Wandering Spirits Forum

colet schreef:edit: ik wacht op de mensen die me bijvallen.....


Maar nogmaals, (voordat iemand zich bezorgd gaat voelen) Ik heb híerdoor geen vertrouwen verloren.
En blijf benieuwd naar ervaringen in gebroken worden, of inderdaad het uit spel zijn en toch nog even.....

Hier komt je bijval. Ik herken die situatie. Het is wat ik al eerder omschreven heb als 'die onderhuidse spanning is er altijd.' Ik hoef het in geen enkele situatie in mijn hoofd te halen een woord als 'idioot' te gebruiken. Of we nu net een sessie hebben gedaan, of we gewoon gezellig weet ik veel wat aan het doen zijn, of ie me ongelooflijk pijn doet IN een sessie... hij verwacht een bepaalde houding van me, altijd! En ja, het kan dus inderdaad zo zijn, dat ik helemaal klein en uitgeput na een heftig gebeuren op de grond zit bij te komen, iets stoms zeg of doe... en hoppa.

Waar ik benieuwd naar ben: herken je dat, dat hij altijd zo zal reageren? Of was dit 'toeval'?

ik zou willen dat mijn D altijd zo zou reageren god weet dat ik het vaak genoeg heb uitgelokt...

soms heel soms komt hij zo *bruut* uit de hoek en ik kan me geen gelukkigere momenten herinneren de combinatie van het onverwachte de intense emoties en vooral het NIET gespeelde is voor mij ultiem genieten.

het "probleem" van het SM spel voor mij is dat gevoelsmatig in mij is het geen spel ik ben sub ik zal altijd sub zijn en hij is altijd mijn meester maar omdat hij speelt ligt dat bij hem anders en voelt het vaak alsof in in de echte wereld het spel speel van de gelijkwaardige.

*knikt* herkenbaar... dat heeft ons (mijn echtgenoot en mij) onze D/s gekost...
En is dus ook iets waar ik nu voor waak in mijn huidige D/s. En niet alleen ik...

fantashe schreef: Waar ik benieuwd naar ben: herken je dat, dat hij altijd zo zal reageren? Of was dit 'toeval'?

Goede vraag en het kostte me ook eventjes om over na te denken.
Dat komt eigenlijk omdat mijn gevoel anders is dande "afspraken", geloof ik. Je ziet aan laatste woord al dat ik blijf twijfelen. Dat komt dan weer omdat mijn gevoel-van-willen anders is.

Om met jouw vraag te beginnen.....Dit was niet gepland, dus in die zin toeval. Aan de andere kant is er natuurlijk, zeker na een spel, nog de machtsverhouding.
Dat is best gek, hoor....ik kan ín een spel gewoon reageren soms, dan is er bij wijze van spreken ineens even een kort gesprekje. Andere keren ben ik al die tijd sub. Dat ligt aan de sfeer, aan manier van spelen, aan mijn bui...en misschien ook aan de zijne.
Toeval of niet....ik hou ervan om plots weer die 'macht' te voelen, als ik bij hem thuis ben.

Ineens zie ik 'het'! Het zit m ook in de plaats!
Eerst uitleg: ik heb wat meodia ook al beschrijft, gevoelsmatig ben ik sub in zijn buurt. Dat wil niet zeggen dat we niet gelijkwaardig kunnen communiceren, maar er is gevoelsmatig dan al 'iets' in mij, dus er is weinig voor nodig om eraan toe te geven. Een blik, een gebaar, een bepaalde zin/reactie, laat staan even vastpakken.
Dat is niet zo'n probleem als ik juist al de afspraak heb om te gaan spelen. Of als we net gespeeld hebben.

Hij kan goed schakelen (zijn woorden) en ik heb dat niet. Mijn gevoel is absoluut anders erin.
Voorbeeld (met rissico bijna offtopic te gaan ) Tijdje terug een feestje bij iemand. Op de terugweg zeggen mijn medeliftsters tegen mij, "goh wat jij toen zei zou ik niet gepikt hebben van mijn sub/bottom/oid of niet gezegd hebben als sub." Ik zei meteen dat dat wel kon, dat ik gewoon op feestje was en dat ik echt meende dat dat bij ons altijd (feestje of niet) wél kon. De volgende dag heb ik hem gebeld en het gevraagd. (ja ik ben wel een muts) Hij was het met mij eens, ja dat kan gewoon. We zijn daar toch gewoon als onszelf. Zoiets.
Toch was er eerder diezelfde avond iets anders gebeurd....ik reageerde plagend op een opmerking (zeg nou eerlijk...als je die kans hebt om het ongestraft te doen ) en toen werd er direct een wenkbrauw opgetrokken en werd er gebaard dat ik naast hem mocht (!) komen zitten.
Dát is voor hem dan. denk ik, net zo goed terugplagen....alleen triggert dat mij direct! want ik voel dat subzijn dan al steeds onderhuids...

Dit als soort van voorbeeld. Terug ontopic.
Ja, eigenlijk zou ik het dus moeten herkennen (zie voorbeeld). En dat het geen toeval is.
Toch heeft een gelijkwaardig gesprek pas me dus verward gemaakt :icon_confused:, omdat hij in mijn ogen tussen zeggen en doen een verschil maakt.
En daarmee bedoel ik niet dat ik dat niet zou willen! Ik wil juist graag wél altijd die spanning voelen, dat subzijn dicht aan de oppervlakte zodat het er 123 is.
Kortom fantashe....zelfs na nadenken kan ik geen duidelijk antwoord geven.
Ik denk dat het er altijd is, de kans op een opmerking/gedrag/oid 'gepakt' te worden. Alleen als ik erover spreek dan zegt hij dat dat niet zo is. En later weer wel. Hmmm, ik denk nu......ben ík dan zo vaag...offe.....

Je vraag was hoe het was, niet wat ik wil, toch??

Ik herken zoveel in wat je zegt. Op het woordje gelijkwaardig na. Ja, ook ik kan gewoon een normaal en serieus gesprek voeren met mijn Dom, zonder dat ik me klein of sub voel. Gelukkig wel. Anders zou communiceren wel verrekte lastig worden. Soms heb je nu eenmaal gewoon serieuze dingen te bespreken. En ja, ook op feestjes, wat jij zegt, of bij een dagje winkelen, een avondje bios, whatever, 'lijkt' de verhouding bij ons gelijkwaardig. Maar... dat IS ie nooit. Inderdaad... die wenkbrauw... een 'terloopse' opmerking... en je weet weer heel goed waar je staat. Ik voel me dus nooit gelijkwaardig aan hem. Sterker... ik WIL dat ook niet voelen... want ik denk dat het dan snel einde oefening is.

Vaag? Nee hoor... enig idee hoe lang ik er over gedaan heb om tot die conclusie te komen? En weet je... soms denk ik nog wel eens: als het moet, win ik het van je. Ik heb er net een verhaal over geschreven... een droom van vannacht uitgewerkt... Misschien post ik het nog wel...

Fantashe, als je eerst klein lezerspubliek wil...
Er staat onder mijn naam ----> daarzo ----> een leuk plaatje, als je daarop klikt kun je mij een pbtje sturen, daar kan gerust een droom of op waarheid berust verhaal in!

*gaat postvak alvast beetje opruimen en naast de brievenbus zitten*

In your pb-box, dear