Wandering Spirits Forum

Beterschap Peter, gelukkig wordt het nu lente (Het gras is hier weer groen ipv bruin)
Dus hopelijk einde griepgolf...

Ik ben een beetje sneu, gedoe met de moeder van mijn pleegzoontje. Als ik zijn lachende koppie zie is het al het gezeik waard hoor, maar ik had toch echt de invloed van de bio-moeder onderschat. Boosheid en kritiek op de opvoeding van haar zoon, nu hij hier is, omdat ik haar een foto geappt had waarop hij macaronie uit zijn romper viste
Jemig, je bent nog eens aardig. En ik kan me heus voorstellen dat het voor haar heel zwaar en kut is, maar ja... Een lieve foto van je kind waarop hij plezier heeft leek mij fijn, we appen wel vaker en ik stuur regelmatig foto's. Inschattingsfout dus. Ik weet dat je het als pleegouder altijd gedaan hebt in de beleving van de ouders, maar toch trek ik het me aan
Nou ja, weer wat geleerd... *Minimaliseer contact met ouders, check* Zo wil ik niet met mensen omgaan, ben schijnbaar gewoon te soft.
He bah, stomme realiteit soms ook

Snap dat je je dat aantrekt, dat lijkt me een moeilijke kant van pleegouder zijn, de bio-ouders

Ik wordt wanhopig van dat stomme lijf van me. Als het er niet voor zorgt dat ik me extreem onzeker voel, dan jeukt het wel, als het niet jeukt dan doet er wel iets pijn en als er niets pijn doet dan gaat mijn spijsvertering on the fritz. Ik wil gewoon een rondje hardlopen en zondag meedoen aan die cityrun. Zonder pijn in mijn knieën en zonder buikkrampen. Ik wil gewoon eens iets presteren en me daar goed over voelen.

Knuffel! Ik ga duimen dat het je gewoon nog lukt!

Ja, ik ook.

En eigenlijk, eigenlijk is het niet handig je lijf stom te vinden. Lekker makkelijk gezegd door me (ik vind mijn lichaam ook niet tof. Teveel vet, en onderbenen die pijn blijven doen). Maar stel nou dat je lichaam een kind was, en je zou er alleen maar op mopperen en zeggen dat het alles fout doet, zou dat kind dan beter gaan presteren? Helemaal als je er vanuit gaat dat het kind wel haar best doet...

Mijn schenen doen geen pijn om me te pesten (al denk ik dat soms wel). Jouw lichaam jeukt niet expres. Jouw lichaam krijgt geen buikpijn met opzet. Jouw lichaam wil je niet dwars zitten door pijnlijke knieën. Je lichaam had geen algeheel haatplan toen het zich in je moeders buik ontwikkelde als jongenslichaam terwijl je een meisje bent.

Ik snap je frustratie, en je boosheid. Ik ken het. Iedereen is wel eens boos op het lichaam. En ik ben ook maar net aan het oefenen mijn lichaam lief te vinden. Het voelt heel tegennatuurlijk om mijn onderbenen te masseren en met extra aandacht in te zepen onder de douche. Maar ik denk dat het uiteindelijk beter gaat zijn. Uiteindelijk.

Je lichaam probeert je dingen te vertellen. Tegen mij zegt het 'je wil te snel, ik ben er nog niet klaar voor'. Wat probeert het jou te zeggen met de buikpijn, pijn in de knieën en jeuk?

Wijze woorden van jou Crownless. En weet je, als jij het probeert, probeer ik het ook.
Ga ik niet boos worden omdat mijn knie nu al versleten is, niet omdat ik als ik me maar stoot een blauwe plek krijg en tijdens een spel nooit, niet omdat ik nou eenmaal sporten stom vind. Gewoon lief zijn voor mijn lichaam en wie weet, wordt het dan minder vervelend.

En toch een knuffel voor jou Daantje en ik duim heel hard dat het je gaat lukken.

*knuffels!* Lief voor je lijf zijn is goed.

Daantje ik duim ook mee voor je

Ik probeer mijn lichaam lief te vinden. Maar op momenten als dit voel ik me er enorm door in de steek gelaten.

Vooral omdat ik eens iets sportiefs wil presteren en dat ga ik ook doen. Desnoods met hulp van vriendjes Ibu en Para. Het is oud-zeer, iets persoonlijks. Sport is altijd een issue geweest en eigenlijk altijd om lichamelijke redenen. Ik ben daar klaar mee, ik moet op zijn minst wat breken wil ik zondag niet meedoen. Het lichaam heeft voor een keer maar eens te luisteren in plaats van me beperkingen op te leggen.

Studio voor heel groot deel leeggeruimd vanavond. Ben er verdrietig van

Ja, dat is wel stom zeg! Hoop dat je snel een nog leukere studio vindt!

*knuff!* Nare klus als je er juist zo blij mee was. Ik hoop ook dat jullie gauw weer een Creative Central vinden!

Ik wil stampvoeten. Ben het even zo zat!
Vanmorgen voelde ik al toen ik de voeten naast het bed zwaaide dat het niet goed was. Mopper.
Enkel en dan met name de voorheen ontstoken pees doet pijn. De enkel is dik. Megadik.
En dat verontrust toch, al probeer ik het te beredeneren.

Ja, ik heb gisteren meer belast. Het ging wel goed en ik ben gaan zitten toen ik dacht, dit is genoeg. En ik loop nog steeds met krukken, dus heee, hoezo belasten?
E ik weet dat langzaam revalideren beter is dan te snel willen, maar ik wil weer wat kunnen.
Een mens is niet geschikt om weken op de bank te zitten

ik vind het zo rot voor je!

Wat naar!!!