Wandering Spirits Forum

hele dikke knuff meis

Tis ook heel heftig colet! Knufffff!!

Ik heb niet slecht geslapen vannacht. Gek hoe dat werkt, dat je kunt doen alsof je er niet mee bezig bent, maar eenmaal in bed je hele hoofd weigert te ontspannen en maar aan één ding denkt.
Weten jullie wat zo stom is, of lijkt, er overviel mij gisteren iets van: gets en nu moet ik het wéér alleen doen.
Ja, er is heus wel iemand die mij wegbrengt en ophaalt uit ziekenhuis, maar ....hoe leg ik dat uit..... nouja ht lijkt mij gewoon zoveel fijner als je iemand kunt bellen na de operatie hoe je je voelt ofzo. Of iemand die met je wacht ofzo.
Dat is nu....ik raap mijzelf daarin wel bij elkaar en ga het gewoon weer doen.

Lief al die berichtjes. Ik ben een muts qua vragen hoor juffie, maar ik ga eraan denken en het proberen.
Ik denk dat ik heel graag af en toe visite heb. Dat weet ik al wel.
Fysiotherapeute was gistermiddag nog net zo verbaasd als ik was, omdat we een operatie gewoonweg niet haden verwacht. Wel heeft ze mij meer kunnen vertellen over de operatie en bijvoorbeeld ook waarom ik geen loopgips krijg.

Thuiszorg was vorige keereen enorm probleem en ik denk niet echt dat daar veel ten goede in is veranderd. Ik was toen ook alleenstaande moeder met twee kinderen en geen familie die dichtbij woont. Men zei toen dat maxi maar moest helpen (die was toen 14). Wat koken betreft zeiden ze dat ik maar bij AH van die kant-en-klare maaltijden moest kopen.
Ik zal jullie mijn reactie besparen. Is beter. Ik ben namelijk sindsdien verontwaardigd over bepaalde regels en dergelijke.
Overigens heb ik toendertijd wél thuiszorg gekregen. Na de nodige moeite en met extra aandikken van de beperking van maxi.
Dat gaat nu niet meer op....ik heb alleen midi thuis, die 14 is en geen verstandelijke beperking heeft.
Ik ga het wel overwegen en als je nog tips hebt puppie, dan hoor ik het graag. Ik kan het altijd proberen!

Regels kunnen weer veranderd zijn, er kan iemand anders bij de beslissing zitten, en niet geschoten is altijd mis, dus probeer het vooral!

Is het een idee om voor je naar het zkh gaat met wwat hulp je huis helemaal op orde te hebben, zodat de 6w daarna alleen maar wat gestoft en gestofzuigd moet worden, dat kan midi of iemand anders best even doen 1x in de week ofzo. Blijven alleen de WC en de badkamer als moeilijkere dingen over.

Ik heb van mn huisarts te horen gekregen dat ik een spastische darm heb. Twee pillen per dag slikken en hoe lang ik dat moet volhouden kan niemand me zeggen 'sommige mensen moeten dat levenslang doen'

Balen voleuse, hopen dat die pillen wel helpen ook dan. Ik ben ook wel nieuwsgierig watvoor pillen dat dan zijn? Ik heb ook een spastische darm, maar heb daar nooit medicijnen voor gekregen.

Ik hoop dat de pilletjes wel helpen! Medicijnen slikken is nog te overzien. Sterkte!

Ik hoop dat de pilletjes voor jou werken. Ik wil je niet ontmoedigen, maar er is weinig over pds bekend. De een reageert wel op medicatie, de ander niet. En er zijn meerdere medicijnen die worden voor geschreven.
Ik hoop dat je meer geluk hebt als ik

Ik heb er een tijdje Pantozol voor geslikt, een maagzuurremmer, en ik heb domperidom, een anti-emeticum, voor als het heel slecht gaat. Dat zijn de medicijnen die ik ooit voor PDS heb gekregen, da's dus gewoon symptoombestrijding (want bij een ziekte zonder aanwijsbare oorzaak kunnen ze weinig anders).

ik heb colofac en best tevreden er over.

Ja, de pillen werkten eigenlijk meteen. Maar ik baal gewoon dat ik dit nou ineens weer 'iets heb'. Ze heten trouwens 'Mebever', en ik had vrijwel meteen geen klachten meer. En toen ik t een keertje vergat ook meteen weer wel, dus dat is wel duidelijk...
Bij mij werd het alleen spastische darm genoemd en niet pds, maar misschien is dat hetzelfde.

Ja dat is het zelfde. Maar hoe weet je dan wanneer je ermee kan stoppen? Gewoon proberen? Ik heb er soms echt een half jaar geen last van bijvoorbeeld. Das dan toch zonde als je dan een beetje voor niks steeds die pillen slikt?

Ja, ik moest t maar gewoon af en toe proberen volgensmij. Beetje wat ik zelf wil :S.

Vervelend voleuse! Al is het wel fijn dat die pillen dan wel meteen werken!

Ik heb een verdrietige bui. Afgelopen nacht nauwelijks geslapen, enorm gepiekerd over die operatie en alls eromheen. Het is niet aleen die operatie (die ik toch wel een beetje rot vind) maar ook het alleen zijn en maandenlang zo immobiel.
En ik was bezorgd want had ineens stukken minder pijn (zul je altijd zien!) maar zit nu al een uur op de bank en kan nog steeds niet echt staan op dat been. Ook zittend doet 'ie pijn. Gelukkig maar, dat beschouw ik dan maar als teken aan de wand.

En nu is het blijkbaar mijn beurt om rillend en met koorts op bed te liggen....