Wandering Spirits Forum

gerrie schreef:Aanvullende vraag van mijn kant:
Hoe kan je je nou veilig voelen terwijl je vastgebonden bent?
En hoe kan je iemand pijn doen uit liefde?
Ik begrijp dat deze vragen makkelijk gesteld, maar moeilijk te beantwoorden zijn. Alvast bedankt voor het proberen uitleggen iedereen!

Ik ga een dappere poging wagen. Want gisteren iets meegemaakt... We waren aan het spelen, hij heeft daar een kamertje voor en ik was vastgebonden, geblinddoekt met zo'n spreidstang.. Even voor het beeld he, ik kon niet veel kanten op. Net lekker begonnen eigenlijk en opeens word ik niet goed.... misselijk, zweet dat uit breekt, hyperventileren, ik denk dat ik ga flauwvallen. Paniek want ik kan nix. Hij vangt me op, maakt me los, praat zachtjes op me in... zegt dat het niet uitmaakt, omdat ik toch wel lief ben (dit subje voelde zich nogal schuldig), legt een deken om me heen gaat achter me zitten en slaat zijn armen om me heen, steekt een peukje voor me op, glaasje water erbij en heeeel veul knuffels.
Daarom voel ik me veilig als ik vastgebonden ben, omdat ik hem vertrouw en ik weet dat hij goed voor me zorgt.

Het mooie van subben is voor het alles los kunnen laten, niet meer hoeven nadenken, bevrijding en je veilig voelen, geen 'appearences' om op te houden. Ik word ook veel eehmm kinderlijker. In het dagelijks leven ben ik nogal eehm dominant. Ik vind het niet makkelijk om in de submood te komen. Het proces om daarin te komen is ook interessant, het tegen jezelf knokken, wel willen loslaten en soms niet durven.

Hoe kan je slaan uit liefde? Tja, dat moet je hem vragen (ervan uitgaande dat dat bij hem in het spel is natuurlijk, zolang kennen we elkaar nog niet). Ik krijg geen 'straf', hij heeft geen aanleiding nodig om me te slaan. Op een gegeven moment vindt 'ie me lief, en hij vindt het lekker om mij te slaan. Mijn mentor (da's ook een Dom, maar dan een andere) noemt het 'pijnkozen'. Dat vind ik een mooi woord.
Ik ben ook maso. En afhankelijk van de situatie schijn ik zelfs een vrij hoge pijngrens te hebben. Maar om heel eerlijk te zijn bij mij is pijn gewoon pijn, en het doet gewoon zeer, kan het niet mooier maken. Wat heel erg fijn is, is de reactie van mijn lichaam erop. De warme gloed die na een slag door je lichaam trekt, op een gegeven moment ben je suf gemept en maakt het allemaal niet meer uit. Is mijn lijf alleen nog maar een verzameling van warmte, dan word ik ook pas echt subbig. Heb ik me eraan overgegeven.

Het grappige is dat deze nieuwe mijnheer, helemaal niet zo'n Dom is als je misschien als 'standaard' zou verwachten. Heeft niets met regeltjes, of dat je voor hem op de knieën moet zitten, en juist bij deze mijnheer voel ik die behoefte meer en meer..

Tot zover het verwarrende relaas, ik heb geen idee of je hier iets aan hebt.

gerrie schreef: Hoe kan je je nou veilig voelen terwijl je vastgebonden bent?

Ik zou het eerder willen omdraaien. Als je je niet veilig voelt als je vastgebonden bent, had je misschien iets langer moeten nadenken voor je met de knoper in kwestie in zee ging

Ik ben alleen maar een 'nilla, guilty, op zoek naar antwoorden.

Jammer dat je er niet op in gaat.

gerrie schreef: Jammer dat je er niet op in gaat.

Ik ga er wel op in, en ik bedoel het letterlijk. Als mensen zich laten vastbinden doen ze dat doorgaans met mensen die ze vertrouwen, en dus voelen ze zich veilig. Als je je niet veilig voelt in een bondage, heb je m.i. een inschattingsfout gemaakt, en kun je het spel beter stoppen (tenzij je erop kickt je onveilig te voelen, maar laten we het niet complexer maken dan het al is).

gerrie schreef:En hoe kan je iemand pijn doen uit liefde?
Ik begrijp dat deze vragen makkelijk gesteld, maar moeilijk te beantwoorden zijn. Alvast bedankt voor het proberen uitleggen iedereen!

Ik hou van koken. En een van de dingen die ik eraan leuk vind is dat de ander zich gekoesterd, fijn etc voelt door mijn kookkunsten. Met pijn doen uit liefde is het niet echt anders. Ik weet dat de ander er gelukkiger van wordt. Of in ieder geval blijer. Of het geeft die ander iets wat 'ie nodig heeft. Dat 'ie na afloop dankbaar is. Nou wordt ik toevallig geil van het pijn doen. Dat is weer mooi meegenomen. Het is de perfecte win-winsituatie.

guilty^ schreef:

gerrie schreef: Jammer dat je er niet op in gaat.

Ik ga er wel op in, en ik bedoel het letterlijk. Als mensen zich laten vastbinden doen ze dat doorgaans met mensen die ze vertrouwen, en dus voelen ze zich veilig. Als je je niet veilig voelt in een bondage, heb je m.i. een inschattingsfout gemaakt, en kun je het spel beter stoppen (tenzij je erop kickt je onveilig te voelen, maar laten we het niet complexer maken dan het al is).

Ik heb nog nooit iets ondergaan, maar ik raak al in paniek bij het idee!

Ik ben nieuw hier,is mijn eerste posting en direkt een moeilijke.
Oke,ik doe mijn best.
Ik ben nog tamelijk nieuw in de materie,maar denk er veel over na(wat wil je?)
Ik verbaas me er zelf over,wat maakt dat je er een kick van krijgt?
Hen even over de reakties gelezen,en ja,de overgave,klein voelen,enz...ja
De trots Hem trots te maken,de blik in Zijn ogen.

Maar ook,het is als een teruggaan-naar,naar het kleine meisje,naar de tijd voor je al die verantwoordelijkheden had,voor je al die beslissingen moest nemen,voor de tijd dat je toch wel voor jezelf moet zorgen,voor je vanalles moést......
Het kleine meisje dat moet zwijgen,weg-opgevoed werd want zo red je het niet in die boze wereld.


Ik stelde ooit dat ik denk sub te zijn omdat ik in het dagelijkse leven erg zelfstandig,haast dominant ben.
Mijn gesprekspartner opperde dat ik msschn zo ben in het dagelijkse leven,nét omdat ik sub ben.....
wat was er eerst,de kip of het ei?

madeleine schreef: Hij vangt me op, maakt me los, praat zachtjes op me in... zegt dat het niet uitmaakt, omdat ik toch wel lief ben (dit subje voelde zich nogal schuldig), legt een deken om me heen gaat achter me zitten en slaat zijn armen om me heen, steekt een peukje voor me op, glaasje water erbij en heeeel veul knuffels."

Ja dit klinkt goed.... maar dan zonder de rest graag......



In ieder geval bedankt voor de moeite die je hebt gedaan om antwoord te geven!

gerrie schreef:

guilty^ schreef:

gerrie schreef: ...Als je je niet veilig voelt in een bondage, heb je m.i. een inschattingsfout gemaakt, en kun je het spel beter stoppen (tenzij je erop kickt je onveilig te voelen, maar laten we het niet complexer maken dan het al is).

Ik heb nog nooit iets ondergaan, maar ik raak al in paniek bij het idee!

Ik begrijp dat een bondage heel specifiek een manier is om je hulpeloos te maken...maar het gaat 'em om het vertrouwen.

Om een paar andere voorbeelden te geven:
-als je iemand een sleutel van je huis geeft, vertrouw je hem/haar ook genoeg dat hij/zij deze niet zal gebruiken om je inboedel te komen leegstelen.
-als je samen met je partner een gemeenschappelijke bankrekening hebt vertrouw je er ook op dat de ander niet al jouw geld eraf gaat halen en met de noorderzon gaat vertrekken.
-als je met iemand meerijdt vertrouw je er ook op dat deze de auto niet in de gracht rijdt.

Bondages zijn niet zozeer anders. Je laat het alleen toe bij iemand waarvan je aanneemt dat die geen dingen gaat doen die je niet wil.
Bovendien is de ene de andere niet. Bij veel bondages kan je - als je enigszins moeite zou doen - zelf uitkomen. Wekt het idee je dan nog zo'n paniekreactie op, gerrie? (dit staat even los van het feit dat het niets voor jou is)

gerrie schreef: Ik heb nog nooit iets ondergaan, maar ik raak al in paniek bij het idee!

Tsja, dat heb ik nou met parachutespringen, maar genoeg mensen die daar plezier aan beleven

wever: ja nog steeds; misschien omdat je wel héél letterlijk de controle uit handen moet geven. Sorry, dat laatste kan ik niet lezen


guilty: ja, als díe touwen in de knoop raken, heb je echt een probleem

gerrie schreef:Aanvullende vraag van mijn kant:

Hoe kan je je nou veilig voelen terwijl je vastgebonden bent?

Om te beginnen: als het op de gebruikelijke wijze verloopt dat weet je dus of de persoon die jouw gaat vastbinden inderdaad te vertrouwen is. Dáár begint het mee (of niet dus als je geen vertrouwen hebt hè).
Laten we aannemen dat die persoon volledig te vertrouwen is en oprecht is in handelen. Dan is er eigenlijk geen reden meer om je onveilig te voelen.
Bedenk hierbij wel dat er de nodige emoties en gevoelens een rol spelen; en ervaringen natuurlijk als die er zijn.

Ik vraag me eigenlijk af wat jou zo onveilig lijkt aan bondage, gerrie? Dan kunnen we t misschien beter uitleggen.

ik moet zeggen dat ik voorheen nooit echt iets had van: ja, leuk, bondage. Niet dat ik het eng vond ofzo, maar het leek me niet echt mijn ding. Maar ik kom daar nu hard op terug. Het voelt gewoon zo fijn en vertrouwd, een beetje zoals iemand volgens mij al eerder noemde, het inbakeren van vroeger. Het gewoon helemaal niets kunnen doen en je dus wel "moet" overgeven en tot rust moet komen. Maar dat is mijn mening.....

Voleuse schreef:Ik vraag me eigenlijk af wat jou zo onveilig lijkt aan bondage, gerrie? Dan kunnen we t misschien beter uitleggen.

Nou, precies datgene wat "jullie" aangeven als veilig voelen: het niets kunnen doen, de controle helemaal uit handen moeten geven, komt op mij heel bedreigend... nee, dat is niet het goede woord.... beklemmend, benauwend over....