Ja, klopt! In eerste instantie zette ik in het (logisch) in relatie tot BDSM. Toen ik meer ging nadenken en bv ook Boefje met vragen kwam die ik ook mijzelf stelde, dacht ik....hoe is zoiets in een 'gewone' relatie.
Voor het geval de meneer hier ook leest

.
Ik ben wel extra aan het denken gezet, hoor. Dat gesprek op MSN heeft me niet opgeleverd wat ik gehoopt had.
Ook daarbij kun je je dan afvragen of dat moet/mag/hoort....net zoals je kunt stellen dat als iets een straf is, ook een straf moet zijn.
In dit geval is in mijn beleving heel erg van belang dat ik niet zijn sub ben. Als ik een afspraak met iemand maak, dat we gaan spelen, dat ik zijn sub mag zijn met of zonder eventuele voorwaarden, dan ligt het al anders.
Het was ook de eerste keer dat ik zo uitdaagde/plaagde op MSN. En ehm...ik moet bekennen dat het nog niks was...dus als dit nu al...wat dan als...
Goed gisteravond. Ja, hij had de blokkering opgeheven. Ik vroeg alsnog uitleg. Het was omdat hij vond dat er consequenties zitten aan plagen. Mijn reactie en uitleg dat ik deze best heel ver vond gaan, niet mee eens was, dat het mij enorm raakte, dat kwartje leek niet te vallen. Ik kreeg een uitleg over dat een pak slaag niet zou werken omdat ik dat te graag wil, erom vraag en het dan geen straf zou zijn.
Niet dus!
Ik zou nooit om een pak slaag vragen! *kijkt naar diegenen met wie ze gespeeld heeft, toch??*
Ik heb namelijk niks met een pak slaag
Ik ben een heel simpel subje. Echt wel! Als ik uitdaag ofzo, grijp een pluk haren, spreek me toe, wijs me op de verschillen tussen jou en mij en het gevoel raast weer door mijn lijf! Geef me dan een halve minuut en ik ben weer braaf en subbig.
Al met al, ja het was dus een straf. Uiteindelijk heb ik gezegd dat ik het in ieder geval fijn zou vinden als iemand dan een waarschuwing geeft, nogmaals getypt dat ik dit écht heel erg vind en niet meer wil en dat hij dan een volgende keer maar iets anders moet bedenken.
Waar ik dan beetje geïrriteerd door raak (ik zal wel geen échte sub zijn

) is als de ander dan begint over dat als je het niet meer wil---> dat ligt aan jezelf, niet meer doen dus! dat ik niet mag bepalen wat een straf is en dat hij wat anders moet bedenken. Ik mag toch wel aangeven dat dit niet mijn ding is?
En nog erger: Ik ging uitleggen waarom ik het niet fijn vond, na mijn argumenten zei hij eerst niks als: zeg het maar, wil je niet meer spelen?
GRRRRR

*slikt in wat ze ervan denkt*
Zo , mijn verhaal is tot een eind.