Wandering Spirits Forum

Lui? Ik vind zowel Kitten als Crownless verre van lui!
Verkeerd woord en voor mijn gevoel helemaal niet van toepassing op kitten of Crownless.

Ik kan me eerder voorstellen kitten dat je moeilijk structuur aan kan brengen en daardoor overweldigd raakt bijvoorbeeld, en dan de boel de boel maar laat ofzo? Lui vind ik eerder van toepassing op personen die in bepaalde situaties geen zin hebben hun best voor iets te doen, en dat staat dan voor mij los van het eindresultaat. Iemand kan zijn stinkende best hebben gedaan om toch gemotiveerd te blijven, en daar jammerlijk in mislukken, maar dat maakt die persoon niet lui toch?

Echt kut dat dit nu zo gebeurd kitten, probeer het niet teveel een olievlekding te maken waarin lijkt alsof niets je goed afgaat.

Dikke knuffel, kitten!
Ik heb een beetje (heleboel) herkenning en het komt veels te dichtbij op aantal fronten. Dus woorden typen lukt me even niet, maar weet dat ik aan je denk en je die knuffel van harte (zij het viruteel) geef.

:close_knuf: Knuffel voor Kitten :close_knuf: *van harte hoopt dat knuffels van wildvreemde mensen ook werken*

kitten schreef:het was geen strategische zet om me ziek te melden, ik kon ook echt niet meer.

Als ik al je klachten zo lees, en wat er allemaal gebeurt denk ik dat het juist wel een goede zet is geweest om je ziek te melden. Je hebt m.i. zelf je grens gesteld, voor jezelf opgekomen. Ik veronderstel dat er veel meer mensen zijn die in zo'n situatie als op jouw werk het niet getrokken zouden hebben. Ik heb zelf ook zo'n periode gehad.

Ik denk dat er heeeeeeeeel veeel mensen zijn, die op enig moment in hun leven met zo'n situatie te maken krijgen.
Ik ken meerdere mensen, die niet op tijd hun grens in zo'n situatie hebben gesteld. Er is mij geen wetenschappelijk onderzoek naar bekend. Veelal krijgen mensen aanrijdingen of andere ongelukken, met nog vervelendere (medische) gevolgen.

Ik zal je verder niet anders adviseren dan: zoek mensen om je heen die je goed kunnen begeleiden. Heel veel sterkte.
:close_knuf: :close_knuf:

Ook al zijn er overdag geen gaatjes in mijn agenda (werk full time, verloftekort), weet dat ik aan je denk.

Jullie zijn allemaal hartstikke lief!!

Ik ben het zo met peter eens!

Weten wanneer je grens bereikt is, wanneer het echt niet meer kan en wanneer je het niet meer trekt (om welke reden dan ook, en of dat nu fysiek, psychisch of qua motivatie is) is een ontzettend belangrijke skill. Altijd al, en zeker wanneer je kinderen hebt.

Jij hebt die grens bereikt en handelt daarna, en dat vind ik zo knap! Echt, daar heb ik bewondering voor. Ik hoop dat ik, in dezelfde situatie, ook zou weten dat het genoeg is.

Dikke dikke knuffel en sterkte voor jou!

Fantastisch spel (spellen?) gehad dit weekend, maar nu zo te voelen een gigantische subdrop Ik wil niet subdrop, ik wil vrolijk zijn, niet me voelen alsof ik elk moment kan gaan janken

Knuffel @ Jezebel!

Mijn update: bedrijfsarts nam me serieus, bevestigde dat dit niet aan mij lag (erg fijn!) en handelde naar het standaard protocol, want dit kwam zo vaak voor (wtf! Dat wil ik helemaal niet horen! Ik wil horen dat de meeste bazen normaal en redelijk doen!). Afijn: volgende week nog rust, werkgever moet mediation opstarten en als dat de lucht klaart, zou ik de 26e weer gaan werken... Ik verwacht niet dat een mediator dit voor elkaar krijgt, maar we werken wel weer braaf mee.

Iig opgelucht dat de bedrijfsarts me serieus nam en de verantwoordelijkheid om dit op te lossen bij de werkgever legt!

Dat is best positief nieuws! Ik hoop dat de mediator superkrachten heeft.

Pfff, leuk een stel werklui rond de flat... Beetje jammer dat door een bovenraampje open te laten mijn huis er nu uitziet als ground zero.
Het antwoord van de woningbouw... Eigen schuld, dikke bult.
Ik heb een potje heel hard zitten huilen net

Jeetje zeg, dat is balen!!

Ik vind die reactie van de woningbouw ook niet normaal hoor!

Knufff puppie, lijkt me zó klote thuiskomen!!!

Nou ik ben ondertussen alweer aan het werk.
Heb uiteindelijk maar wat makkelijks gegeten bij mijn mams, want koken thuis was onmogelijk.
Alex ging thuis maar stofhappen en schoonmaken, maar het is toc te zot als je bij binnenkomst al stoflongen oploopt?!

kitten schreef: Iig opgelucht dat de bedrijfsarts me serieus nam en de verantwoordelijkheid om dit op te lossen bij de werkgever legt!

Mag je nu ook weer van huis, ondanks dat je als ziek te boek staat? Of is er nog steeds kans op controle?


Ik heb het best gezellig gehad met ex. Maar mamafix snapt nog steeds niet dat ex en ik nog gewoon bevriend zijn. Ze lijkt het ook niet te willen snappen volgens mij.

Ben verder niet verdrietig ofzo, maar mopper de mopper, heb ik online kleren besteld en ook wat shirts voor Smorph bij gedaan heb ik denk ik de verkeerde maat besteld.... Waarom is het bij de ene s/m/l/xl en bij het andere merk met nummertjes? Zucht.