Vanochtend een krijsend kind, niks was meer goed, echt diepe harde uithalen en keihard gillen. Na heel veel tijd en veel rondlopen werd ze rustiger. Getemperatuurd, maar ze had geen koorts of verhoging. Wel zag ik dat er extra bobbels in haar mondje waren bijgekomen en sommige plekken zijn wit doorschijnend. Weer meer tandjes onderweg dus. Vanmiddag was ik werken maar toen wilde ze ook al niet slapen. Jerry heeft haar uiteindelijk in de doek tegen zich aan rustig gekregen. Eventjes slapen en weer wakker.
Vanavond aan tafel had ze enorm zitten kwijlen en ze had zitten klooien met een klein stukje perzik, dus ze plakte aan alle kanten. Geen probleem, lekker in bad gaan vind ze altijd wel fijn, dat maakt lekker rozig en dan slaapt ze ook goed. Dus ik ging Jeejtje in bad doen en ze genoot met volle teugen.


Na een poosje uit bad, hele ritueel van: insmeren, luier om, romper aan, pyjama aan, haartjes kammen, enzovoorts. Aankleden bij de armpjes (door mouwen doen) vindt ze maar matig, dus dat is vaak wel mopperen. Nu was ze ook nog eens ontzettend moe, dus extra mopperig. Uiteindelijk: een frisgewassen dochter met luier, romper en pyjama aan met gekamde haartjes en ingesmeerd lijfje. Helemaal goed.
Jerry had voor de fles gezorgd, dus ze kon meteen lekker flesje drinken toen we beneden kwamen. Na de fles begon het meteen mis te gaan bij het boeren; natuurlijk kwam er een gulp mee terug. Over de schone pyjama. En voor de verandering ook over mij, maar goed, ik moest toch al omkleden. Ik legde Jeejtje tegen mijn borst/schouder en ik merkte aan haar dat ze moest poepen. Dus hield ik haar lekker vast, intussen wat over haar rugje wrijvend. Ze had er last van, want ze huilde af en toe, en verkrampte behoorlijk als ze kracht zette. Uiteindelijk was ze rood van de inspanning, maar kreeg ze ook een voldane smile op haar bolle wangen. De klus was geklaard, dat was ze kwijt. Opluchting! Nou, dat was fijn, dan was ze dat lekker kwijt voor de nacht. Mooi, zou ze daar in ieder geval niet de hele nacht in liggen als wij het niet meer zouden merken. Ze begon te gapen en in haar oogjes te wrijven. Slaap! Geen probleem, even verschonen en naar bed.
Ja. Niet dus.
Tot halverwege haar rug zat ze onder de poep. Zijzelf, maar ook de romper, het pyjamajasje en ook de hoes van het aankleedkussen. Ik kon alleen nog maar heel hard lachen. Godsamme, wat een dag zeg!
Dus weer uitkleden, in haar blootje naar boven waar het bad nog stond, even overwogen om haar er weer in te doen, maar het was teveel afgekoeld. Natuurlijk smeerden we het aankleedkussen boven óók onder de poep in een fractie van een seconde, dus die hoes moest ook vervangen worden. Niet in bad dus, maar wel even met een nat washandje de boel weer gewassen, weer luier om, schone romper, en toen de slaapzak in. Natuurlijk spuugde ze toen weer even, maar we voorkwamen nét dat het haar oor en haar haartjes inliep. Jerry kleedde haar aan terwijl ik de meuk opruimde. Vloer dweilen, was verzamelen, bad legen, enzovoorts.
Door al het gedoe was Tante Pollewop natuurlijk weer zo fris als een hoentje en zat ze volop te lachen en te spelen. Na tig keer kiekeboe spelen begon toch de slaap te winnen en na het voorlezen van een Dikkie Dik verhaaltje, een dikke kus en de tingeltangel van de mobile viel ze als een blok in slaap.
Nu ligt er nog een stapeltje textiel met vieze vlekken te wachten totdat ik die ga verwijderen. Heel fijn.
Maar je krijgt er wel heel veel voor terug!
