Wandering Spirits Forum

Ik droomde vandaag dat ik naar het station in Harderwijk moest. Ik was eigenlijk lopend (ik moest nog 100 meter ofzo), maar toen kwam ik een turks jongetje op een driewieler tegen. Die driewieler was helemaal opgepimpt als een soort Harley, met superlange zijspiegels (gemaakt vaan roestig oud metaal). Hij zei dat ik bij zijn papa wel een fiets kon lenen. Zijn vader kwam toen langsrijden in een echte Harley (de appel valt niet ver van de boom, dacht ik nog) Hij stelde zich voor als Edwin en van hem mocht ik inderdaad een fiets lenen.
Dus ik fietsen. Mijn zusje kwam me voorbij rijden, en zei dat ik haar zo wel op het station zou zien. Even later was ik bijna op het station, maar ik kon er niet echt komen want de doorgang was geblokkeerd door een grote berg met te glad ijs waar mijn fiets niet overheen kon (ik vroeg me ook ineens af hoe die fiets terug naar de eigenaar moest).
Ik belde mijn zusje om te vragen waar zij was. Ze zei dat ze in tessie's achtertuin vast zat in een soort doolhof. Ik had met tessie en chell al op het station afgesproken, en inderdaad kwamen ze op de fiets aanrijden. Ze hadden allebei een korset en een rokje aan, tessie had zelfs zo'n klein veren-hoedje in haar haar gespeld (Het was dus buiten en superkoud!). Ik zei dat we nog moesten wachten op mijn zusje die in de achtertuin zat. Tessie zei 'Oh, maar we kunnen haar toch gaan halen als ze bij mij this is'. Toen hoorden we het geluid van mijn zusjes telefoon. We besloten het te volgen.
We kwamen aan bij tessies huis. We gingen naar binnen. Kennelijk woonde tessie in een winkel. Ze verkochten alleen maar kitcherige plastic kandelaars, in alle soorten en maten. Ze hingen overal, je moest er bijna doorheen waden. Een winkelassisten vroeg nog 'Kan ik u helpen', maar toen ze tessie zag ging ze weer naar achteren. Tessie begon enthousiast te vertellen over hoe ze deze winkel uit het niets hadden opgebouwd, en hoe mooi ze de kandelaars vond. Achterin de winkel was een raam, waar we echt even doorheen moesten kijken. Met z'n drieen staarden we door het raam heen, die uitkeek op een bakstenen muur. Mijn zusje waren we geheel vergeten.

Ik had een nieuwe baan gevonden en er werkten zeker 5 WS'ers in het team en het was hartstikke leuk en we lachten keiveel... En nu vind ik het jammer dat het maar een droom was...

Tijd om toch maar WS BV op te richten.

Elke werkdag was een WS meet. Ik was het eerste kwartier dat ik wakker was echt een beetje sip!

snap ik! Klinkt ook wel erg te goed om waar te zijn !

Mwah, op WS zijn ook weleens flinke ruzies hoor.. en een grote groep WS-ers bij elkaar zetten in een kampeermeet of een Ardennenmeet gaat ook niet altijd goed. Ik weet ook weer niet of het wel zo leuk is om in het echt elke dag met WS-ers te moeten werken, als er dan een keer ellende is dan zit het direct én in je werksfeer, én in de privésfeer. Volgens mij wil je dat niet, je vrienden als collega's.

Maar als droom is het wel heel erg leuk .

Ja, maar mijn collega's waren alleen leuke WS'ers natuurlijk! Dûhhh...

jaaaaa ik wil ook leuke WSers als collega's!

Hebben ze bij jullie nog vacatures?

je had toch al eens gekeken bij waar ik werk?

Bij ons bedrijf zoeken ze dit jaar nog 100 collega's... Dus waarom niet half ws daar solliciteren?
Gezellig!

Omdat dat niet in Brabant is!

@skaoot: owja...

Ik droomde dat tippi (of meer het meisje van haar avatar) helemaal in folie was gewikkeld. Ze lag heerlijk te spacen toen we erachter kwamen dat er allemaal stukjes selderij tussen de folie zat. we wilden haar niet uit de bubbel halen, dus gingen we heel voorzichtig met zo'n afval-grijper proberen om de stukjes ertussenuit te halen (anders zouden ze gaan schimmelen..).

Selderij!

Ik weet nu niet of ik het als leuke droom of als nachtmerrie moet classificeren: Ik heb op Jeejtje gepast, ze is wel een hartendiefje hoor maar...
Ik. Met een klein kind. Alleen. Een HELE(!!!) dag lang.