Wandering Spirits Forum

Even een vraag hierover ...
Gisteren waren we hier weer mee bezig.Ik kreeg een kussen over/op mijn hoofd,maar kon daar nog beetje mee sjoemelen door af en toe wat gewone lucht naar binnen te happen.Vriendlief had dat volgens mij in de gaten dus hij deed zijn hand (+wat meer gewicht)nog extra over het kussen(precies op de mond neus) heen zodat ik maar echt heeeel minimaal gedempt kon ademen (als je dat zo mag noemen met een kussen erop).
Ik had mijn handen gewoon vrij dus als ik echt tekort had kon ik gewoon hem aantikken of zelfs het kussen weghalen (hij zou iig de hint begrijpen,hij had immers zijn hand er ook nog op liggen).
Op een gegeven moment zag ik allerlei kleurtjes .Ik had nog even volgehouden want zat midden in het klaar komen hihih
Zo ver ben ik nog niet eerder met breathplay gegaan,dus weet nu niet echt precies hoe dicht bij ik bij out gaan zat of flauwvallen of wat dan ook.Natijd zat ik ook met een wat piepende ademhaling en moest echt even goed bijkomen qua ademen.
Vriendlief vroeg later ook als dit mss net iets te dicht bij het randje was geweest...ik wist het niet.Dit was/is echt nieuw voor mij.

Dusss... is dit herkenning? Waar kwamen die kleurtjes vandaan? Hoe ver "kan" je dan nog gaan?Enz.
Erg benieuwd naar iig.

edit: ook nog de vraag ...wat te doen mocht ik out gaan of iets dergelijks

Wow... geen ervaring mee.

Maar vanuit mijn EHBO cursus: bij out gaan: luchtwegen vrijmaken/houden, ademhaling in de gaten houden en wachten tot je vanzelf weer bijkomt.

Hoe lang was je ongeveer zo bezig toen je die kleurtjes zag? Misschien handig om erbij te vermelden

hmm mss wel handig jah ..heb het even nagevraagd en hij dacht dat het kussen ong tussen de 5 a 10 minuten op mijn gezicht lag...hoeveel tijd ik met het minimale lucht heb gehad tot aan de tijd dat ik kleurtjes begon te zien weten we niet eigenlijk het was wel supergeilen een klein beetje angstig,maar geil eigenlijk

@kitten ..thanx hier hebben we wel wat aan

er zit een verschil in helemaal geen lucht en heel weinig lucht, denk ik.

ik vind het zelf ook heel geil, wordt er klein van. ben nog nooit out geweest, en ook nog geen kleurtjes gezien. echt lang echt zonder lucht ben ik ook nog niet geweest.

dit is zo'n semie medisch onderwerp waar mijn mening wat ..korrels zout behoeft

MAAR
met weinig zuurstof wordt je orgasme heftiger, dus zouden die kleurtjes niet orgasme ipv out gaan gerelateerd kunnen zijn?

Ik heb weleens hyperventilatie gehad en dan zag ik op een gegeven moment ook kleurtjes. Dat heeft volgens mij met de druk van de bloedvaten te maken. Het bloed gaat dan ook echt gonzen in je hoofd. Dus ik denk dat het losstaat van orgasmes maar dat het te maken heeft hallucinaties door zuurstoftekort/hoge druk.

Het is idd dat tijdens breathplay mijn orgasmes aanzienlijk heftiger/ahum luidruchtiger zijn grinzz,maar zoals gister heb ik dus nog niet eerder mee gemaakt.Ik had idd zoals juffie zei het gonzen/suizen in mijn hoofd eerst ,daarna kwamen de kleurtjes tevoorschijn.
@ JerryM...ik werd er later pas wat kleintjes/happydepeppie door,niet spacend ..toen ik weer "veilig" in zijn armen lag en niet meer zo zat te piepen.(mijn ademhaling dan ....piepen doe ik toch wel gnifff)
En jah er zit wel verschil tussen weinig of geen lucht,maar ook tussen een verse hap lucht of een bedempte niet zuurstofrijke snakkend hapje lucht

Bij outgaan zou ik inderdaad het ehbo protocol aanhouden. Als er nog ademhaling is in stabiele zijligging leggen en evt de luchtweg vrijmaken. Dan elke minuut de ademhaling blijven controleren. Als het lang duurt voor iemand bijkomt hulp inschakelen. Zodra de ademhaling wegvalt 112 bellen en beginnen met reanimeren.

Even disclaimer vooraf: Ik begrijp uit jouw post dat het niet daadwerkelijk jullie intentie is dat je flauwvalt, maar wil toch effe het e.e.a. daarover uitleggen omdat ik denk dat 't wel goed is om te weten, in het algemeen .

Ok, dit is wel iets waar ik wat ervaring mee heb geloof ik . Even om een beeld te schetsen: Wij spelen wel eens met breathplay in de zin dat wij bewust flauwvallen triggeren (d.m.v. de zgn. baroreceptorreflex). Wat er dan bij mij gebeurt van het moment dat Romanticide mijn keel op die manier dichtknijpt, en ik out ga, is dat ik me lichter in m'n hoofd ga voelen eerst, dan kleurtjes zie, en dan is het zwart. Dan zak ik ook weg, en kom ik ook direct weer bij kennis (max. 2-3 seconden tussen out gaan en weer bijkomen). Het is weliswaar een andere methode van breathplay/out gaan, maar als ik jouw post zo lees, verloopt het volgens mij redelijk hetzelfde, vandaar dat ik er even op in ga. Belangrijk verschil wat ik wel moet noemen, is dat bij die baroreceptorreflex het héél snel gaat. Met heel snel bedoel ik dat 't bij ons tot op heden maximaal een seconde of tien duurde, van het beginnen tot het out gaan. In mijn ervaringen met echt breathplay (hand over neus/mond) waarbij ik tot het punt van vlekken of sterretjes kwam (nooit out gegaan daardoor), duurt dat een stuk langer. Dan ga je nl. out door zuurstoftekort, en dat gebeurt niet in een paar seconden.

Wat je vraag betreft wat te doen als je ook daadwerkelijk out gaat; allereerst wat guilty^ al zei, het flauwvallenprotocol van EHBO toepassen. In mijn ervaring is dat niet echt lang nodig, omdat je nauwelijks even out bent, maar het is wel heel belangrijk om te weten. Het zal je maar net overkomen dat je wél langer out blijft... Anyhow, Romanticide zorgt dat ik goed kan liggen, kans om me in stabiele zijligging te leggen, heeft hij niet eens eigenlijk . Zodra ik weer bij ben, checkt hij dat alles 't nog doet (ledematen en zo) en hij gebruikt dezelfde soort vragen die ze in het ziekenhuis op traumatologie gebruiken om te checken of iemand echt goed helder is. Vragen als datum, leeftijd, jaar, maar bijvoorbeeld in ons geval ook hoe onze katten heten, wie mijn stomste klasgenootje is, you name it. Gewoon makkelijk beantwoordbare vragen, puur om te checken dat m'n hoofd het doet.

Oh, en ook niet onbelangrijk voor áls het per ongeluk je out gaat: Niet schrikken als je je heel erg slapjes voelt. Het is bij mij iets wat wel heel erg slopend is, ik ben daarna echt helemaal leeg.

Nou ja, ik weet niet of je hier iets mee kunt, maar ik hoop natuurlijk van wel . En mocht je vragen hebben; shoot!

Nog een disclaimer: Ik ben geen medisch professional en denk ook niet die mate van kennis te hebben. Alles wat ik hierboven schrijf, is op basis van de kennis die Romanticide en ik hebben opgedaan met heel ijverig inlezen en vragen stellen aan mensen met meer kennis rondom spelen hiermee, en op basis van common sense, maar ik ben geen dokter .

Sabrina schreef:Wat je vraag betreft wat te doen als je ook daadwerkelijk out gaat; allereerst wat guilty^ al zei, het flauwvallenprotocol van EHBO toepassen. In mijn ervaring is dat niet echt lang nodig, omdat je nauwelijks even out bent, maar het is wel heel belangrijk om te weten. Het zal je maar net overkomen dat je wél langer out blijft...

Of dat je toch een hartritmestoornis oploopt en je rikketik ook stopt... Tis niet te hopen, maar ik zou mensen wel aanraden om te leren reanimeren als ze met breathplay/suspension/electro aan de gang gaan. Ik heb het een keer meegemaakt (niet bij breathplay trouwens maar bij suspensionbondage) dat iemand net wat langer op de grond bleef liggen en niet meer leek te ademen. Gelukkig goed afgelopen, maar het was een uitermate onplezierig gevoel dat ik buiten 112 bellen niks zou hebben kunnen doen.

Goed dat je 't zegt inderdaad, reanimatie is zeker geen overbodige luxe . Wij zouden er ook niet aan begonnen zijn als Romanticide geen reanimatiepapiertje op zak had, simpelweg omdat dat het verschil tussen leven en dood kan maken áls het een keer mis gaat. Like, dan kan het nog steeds exit Sabje zijn, maar hij kan in ieder geval nog iets voor me betekenen in die zin omdat hij kan reanimeren. En volgens mij wordt in praktisch elk buurthuis wel een reanimatiecursus gegeven, dus het is best doable om dat een keer te doen denk ik.

Jerry en ik moeten nog steeds een keer op film vastleggen dat we geheel vrijwillig aan BDSM/Breathplay doen en dat we ons bewust zijn van de risico's. Niet dat je dan geen gedonder krijgt als er met een van ons iets goed mis gaat, maar je staat wel iets sterker. Nou ja, je bent niet helemaal roepende in de woestijn, je hebt nog *iets* in handen waarmee je kunt (proberen) aan te tonen dat het een ongeluk was.

Leuk bedacht juffie, maar ik denk dat het niet zal helpen.
Er is ook nog zoiets als verantwoordelijkheid en dat veranderd niet met een verklaring dat alles uit vrije wil plaatsvindt.
Inderdaad is voorkomen altijd beter dan te laat zijn...

@ sabrina ..ik had al lichtelijk hoop dat je zou reageren omdat ik wel is gelezen had dat jij/jullie hier ook redelijk mee bezig zijn ..ik zal morgen wat inhoudelijker reageren ...thanx alvast
@ de rest natuurlijk ook alvast bedankt en ook morgen verdere reacties van mijn kant