Wandering Spirits Forum

zit er effe totaal doorheen , ik slik mijn verdriet en boosheid in , ik krijg het niet op papier, in miijn hoofd een helder en coherent verhaal maar de omzetting van hoofd naar handen gaat steeds minder, dank je wel parkinson en wordt er ook een beetje bang van.

Feline schreef:Ik hou niet van nare dromen over overleden dierbaren die in mijn dromen ineens weer/nog leven terwijl je ook weet dat ze dood zijn

Heel herkenbaar. Het wordt bij mij extra lastig als ik me in m'n droom ga afvragen waar de beelden van de crematieplechtigheid (van mijn vader) vandaan komen als hij er nog is.
Frequentie van deze dromen neemt wel af.

Ons droomhuis is sinds vandaag verkocht onder voorbehoud, en dus niet aan ons. Wij kunnen op z'n vroegst over 4 maanden de markt op (alles hangt namelijk af van de verkoop van dit huis en van mijn nieuwe baan, en sollicitaties voor volgend schooljaar starten pas in mei). Vanochtend zijn we langs gereden en het lag er zo mooi bij. Hoop nu echt dat de kopers de hypotheek niet rond gaan krijgen. Misschien gemeen, maar ik zit hier echt een flinke pot te janken.

ohw dat is vervelend cinderella zeker in deze markt.... duimt ff voor je

Vandaag is geen goede dag.

Wil je erover vertellen?

Ik voel me verdrietig, dik, lelijk, stom, onbegrepen, een slechte vriendin, krijg niks goed op papier/beeldscherm, heb nergens zin in (including food), etcetera. Erg down vandaag, en zo heftig als nu is het al een tijdje niet meer geweest.

*knufft faery*

Knuft faery ook

*legt arm om schouder*

@faery, wat een tegenstelling met vrijdagavond!

@faery: sterkte en knuffels!!!

Ook knuffel voor faery!

En ik opende gisteren een brief van mijn hogeschool. Vanaf september ben ik langstudeerder en moet ik 3000 euro extra per jaar boven mijn collegegeld gaan betalen. Nog 2,5 jaar dus. Damn.

Gaat in het hoekje van de bank zitten..

Wanneer leer ik het gvd nou eens om die verdomde valkuil dicht te spitten vooordat ik er al in gedonderd ben..

waarom kan ik die fucking lat niet gewoon laag leggen en niet van mezelf eisen dat alles perfect moet. Wanneer leer ik nu eens om de baas te zijn over mijn eigen faalangst...
Waarom zag mijn begeleidster het al aankomen en waarschuwt ze me niet
insert nog een tig aan waarom vragen...

verdrietig en boos is op zichzelf want uiteindelijk is het mijn eigen schuld ..

this too shall pass eventually

*en het stomme is het gaat es een keer goed op mijn stage alleen maar positieve feedback alleen die godsgruwelijke verslagen willen niet
iets met overvol hoofd en zolang het niet op papier staat kunnen ze het niet beoordelen en afschieten, maar staat er niks op papier kunnen ze ook niks en haal ik mijn stage ook niet...stomme faalangst/perfectionisme*

ik vindt vandaag ook gewoon stom. Het is koud, ik ben verkouden, zit nu al te piekeren over mijn tandartsafspraak van donderdag, m'n rug doet zeer, kortom blehhhhhhh.

Kunnen we gewoon niet fast forward naar einde februari en wat warmer weer?