*zet stil warme thee en chocola neer voor eireann en sluipt weer stiekem weg naar een andere hoek van het bankje*
---
Vandaag echt zo'n dag. Alles is stom en vervelend, en ik maak me overal druk om. Stress! Om niks, ook nog eens. Nu ja, niks... om mijn afstudeer-feest-ding (waar kan je in Nijmegen lekker taart eten? hoe moet ik alles regelen, waaaah! en het is niet eens zo veel, het voelt alleen als veel en als gedoe). Om het UWV die ervoor zorgt dat ik me kleuterig ga gedragen (zo veel suffe regels dat je wel je best gaat doen om eronderuit te komen, bijvoorbeeld). Om of ik op de fiets of met de bus naar de uni zal gaan vanmiddag (fiets is goedkoper en gezond, maar ook erg vermoeiend, zeker na die verkoudheid, maar de bus gaat me 5 euro kosten). En dan probeer je een ademhalingsmeditatie te doen, lukt de concentratie totaal niet en was ik alleen maar bezig met alle dingen die ik moet doen en wat ik in hemelsnaam voor ontbijt ga nemen.
Hmm, en daar komt die hoofdpijn weer opzetten. Lekker dan. (en ik ben aan het twijfelen op de vierkante centimeter, da's sowieso geen goed teken)
het topic van fixertje over asexualiteit heeft hier een heel gevoelige snaar geraakt. ik herken er mijn partner/Meester zo in.
De link van de site naar Hem gestuurd en gevraagd of Hij het wil lezen. Vond Hij niet zo fijn, hoewel Hij zich terugvindt in het stukje "grijze A's". Aansluitend discussie gehad...
Zelf zit ik huilend achter toetsenbord. Ik heb gewerkt, maar het gaat zo beroerd, dat ik huilend naar huis liep en nu al opzie tegen morgen. Getverderrie wat kunnen mensen je een rotgevoel bezorgen!
Ik voel me zo waardeloos daar, alsof ik niks kan en mag....
Zou het hun ook niet opvallen dat ik niks meer zeg en niet meer vrolijk ben?
Hoe dan ook....het is gewoon erg rot om met zo'n k..gevoel "totmorgen"te roepen en weg te gaan.