Wandering Spirits Forum

Gecondoleerd.

gecondoleerd

kitten schreef:Gecondoleerd fixertje...

Iemand dichtbij?

De tante die een paar weken terug een hersenbloeding heeft gehad. Zag haar een paar keer per jaar, niet zo'n hele hechte band mee. Maar toch...

Dan die crematie, ik trek dat zo slecht. Die sfeer, de stemming, de emotionele druk, de stress. Ik ga alleen naar zoiets als ik die persoon echt belangrijk vind, anders ontloop ik ze zoveel mogelijk. Deze keer ga ik dus wel, hoe vervelend het ook is.

Gecondoleerd fixertje.
Je krijgt wel veel over je heen de laatste tijd heb ik het idee.

Dat klopt wel Bitemarks. Ook al zit er wel iets positiefs bij: een tof nieuw huis, helaas wordt de stress er niet minder om.

Bedankt allen voor de steun. Ik kan het goed gebruiken.

Goed dat je toch gaat. Heb je iemand bij je?

Ik ben alleen onderweg en moet ook alleen weer terug in de trein. Heb voor de zekerheid wat afleiding (muziek) en troost (knuffelkonijn ) mee. Ik zie er tegenop. Maar vind het erg belangrijk, stel je voor dat het de laatste keer is. Ik zou het me nooit vergeven als ik dan niet ben geweest.

sterkte, fixertje

Ik neem ook altijd mijn beer mee als ik iets moeilijks moet doen! (Ik zweer het je, mijn tentamens gaan altijd beter, beer zegt gewoon de antwoorden voor )

Afgewezen voor sollicitatie. Ik ben niet eens interessant genoeg om op gesprek te komen. En ik weet ook wel dat ik heus niet de eerste of enige ben die wordt afgewezen. Maar fuck, het voelt zo persoonlijk. En ik wilde die functie heel graag. En damn, ik wil hier niet om huilen.

aaah Crownless....een afwijzing is hoe dan ook altijd K*T...
dikke knuffel :close_knuf:

Ahhhw Crownless :icon_sad:.
Ze weten niet wat ze mislopen!
:close_knuf: :close_knuf: :close_knuf:

knuffel Crownless! Het hoort erbij zeggen ze (maar ik wil die brief vanmiddag ook niet op de mat vinden!). Kut joh.

Thanks *knuffelt terug*
Het viel me nog mee dat ik er maar kort over huilde, eigenlijk. Kga nu mijn geluk beproeven bij Maandag (met dank aan jongetje voor de tip). Ben benieuwd.

Vervelend is vooral dat dat stemmetje dat riep 'je wordt t toch niet, je wordt t toch niet!' nu 'zie je wel, zie je wel! Ik had gelijk!' aan het roepen is. Zucht.

ik heb juist altijd veel aan dat stemmetje, want dan heb ik, ondanks de teleurstelling, toch nog gelijk.
naja, ik heb dan ook wel best wel graag gelijk, dat moet ik toegeven

mss is het ook wel zo dat de teleurstelling al uitgespreid is over een langere tijd, en al verwerkt is.
Nu gaat dit meestal over dingen die wat minder belangrijk zijn dan banen, dat moet ik wel toegeven.

Niet dat ik over het algemeen zo'n pessimist ben, maar als ik graag iets wil, denk ik maar vast dat het toch niet gaat lukken, en als het dan lukt, ben ik des te blijer, en if not, naja, had ik dus iig nog gelijk. En dan is dus meteen het mindere gevoel over, want nieuwe ronde, nieuwe kansen.

next!