Mijn broek is kapot .
Ik had hem nog niet eens zo heel lang en heel het zitvlak is nu al doorschijnend en er zit een scheur in. Nou moet ik weer door de hel die broekshoppen heet... Al die verschillende maten die nooit hetzelfde zijn, en niets past goed, en, en, raah!
I need you to press me down before my body flies away from me ~ Tune yards, Powa
Idd! Ik heb bv hele korte benen, dat is echt naar om dan broeken te kopen.
Ik ben verdrietig omdat mijn ex mij 'ontvriend' heeft op facebook. Misschien na een post van mij daar dat ik een jongen achter de balie leuk vond en een nummertje wilde trekken om diens nummer te vragen. Maar toch. Doet even au
*knuffelt*
Ja, dat zijn rotdingen. Dankzij sociale media blijf je ook zulke zaken tegenkomen. Bah, dat is echt rotgevoel, ja! Ook al weet je best hoe het nu zit-staat, dan nog doen zulke dingen je wat!
Ik hou niet van nare dromen over overleden dierbaren die in mijn dromen ineens weer/nog leven terwijl je ook weet dat ze dood zijn
En vannacht was het nog te luguber voor woorden ook, om van over je nek te gaan (hoewel ik daar geen last van had)
Stomme smerige pijnlijke beelden blijven me achtervolgen in mijn hoofd
Felix..
Gelukkig helpt er over schrijven al een boel . Naast mijn post hier (& twitter/FB), heb ik ook in mijn dagboek wat geschreven, met meer details over het beeld en wat het met me doet. Het lijkt alsof het nu minder blijft spoken. Nu kan ik tenminste wat dingen gaan doen zonder me zwaar emo te voelen .