Wandering Spirits Forum

Misschien is dat het wel; het alles zo leuk mogelijk willen maken... *even ter overweging*

Oh, btw, nog een gouden tip:

Verwachtingen uitspreken en afspraken maken. Doe ik ook nog steeds, iedere dag. even kort met de groep samen (en laat het vooral vanuit de leerlingen komen) wat wordt er van ze verwacht en welke afspraken maak je met elkaar?
Zo kun je ook heel makkelijk teruggrijpen: 'Hee, hadden we niet afgesproken dat wanneer ik aan het woord ben, jullie stil zijn? Laatste waarschuwing, de volgende keer kun je je gaan melden.'

En dan ook DOEN de volgende keer, want anders maken ze binnen no-time weer de kachel met je aan.

Verder werk ik ook altijd heel sterk vanuit de ik-boodschap. 'Goh, pietje, IK vind het heel vervelend om te zien dat je nu nog niet aan het werk bent. IK hoop dat je daar snel verandering in gaat brengen, want anders moet IK maatregelen gaan nemen die jij en IK allebei niet leuk vinden.'

Goede overweging inderdaad... Al kreeg ik vandaag wel weer de reactie dat 't allemaal saai en stom was, en dat ze daarom niet mee wilden doen, dus dat voelt zo tegenstrijdig! Maar ik ga 't gewoon met m'n stagebegeleider bespreken. En afspraken maken is ook een goede inderdaad, dat had ik zelfs al gedaan. Duidelijk uitgelegd dat ik 't niet fijn vind als ze door mijn uitleg heen praten, en dat ik dus wil dat ze stil zijn als ik aan het uitleggen ben, en dat ik het goed vind als ze wat kleppen tijdens zelfstandig werk, en daarover afspraken gemaakt, en tóch... Toch ging 't weer niet goed. Nou ja, ik gok maar op verhelderende input van stagebegeleider, en dan hopen dat 't weer beter wordt.
Maar wel weer punten om mee te nemen en over na te denken ! Dank je!

Ja, maar dat 'Ieuw... saaaaiijjj, stommmmm' ken ik ook van mijn leerlingen. Trek je dat niet altijd persoonlijk aan. Wat je misschien een keer kunt doen is vragen hoe ze het dan wél willen hebben. En daarin wel de clausule dat de stof gewoon wordt behandeld en dat er geen extra pauze komt natuurlijk...

Een dooddoener die ik ook nog weleens wil gebruiken is: 'Ja, ik weet het. Maar het moet toch. Dus je kunt nu zeuren en het nu niet doen, dan mag het straks in de pauze, óf je doet het nu en goed, en dan ben je er vanaf. Keuze is aan jou.'

zelfde eens gehad in zwembad, tijdens training, groep pubers ging in t middenvan t bad staan kletsen en deed niets meer. Nu kan ik moeilijk een touwtje heen en weer gaan trekken, dus dat werkte ook niet. Ik heb ze toen verteld dat ze voortaan mogen vrijzwemmen, dat ik het vertik om les te geven aan mensen die het gewoon niet willen. Zij willen immers presteren op wedstrijden, zij komen om training te krijgen....

Ik ben dus gestopt met training geven, ben er bij gaan zitten in luie stoel en heb ze laten gaan.... en niet alleen die les.. ook de volgende.. en volgende.. Na half uur kwamen de eersten of ik weer opdrachten wilde geven, ik heb geweigerd, ik heb ze naar hun groepsgenoten gestuurd, ga het maar met hen regelen.. zij weten het beter, en ben lekker bakkie thee gaan drinken en weer in luie stoel gaan zitten. Na twee lessen ben ik met die kleine groep die wel graag wilde, aan het werk gegaan, en de rest heb ik genegeerd (wel de banen afgebakend waarin gezwommen werd, zodat de zwemmers geen last hadden van de klierende groep). Na 4 lessen was iedereen weer geheel vrijwillig aan het zwemmen en ik heb ruim een jaar geen last meer van ze gehad.

@phedre: Dat zou ik ook graag doen, of nou ja, in mijn geval dan gewoon net zo lang wachten tot het ze wél uitkomt om stil te zijn, maar sporttraining is een keuze en school is verplicht... Da's het moeilijke. Ik mag niet zeggen "Jongens, als jullie niet willen opletten, zoeken jullie het zelf maar uit" want dan krijg ik boze ouders en boze collega's omdat die kids ineens allemaal enen scoren...

En juffie, goeie dooddoener! Ga ik volgende keer maar 'ns op ze loslaten. Vinden ze vast niet leuk, maar ach...

Sabrina schreef:@phedre: Dat zou ik ook graag doen, of nou ja, in mijn geval dan gewoon net zo lang wachten tot het ze wél uitkomt om stil te zijn, maar sporttraining is een keuze en school is verplicht... Da's het moeilijke. Ik mag niet zeggen "Jongens, als jullie niet willen opletten, zoeken jullie het zelf maar uit" want dan krijg ik boze ouders en boze collega's omdat die kids ineens allemaal enen scoren...

En juffie, goeie dooddoener! Ga ik volgende keer maar 'ns op ze loslaten. Vinden ze vast niet leuk, maar ach...

En toch sabrina,.. ik heb ook leraren gehad die gewoon stoicijns voor de klas gingen zitten.. niks zeggen.. niks doen... gewoon om zich heen ging zitten kijken,... ondanks dat het verplicht vak is. Weet je.. keten is leuk, als je merkt dat je de leraar er mee raakt. Zodra ze merken dat het je niks doet, is de lol eraf.

Ik kan niet zeggen dat je hetzelfde moet doen, elke groep is anders, elke leerkracht is anders en idd.. sport is andere situatie als verplicht les. Maar laat hen gewoon niet merken dat het je raakt.. word ijskoud.. stoicijns... maar welwillend tegenover degenen die wel willen. Laat hen jouw toekomst niet kapot maken!!!!! dat verdienen ze niet!! maar nog sterker.. dat verdien JIJ niet!!

en boze ouders??? kom op zeg.. hun kids willen niet leren.. jij kunt hen die kennis niet letterlijk door de strot duwen.. ze moeten het zelf op willen nemen... dus laten zij maar eens hun kids motiveren dan... en collega's... laat ze maar een oplossing aandragen... of bewijs ze dat het wel werkt...

Pffffff...Nu ik even tijd voor mezelf heb in de trein, en geen afleiding van allerhande taken komt die afwijzing toch harder aan dan ik eerst dacht. Die onzekerheid valt me even zwaar, ja ik weet dat ik een gevaarlijke gok heb gemaakt en dit het risico was. Geen preken daarover aub. Ik had zo'n zin in die baan. Ik had echt een goed gevoel over dat gesprek. Ik zag het echt helemaal zitten, het paste precies in mijn wensen en capaciteiten. Het was gewoon perfect geweest.

Bah!!

Oh jongens, ik ben 't ergens echt met jullie eens! Ik zou 't zelf ook wel willen, juist omdat ik heb gezien dat het werkte bij een leraar van mij toen ik op de middelbare school zat. Maar mijn stagebegeleider vindt het simpelweg niet goed. Ik heb laatst een keer gezegd dat ik doorging met uitleggen, en dat degenen die niet luisterden, zelf maar uit moesten vogelen hoe het moest... En daar kreeg ik al flinke kritiek over te verduren, omdat ik toch alle kids erbij moet betrekken enzovoort. Ik snap 't op zich wel, maar het is héél verleidelijk om te zeggen "Jullie willen niet opletten? Dan zoeken jullie 't ook maar zelf uit", of het nu didactisch verantwoord is of niet.

En knuffel voor fixertje, echt naar dat ze je niet aangenomen hebben! :icon_sad: Geen preken van mijn kant hoor .

@sabrina... was je al vast maar zelfstandig leraar... dan kon het wel..
KNUFFFFFFFFFFFFF en sterkte in het vinden van de oplossing

@Sabrina ik zou ook keihard de goeden onder de kwaden laten lijden hier. Laat ze het uitzoeken maar dan ook niet huilen als ze falen, zakken, blijven zitten. Pubers zijn echt wel wijs genoeg om het belang van lessen in te zien. Of was ik nu zo'n enorme uitzondering?

Ik herinner mij nog een docent marketing op het HBO(van chinese afkomst, inclusief komisch, accent ze sprak enkel engels en engrish). Die studenten uitkafferde en de zaal uitschopte. "You stupid?!?! You should know! If you not know, you stupid! You not belong here! Go back to previuos school!" Overigens 2 lessen gemist om welke reden dan ook betekende dat je de module had gefaald en overnieuwe moest beginnen in een volgend blok. Geen uitzonderingen.

Jammer dat je begeleider je hier niet in steunt sabrina. Maar voor een glimlach moet je bovenstaant citaat even hardop lezen met bijbehorend accent. Zo kreeg ik dus hele hoorcolleges. Ze was wel briljant in haar vakgebied, dat wel.

Oh, ik ben weleens ijskoud achter mijn laptop gekropen en ben stoicijns iets gaan doen zonder ook maar 1 seconde op te kijken naar de groep. (Nadat ik natuurlijk had aangegeven dat ik wilde dat ze luisterden, of opruimden of whatever). Dat was inderdaad even leuk, maar er is er altijd een die begint: 'SSSSST! De juffrouw wacht!!!'

Wat ik dan ook nog weleens deed was als ze weer stil waren zeggen: 'Okee, ik heb nu 5 minuten op jullie moeten wachten, dat betekent dat jullie nu 5 minuten op mij mogen wachten tot ik weer zin heb om jullie les te geven, en de verloren tijd halen we in in de pauze/onder gym/ weetikveel. Als ik nog een keer last heb van iemand, begin ik opnieuw met timen.'

Resultaat: Een klas vól met éngeltjes. En een juf die dan bijna dr lach niet kan houden.

Overigens is het na die time-out ook weer een schone lei.

Sabrina schreef:Maar ik ben al wel iemand die vanaf dag één heel erg in heeft gezet op alternatieve werkvormen en alles zo leuk mogelijk maken. Ik doe niet anders! Maar ook dat werkt niet, somehow. Dankjewel in ieder geval!

Ik ben t met juffie eens: dat is niet per definitie bevorderlijk voor de orde in de klas. Mijn Engelse docente deed dat ook: we werden SCHIJTziek van al die opdrachten in onze vrije tijd: krantenknipsels, groepsopdrachten, projecten, films kijken, presentaties, ze wist van geen ophouden. Als gevolg namen we haar niet meer serieus als docente en was het altijd gerotzooi in de klas. Na een jaar doormodderen is ze omgeslagen en onwijs streng geworden, je werd voor niets de klas uitgegooid en je moest echt op je tellen passen. Toen verbeterde de sfeer en is ze langzaam weer alternatieve dingen met ons gaan proberen, die toen veel beter in de smaak vielen.

Misschien wil je het te leuk maken en heb je zo de indruk gewekt dat je dingen door de vingers ziet om de leuke sfeer te behouden. Kan misschien langzaam zijn ontstaan waardoor je nu in een fout patroon zit?
Misschien met je stagebegeleider praten, eerlijk toegeven dat het niet goed gaat en kijken of hij/zij het weet?

Ik denk overigens niet dat je een slechte lerares bent. Dat gevoel van totale wanhoop en ongeschiktheid heb ik ook gehad toen ik nog de Pabo deed (Oke ik ben alsnog van opleiding geswitched maar dat had daar niks mee te maken), hell, ik liep regelmatig huilend de stageschool uit omdat ik er geen heil meer in zag. Wisselen van klas hielp .
Aan de andere kant kan je dit soort klassen later ook in je beroep tegenkomen. Maar waarschijnlijk ben je er dan beter tegen gewapend.

:close_knuf:

Ik zou ook in het achterhoofd houden dat het echt makkelijker wordt als je eenmaal werkt: dan kan je idd dat negeren enzo eens toepassen. Nu is het probleem dat jij er ook op afgerekend wordt, maar als je eenmaal diploma hebt en je job zo goed mogelijk probeert te doen, dan gooi je niet je hele opleiding overboord, maar kan wel alles op JOUW manier.

Mijn laatste stage kine was zo erg dat toen men mij vroeg om mezelf te scoren ik mezelf buisde. Ik wist dat de eisen die gesteld werden onredelijk waren, maar ik had sowieso al faalangst en blokkeerde door de onheuse behandeling. Ik ben maar 1jaar zelfstandig kine geweest. Vond ik mezelf goed? Nee. Maar nog steeds als patienten van toen me tegenkomen, zeggen ze hoi, of dat ze me missen of ik ergens anders werk,... Zijn nog regelmatig die zeggen: kom je echt nooit meer terug??? Dus hun vonden het wel goed! En ze werden beter! (al dacht ik dan van ja ga je zien, ze zouden sowieso wel beter geworden zijn)

fixertje schreef:Pffffff...Nu ik even tijd voor mezelf heb in de trein, en geen afleiding van allerhande taken komt die afwijzing toch harder aan dan ik eerst dacht. Die onzekerheid valt me even zwaar, ja ik weet dat ik een gevaarlijke gok heb gemaakt en dit het risico was. Geen preken daarover aub. Ik had zo'n zin in die baan. Ik had echt een goed gevoel over dat gesprek. Ik zag het echt helemaal zitten, het paste precies in mijn wensen en capaciteiten. Het was gewoon perfect geweest.

Bah!!

Je hebt een gok genomen! Weinig mensen doen je dat na. En ik heb er ook dikke respect voor! Dom? Onverstandig? Nee. Blijven doormodderen in die waardeloze baan, dat was dom geweest. Je vindt wel weer wat en dan zul je blij zijn dat je het lef had!! Chin up!