Wandering Spirits Forum

ruzie thuis....ik HAAT dat

Jammer, de woningruil naar Smorhpenland (hahaha, ik vind hem leuk) gaat niet door...

Kent er nog iemand mensen uit Den Bosch die naar Amstelveen willen verhuizen? Blijf wel lekker zoeken.

eireann <3 Smorph

oh en balen Crownless, maar don't be too hard on yourself!

en knuffel voor brabs :close_knuf:

stuurt een knuffel :close_knuf: naar crownless

Kom hier niet voor knuffels, want ik ben er zelf niet verdrietig van ofzo...

Maar... de man van de dochter van de vrouw van mijn vader (volgt u me nog?)
(de verkorte versie: de man van mijn stiefzus dus) heeft vandaag te horen gekregen dat hij nog ongeveer 2 maanden te leven heeft. Hij is 46.

Ik heb niet veel contact met de 'stief'kant van mijn familie, mijn stiefmoeder is voor mij ook gewoon de vrouw van mijn vader, dus ik ben er emotioneel niet zo nauw bij betrokken, maar dit vond ik toch wel heel erg heftig om te horen hoor.

Het is best een stomme vent, met een veel te grote bek, een egoïst en leeft voornamelijk voor zichzelf, maar jeez...

Vorig jaar is mijn stiefzus (zijn vrouw dus) ook al geopereerd aan een gezwel in haar buik (die ene waarbij ze toen nogmaals hebben moeten opereren omdat ze een instrument waren vergeten tijdens de operatie , als jullie je dat nog kunnen herinneren) en zij zit dus ook nog in de gevarenzone, want ze is momenteel wel kankervrij, maar goed, nog lang niet bij de cruciale grens van 5 jaar. Zij is 44.

Samen hebben ze een dochter van 12. Het arme kind. Jeetje, die heeft toch ook al heel wat meegemaakt op zo'n jonge leeftijd. En wie weet hoe dit afloopt. En financieel is er niks goed geregeld, er is geen geld, en voor zover mijn vader wist, ook geen levensverzekering ofzo, dus waarschijnlijk moeten ze ook tzt het huis verkopen. Mijn stiefzus is zelf ook niet in staat om fulltime te werken, ook in verband met dr ziekte, dus ook al krijgt ze een uitkering, het zal geen vetpot zijn.

Tja, nogmaals, ik ben er niet verdrietig over ofzo, want zo close ben ik niet met hun, maar ik ben er wel van onder de indruk. En geschrokken. En ik leef vooral met het arme meiske mee. Ik weet zo goed wat het is om een ouder te verliezen. En dan was ik nog 20 toen het gebeurde... *bah*

KUTnieuws, dat is het! :icon_sad:

@juffie sterkte

Pff lijkt wel of ik een abonnementje heb op dit topic. Kreeg vandaag telefoon van mijn ouders. Mijn oom van 78 is overleden. Nu voel ik me daar niet zo raar en verdrietig over. Maar raar voel ik me over het feit dat mijn vader maar 7 jaar jonger is. Mijn andere oom is 6 jaar terug ook rond die leeftijd overleden (78 dat is).
En daardoor besef ik dat ik dankzij het feit dat mijn paps chronisch ziek is en 2 hersenbloedinkjes heeft gehad, heel blij mag zijn dat hij er nog is. Maar ik vind het een best eng idee dat ik nog maar 7 jaar zou kunnen hebben met mijn paps. Raar

Dat is ook raar.. ik heb zelf het idee dat mijn ouders het eeuwige leven hebben.. maar als ik dan stilsta bij hun daadwerkelijke leeftijd, besef je toch dat ze langzaam oud worden.. beetje bangig word ik er ook wel van. sterkte.. iezje

Ze zeggen weleens: Je moet weer vitamine pillen slikken want de R zit in de maand. Volgens mij staat de R in de maand voor iets anders: oveRlijden. Allen die hiermee te maken hebben: Heel veel sterkte.

voor allen die het nog niet weten,

Ik ben van mijn stage plaats afgekickt, omdat ik te goed mijn best deed. Een ander was bang dat ik zijn functie in zal gaan nemen omdat ik goed was in wat ik deed. Of te wel die heeft mij zwart lopen maken bij mijn stagebegeleider. Zo erg dat ze niet naar mijn verhaal wouden luisteren.

Effin nu zit ik dus in de knoop met school. Ik heb vorige week een gesprek aangevraagd met mijn slb-er om te kijken waar ik aan toe was. Daarin was afgesproken dat ik tot vrijdag die week rustig aan zal doen, en als ik er aan toe was weer opzoek mocht gaan.

Nu wacht ik inmiddels al een week op een mail van degene die stages regelt. Tot ik gister een mail krijg dat ik eerst met mijn slb-er moet praten voordat ik weer in bemiddeling mag.. Waar ik het nut niet van inzie.

Nu een week later weet ik nog minder dan eerst en loop ik door deze omslachtige houding sowieso een half jaar vertraging op door hen toedoen. Toen ik die mail las gister was ik zo kwaad, dat als iemand mij niet had tegengehouden ik vandaag nog een verzoek tot uitschrijving had gedaan.

Want hier wordt ik echt depresief van, jij toont inzet en het wordt niet gewaardeerd, nee ze willen eerst een gesprek met mij en het liefst hebben ze mij nog naar een psygoloog (ja duh dat moet ik zo ook wel als zij mij de hele tijd depresief praten, godzijdank ben ik niet echt beinvloedbaar). voordat ik weer naar stage ga. Moet aanmezelf werken.. SORRY HOOR MAAR WAT THE FUCKKKKKKKKKK!!!!

Ik mag toch zelf wel bepalen hoe ik ben! Verdomme.

Dus ik ben verdrietig, boos, mijn bloed kookt en zie het zo af en toe ff niet meer zitten. vooral omdat ik pas om 15.00uur een gesprek heb. Ik heb punten opgeschreven die ik beantwoord wil hebben en daar laat ik me niet onder krijgen.. Laat het zooite ongeregeld het maar bekijken

LANG LEVE DE KLEUTERSCHOOL in HBO Variant.

klinkt heftig! Sterkte met het gesprek straks!

mmm das idd klote.. in ieder geval succes en ik hoop dat je je verhaal wel kwijt kunt bij je slb-er...


:close_knuf: :close_knuf: :close_knuf:

Crownless schreef:Thanks *knuffelt terug*
Het viel me nog mee dat ik er maar kort over huilde, eigenlijk. Kga nu mijn geluk beproeven bij Maandag (met dank aan jongetje voor de tip). Ben benieuwd.

Vervelend is vooral dat dat stemmetje dat riep 'je wordt t toch niet, je wordt t toch niet!' nu 'zie je wel, zie je wel! Ik had gelijk!' aan het roepen is. Zucht.

Zucht, ik hoorde van degene die de functie heeft (en me had geholpen door het geven van pointers wat recruiters belangrijk vinden) 'hoezo, veel aanmeldingen? Dat is wel het laatste wat ik had verwacht. Merken wij op de posten niks van.'.
Conclusie, ze vonden mijn brief gewoon stom maar das zo lullig dus we zeggen maar dat we veel keuze hebben.

Godver, ik ben er nu echt boos om. Er was niets mis met die brief. De enige fucking opleidingseis was 'minimaal havo of MBO'.

Heeft het zin om te bellen en 'goh, waarom ben ik afgewezen?' te vragen?
Nah, vast niet. Ze gaan echt niet 'oh, als je het zo bekijkt... Nou, kom maar langs' zeggen.

Pfff, moeilijk hoor.

Crownless ... heeft zeker zin. Je kunt er alleen maar van leren. Daarnaast is het altijd goed om je te profileren binnen een organisatie en dat doe je op deze manier ook.

Ik ken trouwens ook meerdere mensen, die door zo na te bellen, alsnog op gesprek zijn uitgenodigd. Meeste werkgevers houden wel van positieve assertiviteit.

Knuffelt iedereen hier!

Ik ben overdreven gevoelig voor de -inmijn ogen, vaak- dooddoener bij tegenslag, onterechte zzaken, overmacht enz enz... dat je ervan leert/leren kunt/moet leren. Echt alles in mij gaat dan hyperventileren en rillingen inzetten.
(is dus een tip, wil je mij liefst niet meer spreken...zeg iets dergelijks!)

Maargoed. @astarte.... in de eerste plaats herken ik je positie, heb mmenteel soortgelijk op mijn werk. Frappant treffende gelijkenis, ook over psycholoog en aan mijzelf werken, terwijl de redenen geen zaken zijn die bij mij liggen.
"wij voelen ons zo vaak lullig, jij zegt altijd ja, lost alle problemen op, werkt desnoods over....en wij zeggen altijd maar nee, ook al weten we dat jij dan het gaat oplossen. Daar voelen we ons schuldig over"
WTF! Wat moet ik daarmee??
"ohja en we snappen niet hoe jij dat kan, dat je prive best in moeilijke tijd zit en hier dan schijnbaar onverstoord en vrolijk doorwerkt"

Goed, ik dwaal af door eigen frustratie. Ik zoek me rot naar andere baan namelijk, waar ze wél waarderen wat ej doet.
Astarte, goed je papiertje erbij houden. Ik zal aan je denken vanmiddag.

*knuffelt crownless extra, just because*

oke...ik ben nog...niet boos ...of verdrietig...ik zit nog in de "huh nee dit kan niet waar zijn fase" ...ik krijg net een telefoontje dat 1 van mijn bandleden en dus ook beste vrienden een auto ongeluk heeft gehad en met spoed naar het ziekenhuis is gehaast...

zijn vrouw en dochtertje van 2 en half zijn overleden...

...ik ga naar het ziekenhuis...word zo opgehaald wish me... ach wees gewoon even bij me ik...heb geen idee wat ik hiermee moet...