Wandering Spirits Forum

In de topic bdsm-voorkeuren een kwestie van seksuele geaardheid? las ik:

phedre schreef:ik zie het ook als geaardheid.
twee van mijn dochters lijken daarin ook heel erg op mij. De ene is aktief (geweest) in de bdsm scene.

plus hierbij een vraag die mevrouw perman mij recent stelde: Is bdsm erfelijk?

Ik heb toen geantwoord dat ik denk van niet. (Wat direct een leuke spin-off gaf over wie er in de familie wel en niet aan bdsm zouden kunnen doen).

Of zouden er eventueel andere redenen kunnen zijn die misschien de, laten we het nu puur voor het gemak even zo noemen, geaardheid door kunnen geven? (Ik denk daarbij bijvoorbeeld aan opvoeding)
Zou als een persoon van een twee- of meerling aan bdsm doet, het bij de andere ook waarschijnlijker zijn?

Ik heb geen idee...
iemand?

Hoe kan iets wat je als individu bent erfelijk zijn ? BDSM is geen ziekte, voor zover ik weet.

hee, misschien is het wel chromosoom-gebonden he...

*gooit er ff een medische term tegenaan*

Ik zeg ook niet dat het wel erfelijk is, de vraag is voornamelijk of je het als ouder(s) kunt doorgeven, zoals je bijvoorbeeld ook karaktertrekken lijkt te kunnen doorgeven....
(los van dat er de laatste tijd wel weer erfelijke eigenschappen van invloed lijken te zijn op bijvoorbeeld dingen als gevoeligheid voor bijvoorbeeld verslavingen.
Maar hee, dit is zo totaal niet mijn terrein, dus maak me gerust gek met antwoorden of andere vragen )

ik denk dat bepaalde eigenschappen sneller tot sub of Dom of switch zijn kunnen leiden. en eigenschappen/karaktertrekken zijn wel degelijk erfelijk. Maar niet alle mensen met die eigenschappen zullen ook Dom of sub of switch worden.
om het toch maar weer bij mezelf te houden, dat praat tenslotte het makkelijkst...

het volgzame, dienstbare, behulpzame wat ik best wel sterk heb, herken ik zeker in de twee eerder genoemde dochters. Een daarvan is actief geworden binnen de scene, de ander niet.

nee.. ik denk dat bdsm niet erfelijk is, maar wel de karaktertrekken die iemand tot bdsm-er zou kunnen maken

RB

Ik hou niet zo van het begrip “erfelijkheid” omdat het vaak een ontkenning is van eigen verantwoordelijkheid, als we het hebben over de niet-fysieke zaken. Niet alleen in mijn haarkleur, maar ook wat betreft genen in algemeen zin, zal ik zondermeer “belast” zijn door mijn afkomst.

Maar om daar ook mijn identiteit onder te scharen, gaat mij te ver. Uiteraard ben ik een product van mijn opvoeding, zowel qua referentiekaders, genen en spiegels, maar keuzes maak ikzelf en ik ben daar ook zelf verantwoordelijk voor.

Ik voed een dochter op, ze is nu 10, zoals ik nu zie gaat het een Domina worden. Maar dat zullen nooit mijn genen zijn, alleen haar keuzes. Of niet.

Zoek nooit iets in de genen als het gewoon in jezelf zit. Die paradox is volgens mij heel duidelijk.

net als bij de 'geaardheid-discussie'.. heb ik hier wat ..beperkingen.

zeker,
bepaalde karaktertrekken zullen erfelijk zijn,
maar in hoeverre de nature vs nurture discussie hier verder opgaat is voor mij sterk de vraag.

ik ben dan ook benieuwd in hoever nageslacht de bdsm in gaat .. terwijl de ouders het verborgen gehouden hebben.
(we hebben hier wat verhalen gehoord in't verleden, dus ook dat gebeurd)
blijft de vraag
leiden ander interesses en gedragingen die een kind 'ziet' tot dit gedrag, of zaten er toch aangeboren trekjes tussen.

vanille voorbeeld: ik ben redelijk geïnteresseerd in geschiedenis, gebouwen, kunst. vraag is of ik dat óók was geweest als mn ouders niet doorlopend boeken over dit materiaal aanschaften en op vakanties musea met me bezochten. deels had't natuurlijk ook nog eens een puberale antie reactie kunnen oproepen
wat voor de bdsm vraag ook kan: 'keurig' opgevoed .. en als puberprotest de kink in

ik zie te veel stromen om er een route van te kunnen breien

Erfelijk? Ik hoop het... !

Want dan hoef ik mezelf niet af te vragen waar "het" vandaan komt, mijn vader "heeft het ook". Dan hoef ik me ook niet meer af te vragen waarom ik zoveel van mezelf (op dat gebied zeker) heb overgegeven aan 1 van mijn dochters.

Ik vrees alleen dat het niet erfelijk is. Maar dat het net zo is als bij veel andere dingen, product van je opvoeding en/of voorkeuren. Voorkeuren zijn maar al te vaak heel persoonlijk. Als je vader handig is met het gereedschap in zijn schuur zal hij dat vaak ook aan zijn zoon willen leren. Daardoor zal het vaak zo zijn dat vader en zoon daarin op elkaar lijken. Nu heb ik niet heel bewust dingen van mijn vader overgekregen waar het BDSM betreft (denk ik) maar de kleine dingen zoals "luisteren naar je meerdere of oudere mensen want die spreken vaak met veel ervaring" is bijvoorbeeld wel iets dat me is aangeleerd. Daarmee geef ik zelf al aan dat veel van mijn gedrag is aangeleerd. Maar waarom weet ik dan nog dingen van heel lang geleden (mijn 5e of 6e levensjaar) waarin ik heel erg genoot van dingetjes die ik tegenwoordig gewoon "maso" noem.

Ik hoor mezelf nog denken: "stop met dat pedagogisch verantwoorde uitleggen, geef me gewoon een pak slaag, dan zijn we er ook vanaf". Mijn ouders sloegen mij NOOIT. Maar de ellelange uitleg/verhalen kwamen me af en toe gewoon echt de strot uit. Gewoon je frustratie bundelen en 1x een pakslaag had ook geholpen bij mij. Maar ook ik doe dit weer niet met mijn kids......... zucht...

Ik geniet van mijn leven met BDSM... ik hoop dat als 1 of meer van mijn kinderen er tegenaanlopen dat ze met die gevoelens kampen, dat ze dan net als ik een weg daarin kunnen vinden. Ik heb ze wel verteld (en blijf dat benadrukken) dat als ze vragen hebben of ergens over twijfelen, gewoon bij mama komen praten want die weet heel veel............................. *trots*.... ze doen het! (en ja er zitten pubers bij)

erfelijk vind ik een groot woord wel geloof ik dat door de combinatie van het genenpakket met bepaalde karaktereigenschappen en opvoeding je ' vatbaarder ' bent voor bijv interesse in de bdsm.

Ik weet dat mijn broer zonder dat we het eerst van elkaar wisten ook de zelfde interesse heeft. Daarnaast zie ik nu ook bepaalde patronen in hoe mijn ouders met elkaar omgaan.
Wie weet zijn dat wel de factoren waardoor ik juist deze interesse heb.

Aangezien ik geloof dat zeker onderdanige of dominante gevoelens aangeboren zijn, denk ik dat ze ook erfelijk kunnen zijn. Erfelijkheid is natuurlijk een lastig iets: een eigenschap hoeft niet in eerste lijn doorgegeven te worden. Bij ons in de familie zie je ziektes van ooms en tantes op hun neefjes en nichtjes springen, dus niet per se op hun eigen kroost.



liefs,

poes

BDSM bestaat uit zoveel onderdelen...

is de voorliefde voor bondage erfelijk? Denk het niet...
Dominantie/onderdanigheid zijn een soort van karaktereigenschappen. Ja dus. Maar dan nog zegt het niets over BDSM. Ik ben dominant. En toch ben ik sub.

Sadisme/masochisme erfelijk? Geen idee. Je moet er maar net achterkomen dat je daar iets mee kunt en dat daar een scene voor is. En dat dat je ligt.

Kortom: omgeving, opvoeding, al die factoren die al eerder genoemd zijn.

Ik weet niet of het erfelijk is, maar het komt bij mij in de familie wel veel voor. (2 ooms, in ieder geval 2 broers, en destijds mijn vader in ontkenning)

Ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat het bij mijn ouders ook (onbewust) speelde, en bij mijn grootouders ook. Onlangs vertelde mijn 16-jarige dat ik niet moest schrikken, maar dat ze pijn lekker vond. Ze had bij zichzelf een piercing gezet. Ze weet weinig tot niets over mijn bdsm-activiteiten.



liefs,



poes

Hoe heb je daarop gereageerd, poes?