Re: Singlesbankje
Geplaatst: 17 jan 2012, 16:14
Jawel tides, het is hier knus 
Al dromen we over onze eigen bank met *man/vrouw/partner erop en dat je daar dan lekker tegenaan mag *hangen/in kunt wegkruipen/ander tegen je aan kan trekken.
Mede-lotgenoten...ai wat een dramatische start...
Mede singles, weten jullie wat ik ineens mis? Nu ineens vandaag? Boos zijn of ruzie maken.
In je eentje kun je nooit eens boos zijn, mopperen, nog kwader worden, je frustratie uiten, ruzie maken.
In de ogen van stellen zal dat wel een pluspunt lijken. En ik ben ook onwijs verbaasd over mijzelf! Dat is dan een persoonlijke noot, zo even onder ons op de bank. Ik kan namelijk niet/nauwelijks boos worden. Ruzie maken is nog een stap verder weg! Juist daarom verbaast mij dit gevoel zo!
In gesprekken die ik ooit had met een psycholoog kwam dat ook naar voren, want het schijnt niet zo goed te zijn als je niet echt boos kunt zijn op een ander. In feite is ieder mens wel eens boos op een ander. Als je dan die gevoelens/frustratie niet uit (om welke reden dan ook) dan betekent dat dat je ze vaak -in- jezelf houdt of laat terugkeren bij jezelf. Met als gevolg dat je dus jezelf vanbinnen laat exploderen > je eigen gevoel/zelfbeeld verwoest. Of minstens vreselijk tekort doet.
Ik vind het even erg lastig om met persoonlijk voorbeeld te komen, neem van mij aan, dat het inderdaad een domme aktie was en ik mijzelf tekort deed.
Toch kwam het er niet uit!
Afijn, dat was een zijspoor a la colet.
Terug naar mijn ontdekking. Tot mijn verbazing voelde ik net iets van gemis ten aanzien van ruzie maken. (ik las iets over ruzie maken in een topic)
Hebben jullie dat ook??
of ben ik gek?
*doorstrepen wat niet gewenst is
Al dromen we over onze eigen bank met *man/vrouw/partner erop en dat je daar dan lekker tegenaan mag *hangen/in kunt wegkruipen/ander tegen je aan kan trekken.
Mede-lotgenoten...ai wat een dramatische start...
Mede singles, weten jullie wat ik ineens mis? Nu ineens vandaag? Boos zijn of ruzie maken.
In je eentje kun je nooit eens boos zijn, mopperen, nog kwader worden, je frustratie uiten, ruzie maken.
In de ogen van stellen zal dat wel een pluspunt lijken. En ik ben ook onwijs verbaasd over mijzelf! Dat is dan een persoonlijke noot, zo even onder ons op de bank. Ik kan namelijk niet/nauwelijks boos worden. Ruzie maken is nog een stap verder weg! Juist daarom verbaast mij dit gevoel zo!
In gesprekken die ik ooit had met een psycholoog kwam dat ook naar voren, want het schijnt niet zo goed te zijn als je niet echt boos kunt zijn op een ander. In feite is ieder mens wel eens boos op een ander. Als je dan die gevoelens/frustratie niet uit (om welke reden dan ook) dan betekent dat dat je ze vaak -in- jezelf houdt of laat terugkeren bij jezelf. Met als gevolg dat je dus jezelf vanbinnen laat exploderen > je eigen gevoel/zelfbeeld verwoest. Of minstens vreselijk tekort doet.
Ik vind het even erg lastig om met persoonlijk voorbeeld te komen, neem van mij aan, dat het inderdaad een domme aktie was en ik mijzelf tekort deed.
Toch kwam het er niet uit!
Afijn, dat was een zijspoor a la colet.
Terug naar mijn ontdekking. Tot mijn verbazing voelde ik net iets van gemis ten aanzien van ruzie maken. (ik las iets over ruzie maken in een topic)
Hebben jullie dat ook??
of ben ik gek?
*doorstrepen wat niet gewenst is
