Wandering Spirits Forum

Even een tegengeluid:

Mijn vriendje stuitert, en ik ben alleen maar in de bui om lief aanhankelijk vriendinnetje te zijn
Nu weet ie dat ook wel, en we hebben vanavond een 'tijd voor elkaar avondje', maar toch, ik weet wat hij wil en verwacht en ik weet ook dat ik daar niet aan tegemoet kan komen en je schuldig voelen maakt je noch sexy, noch dominant...

Maar ik weet ook dat de teleurstelling nog groter gaat zijn als ik ga meppen en halverwege stop omdat ik er gewoon geen zin in heb. En ik ben ook weer niet gemeen genoeg om te zeggen dat hij maar moet koken en afwassen en mijn voeten masseren en er verder niks voor terugkrijgen.

Misschien vanavond maar een film ofzo kijken, en dan kan ie naast de bank op een kussen zitten terwijl ik z'n hoofd kroel. Dat vind ie fijn, kan hij toch iets met zijn subgevoelens en erken ik ook dat ik het heus wel gezien heb.

Maar damnit! Ik weet hoe ontzettend kut het is. En dan wil ik m knuffelen en dat doet natuurlijk geen pijn enzo.

Kortom, iedereen die stuitert, een knuffel. Ook al is het niet wat je wil. *knuf*

Awww Crownless, wat een ontzettend lieve post! *smelt*

Knuffel voor jou. En ook voor Bryan natuurlijk. Jullie zijn liefffff

Ik las hem op het werk vandaag zonder te reageren, maar inderdaad crownless, Lief Ben benieuwd hoe je avond was.

Ondertussen stuiter ik rustig verder, maar niet op zo'n stuiterbal manier, heel snel hard en actief, maar heel rustig en loom als een ballon op het water. Het is heel erg aanwezig maar op de achtergrond. Best te behappen maar niet gezellig ofzo

Wat een omschrijving anne

pfff stuiteren is stom! grmbl..

boingboingboingboingboingboingboingboing!

wie weet wordt't een hit?

*gluurt om het hoekje..*

geen bitemarks hier??

*stuitert heul snel het topic door*

Misschien een beetje laat,k maar ik wil toch even reageren op Elise: Zo. Ontzettend. Herkenbaar!

Ik -haat- canes. Serieus, kutdingen. Ze doen pijn, een soort pijn waar ik niet mee om kan gaan. Een flogger of een spanking, daar kan ik wat mee, die pijn kan ik helemaal voelen en verwerken en er in wegzakken. Bij een cane kan ik dat niet, dat doet alleen maar pijn, en verder niks goeds.

En toch he... een tijdje terug had ik opeens behoefte aan een caning...

Rare mensen, die subjes...

(enne, inderdaad lief Crownless!)

Ik ben ook zeker geen maso, en toch.....
Een paar maanden geleden vroeg ik om pijn.
Het was leuk, lekker enz...en ik voelde ineens een hele sterke behoefte naar pijn.
Natuurlijk merkte hij dat er iets was, en hij vroeg me dan ook wat er was.
Waarop ik heel verlegen geen antwoord durfde te geven, maar na aandringen zei ik spontaan: ik wil echt pijn voelen.
Na een Sadistiche lach gaf hij mij pijn, natuurlijk veel meer dan ik in gedachten had, maar het was best lekker en apart.
Niet perse voor herhaling vatbaar en ik en hij zagen het ook niet als topping from the bottom.

Ja idd rare mensen die subjes

Ik werd vanmorgen wakker met de wekker om 7uur, maar ik mocht van mezelf blijven liggen... Ik fantaseerde een beetje, en zo'n halfslaap, en het ging over vernedering, voetenbankje spelen, terwijl ik door iemand anders anaal geneukt werd. Over knielen als ik binnenkom bij "mijn" dominant, over onderdanig zijn. Dat heb ik al maanden, serieus, bijna een jaar! niet meer gehad. Dus nu, ehm, *stuiter*

Ik hield het een tijdje vol, maar nu voel ik het gewoonweg al aankomen...
Net een serieus bedoelde mail totaal verge-dingest door onwijs melig uit te dagen. Op een zogenaamd dapper moment op verzenden geklikt. Dat is verre van dapper, dat is oerstom!!!
enige voordeel is is dat het iemand uit de BDSMwereld is, dus je mag aannemen dat ie achteraf een excuus als stuiterbui wel accepteert. Denk ik. Verwacht ik. Hoop ik. Misschien.

Stom die buien!!
Eigenlijk is het alleen maar leuk als je iemand kunt plagen, gek kunt doen, kunt uitdagen, je boinkboinkgevoel bijna letterlijk kunt uitleven.
*op boodschappenbriefje skippybal schrijft*

* gooit skippybal naar Colet*
Tja...die zogenaamde "dappere'momenten herken ik wel spijt daarna...echt wel (soms) :achosjie:

:smiley_panic: *poink* *poink* *poink* :smiley_panic:

Nu is het een woensdagochtend, gewoon doordeweeks, nog geen half negen ook....en ik stuiter!
Ik heb al anderhalf uur het idee het niet te voelen. Niet te willen voelen. Maar het gaat meer en meer overheersen.
Kan er niet echt omheen....

ARGH