt allemaal wel, maar dat weegt gewoon echt niet op tegen mijn angst voor wat er gaat komen

@lotus, idd.. en dan komt er ook nog eens bij dat ik niet van uit ww solliciteer, maar vanuit ziektewet, wat het ook al niet makkelijker maakt, inmiddels al 3,5 jaar thuis zit. Zelfs mn eigen vak zou ik niet eens meer in terecht kunnen, als ik dat al zou willen, dus ik kom volledig blanco zonder gerichte opleiding weer terug op de arbeidsmarkt en jahoor, daar zitten ze massaal te wachten op een vrouw van 50 die bij vlagen hele dagen loopt te huilen en al moe is voordat de dag daadwerkelijk is begonnen

@anne ja ik heb een aanbod maar een verschrikkelijk slechte qua loon. Vanmorgen flink in paniek. Ik ben nu voor het eerst ws aan het bijlezen vandaag ben alleen maar aan het uitzoeken geweest hoe ik rond zou kunnen komen. Maar met een uitkering word het nog slechter dus veel keus heb ik niet. Nu bezig met onderhandelen maar pff dit is wel heftig. Ik ben al wel een stuk rustiger met dank aan Heerscher, Kitten en Dacrael. En mn mams kwam een broodje kwam eten en heeft me ook rustiger gekregen. Nu vechten en bewijzen dat ik meer loon waard ben dan hun bieden.


En knufff aan phedre

Go Leonietje! Fijn dat je zoveel support hebt en succes met onderhandelen! Altijd een goeie zet!