Wandering Spirits Forum

Yup, ik ben er ook zo een. Ik ben (was) veel gemotiveerder om goed te werken met anderen om mij heen.
In mijn eentje heb ik snel last van uitstel of het WOG syndroom.

Procrastinators of the world, unite ... ehhh ... tomorrow!

Same. Met wat sociale controle doe ik het stukken beter qua werk ontwijkend gedrag.

Maar ook qua minder lang rond blijven lopen met vragen. Even een collega vragen is toch makkelijker op kantoor.

En ik mis het gezellige ook wel. Vandaag moest ik heel hard lachen om een foutmelding, en het is toch minder als je dat dan per Skype moet delen (zeker als mensen je meteen wegklikken ).
Plus dat mensen nu ineens om 7 uur beginnen, zodat ik bepaalde mensen niet meer iets kan vragen na half 4... echt, leuk voor je dat je vanuit je bed naar de keuken rolt en terwijl je koffie zet je laptop opstart. Ik heb wel nog een gezin dat opstart en iets met samen ontbijten en omg waarom bestaan er überhaupt ochtendmensen? Doe normaal! /rant

Ik ben heel optimistisch mezelf nog steeds aan het leren om een goede thuiswerker te worden, maar het lukt maar heel matig. Zelfs met aparte werkkamer zit mn hoofd nog vol met mn eigen prive dingen. Niet alleen even een was aanzetten, maar halve schoonmaaksessies, zo'n vol hoofd dat ik aan weinig meer toekom en om 14.30 al helemaal kapot ben. Ik doe veel te weinig en voel me daar dan weer schuldig over.

Mack, procrastinerend koffietje doen? Wel overmorgen he!

Procrastinerende koffie, ik ben voor! Zullen we overmorgen even iets inschieten om een planning te maken wanneer we dat gaan doen?

Ik ben inmiddels wel een betere thuiswerker dan 8 maanden terug. Maar ik ben ook zo iemand die veel beter haar hoofd erbij kan houden op een werkomgeving. Ik kijk echt uit naar de tijd dat twee dagen per week naar kantoor weer gewoon gaat kunnen. En ik ben wel zo'n ochtendmens, om half acht gaat de laptop hier aan en om vijf uur gaat ie weer uit.

Mack schreef: ↑09 nov 2020, 19:46
Procrastinators of the world, unite ... ehhh ... tomorrow!

Got that T-shirt

Ik ben best een goede thuiswerker. Thuis ben ik sneller, minder snel afgeleid en ik heb toch maar met een klein groepje collega's echt iets. Bovendien vind ik het lekker dat ik mijn werk voor mijn bedrijf en voor m'n baan nu gewoon een beetje over de week kan verdelen ipv strikt gescheiden werkdagen te hebben.

Het enige wat ik echt niet fijn vind is thuiswerken op de papadag van manlief, dan ben ik dus wel snel afgeleid door de gezelligheid die ik hoor en zoon die zo nu en dan bij mij wil komen kijken (als hij tegen te houden is, dan gaat dat gepaard met een tantrum die me van mijn werk afleidt, maar hij glipt ook regelmatig naar boven als man even in de keuken bezig is ofzo). Als ik volgend jaar alleen nog maar m'n bedrijf heb, ga ik dus wel ergens anders werken op P zijn papadagen.

Nou succes met de nieuwe lockdown iedereen. Ik zou er bijna nostalgisch van worden naar maart lol. Het vriendje van toen is er iig nog

Oh dat doe je goed met het vriendje!

Het is weer even slikken, voor mij verandert niet heel veel, hopelijk helpt het snel

vorig jaar maart riep ik dat als de situatie zoals die toen was nog zes weken aan zou houden, je mij tussen zes plankjes weg kon dragen, Ik ben er nog steeds hoor en ben best wel redelijk goed de zomer en herfst door te komen, maar nu, met de nieuwe maatregelen, met kerst en oud en nieuw in het vooruitzicht, tja.. zoals zoveel alleenstaanden kijk ik er absoluut naar uit. Hoezo warme en gezellige kerst? (en ja, dit speelt elk jaar, maar dit jaar gewoon n beetje extra) Is naar mn dochter in Bodegraven een noodzakelijke reis? mn andere dochter werkt in de zorg en is voor zichzelf strenger dan de regels opleggen en wil niemand zien en nr 3 heeft al maanden geleden aangegeven dat ze niet thuis zijn met de kerst. Moeders zit momenteel in quarantaine vanwege een buurvrouw met n besmette dochter, buurvrouw is ziek maar kwam doodleuk nog ff bakkie koffie drinken, dus dat is nog ff afwachten, maar grote kans dat ik daar ook niks te zoeken heb. Ik weet het even niet, maar heb dus echt geen zin in de komende periode.

Toen we net de winkeldeur achter ons dicht trokken voelde het ineens heel definitief. Ik ben gewoon een retailmeisje in hart en nieren en dit doet me zoveel pijn. Buiten verstandig zijn om was mijn werk dit jaar mijn basis. Mijn enige vastigheid wat ik nog had. Misschien kunnen we nog iets doen voor online shop. We zijn een paar weken geleden een pilot geworden in de vestiging voor online bestellingen. We versturen nu vanuit de winkel om online te ondersteunen in de drukte. Ik hoop dat ik daar nog wat uurtjes mag maken. En weetje ik heb 32 uur vast maar ik zie het echt niet zitten om 5 weken niet te kunnen werken. Klanten vonden het fijn voor ons want dan hadden we vakantie... Nou nee zo voelt het niet. Het voelt meer als werkloos zijn. En sporten mag waarschijnlijk ook niet meer net nu het zo goed ging.. alles is ff heel zwart vanavond...

Ik had een epistel geschreven, maar heb die geschrapt.
Ik ben verdrietig. Dit is zo slecht voor iedereen die kansarm is in onze samenleving. Ik zag net in Klassen Anyssa met haar opa in de Canta langs mijn broer rijden. Het verschil kan niet groter zijn: voedselbank en gedoneerde kleding versus iemand inhuren als de opvang gesloten is (en dus later indien nodig huiswerkbegeleiding of bijles als het nodig is, ik spreek m'n broer nog wel over mijn beroep als z'n zoon straks puber is;) ). Het is zo oneerlijk dat de scholen sluiten om er maar voor te zorgen dat hun ouders het huis niet uit komen.
Ik hoop dat iedereen zo verstandig is om de komende weken niet-noodzakelijke visites gaat schrappen. Wij gaan komend weekend Kerst vieren, dan een week thuis en dan Kerst bij de andere opa en oma. En dan nog een week complete rust om de drie weken hel die eraan komen te kunnen weerstaan. AndereBart begint - waarschijnlijk eerst op locatie - aan een nieuwe baan. Dus dan sta ik alleen ervoor om voor de kleine te zorgen en op afstand onze leerlingen bij te staan. (50% van mijn groep moet dit jaar eindexamen doen)

cinderella schreef: ↑14 dec 2020, 23:27 Ik hoop dat iedereen zo verstandig is om de komende weken niet-noodzakelijke visites gaat schrappen.

Hahahaha. Nee. Nederland zit met kerst gewoon massaal bij de familie om te gourmetten. De ene dag bij de ene schoonfamilie, de andere dag bij de andere, ongeacht snotneus of kuchje. Net zoals andere jaren. En ik voorspel dat net als de blokjesverjaardagen er ook blokjeskerst gaat zijn. Ik denk dat de enige reden waarom de besmettingen minder zullen worden, de sluiting van de scholen zal zijn. Verder modderen we gewoon aan en blijven we dit gezeik houden ergens tot ver in 2022 als de vaccinatiegraad ergens op begint te lijken. Want deze maatschappij heeft niets over voor anderen.

Effectief veranderd er voor mij eigenlijk niets. Ik werk thuis, ik doe wekelijks de boodschappen, ga af en toe een rondje wandelen en hardlopen. Zo ziet mijn leven er al 9 maanden uit. In het ergste geval moet ik koffie bij de supermarkt kopen omdat de Simon Levelt niet als noodzakelijke winkel wordt gezien.

Toch vind deze nieuwe lockdown uitermate kut. Want het herinnerd me eraan dat ik nog maanden, zo niet nog een jaar, in eenzaamheid moet leven. Precies in de redenen die ik in mijn eerste alinea al schreef. Mijn enige sociale contact is koffie kopen, zeggen of ik zegeltjes wil in de supermarkt en het groeten van andere hardlopers en wandelaars.

En ja, je mág op bezoek met maximaal 2. Maar dat gaat tegen het idee van 'blijf thuis' en 'voorkom (asymptomatische) verspreiding' in. Het concept van op bezoek gaan botst met mijn verantwoordelijkheidsgevoel en blokkeert dus in mijn hoofd.

Hier in huis verandert er weinig. Heerscher blijft werkloos en solliciteert zich suf met beeldbellen, zoals de afgelopen maanden. Oudste was gestopt met de opleiding en is zoekende naar zichzelf, daar verandert ook niks. Middelste heeft stage in essentiële winkel en ik blijf ook werken, want bezorg/afhaal mag doorgaan. Alleen Jongste krijgt nu ipv 20% thuisonderwijs (omdat het zo goed beviel) 100% thuisonderwijs. Voor hem is het een verbetering.

Maar ik maak me wel zorgen om zijn klasgenoten. Ik weet dat sommigen daarvan weer van de radar af zullen vallen, omdat ze geen mama, grote zussen en een stiefvader hebben om te helpen met Teams en huiswerk.

Toch sta ik er wel achter. Knalhard de hamer erop, vanaf januari vaccineren en daarna zsm terug naar normaal. Niet in februari al natuurlijk, maar ook niet 2022 pas, dat verwacht ik niet.

Essentieel beroep, dus ik blijf “gewoon” werken.
En feestdagen wilden we toch al niet naar familie omdat we momenteel het risico te groot vinden. Dus eigenlijk verandert er weinig, behalve dat StilleWateren nu weer volledig thuis werkt ipv 1 dag per week naar kantoor.
Voorbereiden voor de verhuizing deden we toch al zelf, zonder hulp, ook dat wordt niet anders. Kortom, het klinkt heel zwaar, maar in de praktijk zie ik weinig verschil. Vraag mij alleen af hoe het nu met postpakketten gaat, want Primera lijkt mij niet essentieel, maar losse postkantoren bestaan hier in de stad niet meer.

Ik verwacht het normaal, het afschaffen van de anderhalvemetersamenleving en weer mogen knuffelen, niet voor de zomer van 2022. Ik verwacht wel dat er volgend winterseizoen geen schoolsluitingen meer komen.
Pakketpunten mogen open, maar alleen voor de pakketfunctie. Dus als winkelier moet je dus open voor die paar centen.