Dat Ferrari rijden is wel lachen. Eigenlijk verbluffend hoe lomp en bruut die machines zijn. Subtiliteit = nada.
Voor de kenners onder jullie; het was een 348. Heel simpel, geen stuurbekrachtiging, geen power-assist, geen ABS en krap genoeg ruimte voor 2 personen.
Zo'n auto rijden is gewoon hard werken. De koppeling moet je keihard intrappen anders heb je meteen krakende tandwielen. De versnellingsbak is grof en harkerig. M'n oude opeltje schakelt (veel en véél) soepeler. Om 'm bij de parkeerplaats weg te krijgen zit je echt aan het stuur te sleuren.
Met gas geven moet je dan weer uitkijken want het vermogen is er heel snel. Het had geregend en teveel gas betekende meteen "kwispelen".
Maar als je dat dan allemaal onder controlle hebt is de beloning er ook. Alhoewel de auto al 20 jaar oud was, was 'ie ook prima onderhouden. Het stuurt, als je eenmaal wat snelheid hebt, heel strak, je voelt precies wat de auto op de weg doet, en de acceleratie is echt fenomenaal. De herrie dan ook.
Al met al: Heel erg leuk om te rijden, maar ik moet er niet aan denken om er iedere dag in te zitten. Al was het maar om m'n oren te sparen.

I'm whelmed. Not overwhelmed, not underwhelmed, just the right amount of whelmed.