Oh Ja! Zelf denk ik ook dat het van belang kan zijn hoe de D reageert.
In eerste instantie bedoel ik nu als je plots tegen een "nee dit wil ik niet" aanloopt. Waarbij natuurlijk je eigen reactie ook weer de reactie van de Dominant kan sturen. (ingewikkeld al dat inspelen op elkaar)
Ooit ontstond vanuit plagerijtjes een spel, weliswaar met beider instemming, maar grenzen zijn niet besproken vantevoren. Dát was één van de punten die naderhand (na plaatsen van verslagen) wel om uitleg vroegen.
Nogmaals

ik besprak de grenzen niet omdat ik toen dacht dat we die bij lange na niet zouden gaan halen. Tot ik verrast werd!
Met zijn toestemming uit het verslag van Wever:
......Ik laat je eerst wat kalmeren. Intussen ben je al zo ver dat ik maar naar je hoef aan te raken om jou te laten opkrullen. En voor wat ik je ga aandoen moet je wel even helder zijn...
*MEP*
In je gezicht.
Meteen erna beschuldig ik je ervan dat kussen te hebben laten vallen terwijl ik dat niet wilde. En dat terwijl ik tegelijk heel goed weet dat ik het zelf heb uitgelokt (heerlijk oneerlijk...daar is het immers BDSM voor ). Ik sneer je toe dat als dit nog eens gebeurt, ik je TWEE meppen in je gezicht geef.
Daarop murmel je iets. Ik kan het niet goed verstaan, maar vang toch ergens iets van een "harde grens" op. Tegelijk lees ik aan je lichaamstaal dat je wat ik net gedaan heb niet onvergeeflijk vindt. Was het een harde grens voor jou tot ik het deed? Geef je aan dat dit een harde grens is? Ik weet het niet. Maar om het zekere voor het onzekere te nemen zal ik het toch maar niet herhalen. Bovendien komt die slag ook bij mij aan...geestelijk, dan. Wat ik eerder deed was op de een of andere manier toch allemaal duidelijk een spelletje. In het gezicht slaan...lijkt wat ernstiger.
Daar was het dan! In gezicht slaan is echt iets wat ik niet wil. Vraag me niet waarom, ik wil het niet! Dit was een grens waar ik niet aan had gedacht vantevoren en al die andere grenzen die liggen dus vér buiten bereik in 1e spel.
In dit geval bleef het niet hangen, had weinig impact verder, als dat zowel Wever en ik het nog weten.
Toen ging ik aan het spelen, blijvend, meermaals, bij herhaling met een Dominant. Enigszins* geleerd uit voorgaande ervaring benoemde ik als Harde Grens: slaan in gezicht.
Is het dus nooit gebeurd? *knikt* Jawel!
De eerste keer, bij hem, was een tikje/mepje...nauwelijks merkbaar en zeker niet te beschrijven als slaan in gezicht. Toch kwam het aan! Voor het idee/gevoel wat het opriep bij Dominant, moet ik het vragen. Ik weet dat hij het soms bewust deed. Zo ook, of hij zich eigenlijk alle keren erna bewust heeft moeten inhouden? Kom ik dus nog op terug!
Oke, soms is er dus toch een tik in gezicht. Fysiek niet hard.
De impact daarentegen? Die is er! Keihard!
Al ben ik zó in submood, wil doen wat er gevraagd wordt, voor hém ja.....een tik (ik kan het niet eens klap/slaan noemen) is accuut terug naar eigen-ik. Ik ben er meteen uit! Dan terug naar die onderdanige rol/submood, dat kost mij gevecht met mijzelf. Ik moet dan de tijd en rust krijgen om te schakelen, dus zal hij iets moeten doen wat niet al mijn actieve inzet verreist. Ik moet schakelen.... "dit kan, dit is niet voor mij, hij weet wat hij doet, hij is er en let op je""Jamaar waarom deed hij dit dan, want hij weet toch...""ja en hij let op, denk aan wat hij erna meteen zei, je mag hem vertrouwen, hij weet het wel, hij let op me, ja vertrouwen...mag...let op mij....vertrouwen...let op...."
Gekke is dat het volgens mij, in mijn geval, niets met vertrouwen te maken heeft. (<--dat zal ik nog eens afwegen gaan)
De laatste keer na het spelen had ik het er nog over. Dat hij weet hoe erg ik het vind, dat ik het niet wil....én ...én dat ik gewoon zeker wéét dat hij het een keer echt gaat doen!

Een breed lachende en knikkende dom zegt genoeg, de bevestigende zoen die erop volgde ook.
En dit voorbeeld uit eigen praktijk was de aanzet tot eigen mijmeringen over grenzen. Want wat vind ik daarvan dat hij dat toch gaat doen? Harde grens is harde grens, of is die grens dan toch niet hard? En maakt het dan uit hoe hij direct erna reageert? Wat zou ik willen? Zou het moment/manier van spelen uitmaken? Of is mijn NEE in deze echt een NEE en moet ik hem dat 100x op laten schrijven, opdat hij het nooit zal vergeten?
Nouja, zo loopt een colet dan beetje na te denken
Andere grensgevallen ga ik nog wel keer aanhalen. Heb nog een goed voorbeeld bij de hand gehad.
*Enigszins= omdat er paar kleine schoonheidsfoutjes zijn die ik niet onder de knie krijg, of eh...weiger te doen...nee die kosten gewoonweg heel veel moeite. Dat laatste is het! Echt waar! Ik leer het wel!