Wandering Spirits Forum

Maar gewoon even :close_knuf:

Crownless schreef:En als ze ernaar vragen, wil ik best zeggen dat ik stik van de ervaring, want ik ben **** opgegroeid met een autistische zus. Maar dat zet je dan weer niet op je cv.

Waarom niet? Omdat het niet hoort ofzo? Maak er een apart kopje van of whatever. Maar dit is blijkbaar relevant, dus moet het wel ergens staan. Daar moeten ze niet naar vragen, want dat doen ze niet. Juist jij moet dit soort dingen in je brief, óf in je cv zetten.

En om even aan te geven: bij mijn eerste baan in het onderwijs was het voor de dame die me aannam blijkbaar interessant dat mijn vader ook docent is. Leek mij totaal niet relevant, en ze vroeg er zelf naar. Maar schijnbaar normale dingen kunnen wel eens de doorslag betekenen.

Weet je, als jij het zo goed kan, doe jij maar. Zoek maar een baan voor me.

Omdat het waarschijnlijk toch niet telt als 'ervaring'. Alsof alle autisten hetzelfde zijn. En alsof ik er zelf zo psychologisch gezond uit ben gekomen. En omdat ik serieus denk dat het kopje 'ervaring met doelgroep' 'autisme' en 'kinderen van ouders met psychologische problemen' niet heel veel uit gaat maken (daarbij, is dat lijstje nog steeds belachelijk kort). Dat staat over het algemeen bij de korte omschrijving van de functie. En 'zus zijn van' is nou eenmaal geen functie. Oh, en die ene brief waarin ik daadwerkelijk had gezegd dat ik ben opgegroed met autisme, heb ik -oh, verrassing!- geen antwoord gekregen.

Dan is het jammer dat je omdat je op die ene brief geen antwoord hebt gekregen het niet meer hebt vermeld. Het is allemaal waar wat je zegt, maar het is evengoed wel ervaring. En het is iets waar jij je mee kunt onderscheiden van anderen die ook geen ervaring hebben.

Ah Crownless... het helpt vast niet dat ik het niet zou kunnen betalen om iedereen in jouw situatie een euro te geven... het zijn er veel. Dat maakt het voor jou niet beter...

Als iedereen al belt naar zo'n recruiter, wat kan je dan nog meer doen dacht ik... Kan je je solicitatie brief niet persoonlijk overhandigen? Even weten naar wie die moet, de receptioniste lief aankijken en zien of dat werkt? Als ze je dan niet uitnodigen.!

Het komt goed... ergens. Heus! want aan JOU ligt het niet !

Ik heb ook geen constructieve bijdrage... Ik vind het zo kut voor je.

Maar voor jezelf beginnen...? Bijvoorbeeld eh... De Online Psycholoog. Sjieke website, mensen mailen hun problemen en jij mailt een verfrissende blik terug. Laagdrempelig, desnoods anoniem... zou daar geen markt voor zijn? Dit is een pure brainstorm hoor, ik roep maar wat, er kan maar net wat bij zitten wat *klik* doet...

Of iets van mentor of intern psych bij een scholengemeenschap? Iemand bij wie die pubers hun verhaal kwijt kunnen! Dat zie ik jou zo ontzettend doen!

Zo'n werkervaringsplek, als je dat gaat doen, moet dat dan ook gelijk full-time zijn? Dan zou je het nog kunnen combineren met een part-time baan. Levert het toch nog geld op.

Als je een part time baan kan vinden waar je niet 'te duur' voor bent...

Crownless schreef:Maar dat zet je dan weer niet op je cv.

Even een boek tip, misschien dat je er iets aan hebt. In het boek met de geweldige titel 'You Majored in What?: Mapping Your Path from Chaos to Career' staat ontzettend handig uitgelegd hoe je juist dat soort dingen in een sollicitatie brief op kunt nemen, en hoe je dat kunt koppelen aan de vaardigheden die je daarbij ontwikkeld hebt. Zoals Cinderella zegt, veel werkgevers stellen dat soort info weer wel op prijs. Niet alle, maar dat hou je.

eireann_S schreef:Als iedereen al belt naar zo'n recruiter,

in zowel de pers als de spits van gisteren stonden hele pagina's sollicitatie en recruiter 'tips'

(en wat mij dan altijd tegen staat zijn die juichende verhalen erbij, al was de tenneur dat solliciteren 2011 een soort topsport is geworden.
.. maar 'de krant' lijkt vooral de heao-achtige banen (no offence) te promoten..
veel tips die ik zie denk ik van.. " eh.. ja.. " )

Goh, Crownless...hier zware déjà vu. Ik heb ook 2,5 jaar allerhande sollicitaties afgeschuimd om standaardafwijzingen te innen, te horen dat ik onvoldoende ervaring had en/of dat ze niet tevreden waren met het gat in mijn CV (alsof het mijn schuld is dat ik niet op mezelf relevante ervaring kan opdoen). O, en om de staat uit te zuigen (ook al kreeg ik door gebrek aan werkervaring 312 euro per maand werkloosheidsuitkering om van te leven).

Enkele tips die ik in die tijd geleerd heb:

-wees enthousiast vlak voor en tijdens het gesprek, maar laat het nadien los en stel er niet teveel hoop op. Zelfs het meest allersupermegahyperawesomesuperintervieuw resulteert nog niet in een baan (omgekeerd gaat 't trouwens ook...de job waarop ik uiteindelijk werd aangenomen was gewoon een "gemiddeld" gesprek).
-neem afwijzingen niet persoonlijk op. Werkgevers scheppen er allerminst genoegen in om kandidaten teleur te stellen, maar ze moeten iemand kiezen. En die afwegingen zijn doorgaans afhankelijk van de meerwaarde die je het bedrijf kan bieden (ze kijken dus ook naar loon, inwerktijd en dat soort stuff). Leuk is het niet...maar het heeft allerminst met jouw persoon te maken.
-het "voordeel" van een afwijzing is dat er voor die job wel iemand aangenomen is. Die 'iemand' zal er bij de volgende sollicitatie niet bij zijn, waardoor de kans dat jij bij de volgende sollicatie wordt aangenomen automatisch verhoogt.
(ja, ik weet het: dit is een zware simplificatie...maar 't wil niettemin wel helpen)
-het hoeft maar één keer te lukken. Niemand zal je tien, honderd of zelfs duizend afwijzingen kwalijk nemen...maar eenmaal aangenomen krijg je er wel al het applaus voor.


Wat stages betreft...Fuikje Holst heeft helemaal gelijk dat instellingen misbruik maken van goedkope krachten*...maar behalve als je toevallig een grootschalige psychologenstaking kan organiseren is het niet aan jou om dat systeem te veranderen. En hoezo, "het helpt je echt niet verder"? In die tijd ben je bezig het vak te leren, echt te werken en gaten in je CV te dichten. Op andere sollicitaties staat het beter dat je kan vermelden dat je niet bij de pakken blijft zitten, en best mogelijk dat die "stageplaats" wel geneigd is je fatsoenlijk aan te nemen als je om de haverklap halve dagen vrij moet nemen om te solliciteren (da's een ironisch voordeel: doordat ze je zo weinig betalen zijn ze niet geneigd je snel te ontslaan).



*70 cent/uur? ik heb anderhalve maand geen cent gekregen. ik geloof dat 't bedrijf zelfs een premie kreeg omdat ze mensen zonder werkervaring wilden "helpen".

Crownless heb je je brief al verstuurd? Ik werk vandaag thuis tot twee uur, dus ik kan er best ff naar kijken, als je dat wat helpt? Ik zal in de agenda topic 's wat data voor een meet opgooien...
Succes, je kan het echt.

Dat van die stage is waar! Ik heb vorig jaar iemand aan mogen nemen, die zich tijdens een werkervaringsstage bij ons heeft bewezen. Wellicht kunnen we hem niet blijvend een baan bieden, maar hij heeft nu een baan en straks aantoonbaar ervaring en een dijk van een referentie. Grote kans dat hij straks niet (lang) werkloos is.