Wandering Spirits Forum

Wow, herkenbaar allemaal. Inclusief onveilige kleedkamer. Bij ons was het niet de gymjuf, maar alle leerkrachten lieten het gewoon toe dat de jongens binnen kwamen stormen en je onderbroek naar beneden trokken. Zo heel halfslachtig zeiden ze er zo iets van, zonder echt te proberen het te stoppen of de volgende keer te voorkomen. De kleedkamer bij zwemles was nog erger. Kan ik nog zo kwaad en verdrietig om worden.

Ik had gelukkig wel een fijne ballet lerares die ik echt nooit een naar woord tegen wie dan ook heb horen zeggen. Desondanks heb ik daar ook kronkels aan overgehouden. Van die algemene, nasty, ballet gremlins. Dat ik bijzonder lelijke voeten heb (want heel lang platvoeten gehad en geen hoge wreef) en dat je pas je best doet als je bijna dood neervalt en dat je je aanstelt als je scheurende, brandende pijn in je pezen voelt bij een rek oefening. En zo. Daar moet ik nog elke keer tegen vechten, als mijn yoga DVD juist zegt 'precies zoveel als voor jou haalbaar voelt, en dan een stukje minder --het moet absoluut prettig voelen'.

Mooie post, Crownless!

@kitten Ik heb er ook wel eens over gedacht om nog zwemles te nemen, om precies dezelfde reden. Ik heb er niet de tijd/geld voor gevonden, maar ik vond wel een aantal baden waar (meestal privé) zwemles voor volwassenen gegeven wordt, precies zoals juffie zegt.

Goh, ik ben niet de enige die beroerd zwemt geloof ik...

WS groepszwemles?

Ik vond gym ook een drama. Niet alleen vanwege het teams kiezen en de laatste zijn en het gewoon niet zo behendig of snel zijn, maar vooral omdat ik geen diepte zie. Dan kun je wel een bal op me af gooien, maar ik kan m echt niet vangen. En je kunt me wel ergens op af laten lopen en me erover laten springen en dan spring ik hoog genoeg, maar wel een halve meter te vroeg of te laat.. Mja..

Na veel jaren steeds alles op nieuw proberen kreeg ik het in 4 havo eindelijk voor elkaar om van sommige sporten vrijgesteld te worden. Moest ik dan wel eerst pijn voor lijden, maar toen ik niet alleen bij softbal steeds mismepte, maar ook niet uit de weg kon stappen als de bal in m'n gezicht terechtkwam, hoefde ik niet meer. Datzelfde voor trampoline-bokspringen. Gewoon je handen vlak voor de bok in het luchtledige neerzetten en verfrommeld tussen de poten van de bok eindigen, dan snapt zo'n docent ook wel dat het echt geen onwil is. Of zo. In elk geval hoefde ik de dingen die ik echt niet kon niet meer te doen, en deed ik dan met het rondjes draven gewon braaf mee.

Wat me vooral zo dears zit aan dat hele sporten-als-verantwoorde-volwassene-verhaal is dat het voelt als iets wat je je hele leven vol moet houden. Ergens vorig jaar hebben we een spinfiets hier in huis gezet en maandenlang heb ik mezelf er ook nog twee of drie keer per week op neergezet. Zelfs er een poosje mee gestopt en toen weer begonnen. De laatste maanden werk ik zoveel dat de zelfdiscipline bij thuiskomst op is, en ik de fiets maar laat voor wat het is. Komt in september wel weer. Er zit volgens mij gewoon teveel gevoel van inadequaatheid en onvermogen aan vast, plus een hele hoop schuldgevoel over het toch nooit goed genoeg doen en al weten dat er ooit een moment komt waarop ik, zelfs als ik weer begin, er ook weer mee ophoud en dan weer van voren af aan moet beginnen.

Misschien ga ik ooit wel eens gewichtheffen proberen. Daar hoef je geen diepte voor te zien en astmatische longen raken er ook niet van overstuur, dus dat moet zelf ik wel kunnen

En hier nog zo een.
Ik wil er niet eens weer over nadenken wat er allemaal stom was. Ik was te traag, niet sterk, bang voor de bal, snapte de regels niet, zag vooral van al die bal-team-spellen het nut niet in, was onzeker over m'n lichaam (vooral gezien ik de enige was die niet echt een bh nodig had). Probeerde altijd onder alle sport activiteiten uit te komen. Zwemlessen op de basisschool, waren het ergste. Op de middelbare altijd onder uitgekomen met "ongesteld en allergisch voor tampons" oid.

Het enige wat ik nog wel leuk vond was klimmen. Ik roep al een tijdje dat ik dat misschien toch eens moet doen, maar ik weet niet, op de een of andere manier, komt het er niet van. En zal er nu nog wel even niet van komen.

Crownless schreef:Uit protest heb ik de broek met de hand omgezoomd voor de neus van de gymleraar. Je moet ergens je puberale 'fuck you's uithalen.

Ik zie het voor me! Heb je er de hele gymles over kunnen doen?

En zwaardvecht, gaaf!

Schermen hebben we op school ooit eens 2x gedaan, maar ik had het reactie vermogen van een bloemkool.

Ravelijne schreef:WS groepszwemles?

Hadden we niet ergens een gedipl. zeminstructeur op WS <wink> <wink>

Twee zelfs, dus dat moet toch goed komen

@Laurel Dit niks voor jou?

ik wil t wel doen hoor:) volwassenen zwemles geven is gaaf!!!
maa zie maar eens een bad te vinden waar er tijd en ruimte voor is, denk dat dat n heel probleem gaat worden

Wow, 'feest' van herkenning blijkbaar. Hopelijk durven de 'voor mij was gym wel ok' mensen nog te reageren, voordat iemand bdsm voorkeur aan gymtrauma's gaat koppelen

Of gym was voor iedereen op 10% na kut. Dat kan ook.

Ik moet eerlijk bekennen dat er hier weinig herkenning qua fysieke beperkingen zit. Het niet gekozen worden zat bij mij niet in het feit dat ik niet kon sporten. Ik kon het best wel - alleen geen coopertest. kutding.

Ik heb jaren aan wedstrijdzwemmen gedaan. En ik ga nu als het kan - en ik zin heb - fietsen. Niet hard (voor een racefietser), niet fanatiek, wel ver, om wat zon te zien, om wat beweging te hebben, maar vooral om even alleen te zijn. En dat vind ik lekker. En dan de dag er na kan ik stijf zijn. En lekker klagen over dat ik zo stijf ben.


edit: @Crownless naja, ok, ik vond het over het algemeen wel leuk. Apekooi was altijd een favoriet, buitensporten ook wel, als we wat meer de atletiek dingen gingen doen. Voetbal en hockey was mij te teamsporterig, ik was of niet goed genoeg voor mijn smaak, of mijn loop conditie was te slecht. Een tegen een dingen (badminton ofzo) waren soms wel, soms niet leuk. Ik ben te fanatiek om tegen (of met) mensen te spelen die er echt niks van kunnen. Ik raak gefrustreerd als het balletje steeds maar 1x goed terug gespeeld kan worden.
Maar tegen iemand van mijn eigen niveau of iets beter, da's best aardig.

Zwemles voor volwassenen, heb even gezocht bij de lokale zwembaden, maar als ze al volwassenen zwemles hebben, dan is dat gericht op mensen met watervrees of die het nooit geleerd hebben. In water waar je in kunt staan. Ik heb geen watervrees, ik kán best zwemmen. Ik heb een prima schoolslag. Dus dat is dan ook weer niet voor mij bedoeld.

@Laurel Klimmen is gaaf! Ik heb het 1 keer gedaan, soort proefles ding op een open dag ergens. Was echt supertof. Bracht echt een gevoel van klimrek en in het bos of in de duinen over hellinkjes klauteren terug, maar dan groter en leuker! Schijnt wel veel leuker te zijn om met klim buddy of met een groep te gaan dan in je eentje.

@kitten Ik heb wel eens techniek verbetering gezien, maar weet niet meer waar. Ik zou ook niet weten waar je zomaar een zwembad vindt waar ruimte is voor les van Phedre. Enige wat ik kan bedenken is op een heel rustig moment gaan, of zo. Lijkt me wel tof.

wil best eens horen wat hierin den helder de mogelijkheden zijn, maar denk dat dat voor jullie veel te ver weg is:)

De tongelreep (zwembad in Eindhoven) heeft het over het 'zwem abc' behalen voor volwassenen. Dus misschien is dat wat je zoekt?