Brieven, gesprekken, LinkedIn? Het topic voor baanzoekenden!

[madeleine]

Oeh, ik hoorde laatst een goeie. Als antwoord op de vraag 'noem een paar slechte eigenschappen'.

"Ik bezit een paar eigenschappen die zowel positieve als negatieve kanten hebben. Zo werk ik heel snel, wat ervoor zorgt dat iets snel af is, maar ook dat ik soms wat te gehaast werk en er soms wat slordigheden in de details zitten. Ook ben ik heel begaan met mensen, waardoor ik het leuk vind met mensen te werken en er alles aan doe om een relatie goed te laten verlopen, maar kan ook tot gevolg hebben dat ik overuren draai of pauzes oversla omdat ik die mensen graag wil helpen."

Of iets in die richting. Zo gaan ze je onthouden als in 'heej, creatieve oplossing voor die vervelende vraag' en laat je de echt slechte eigenschappen achterwege, want aan alles zit wel een positief kantje als een minpuntje.

Oh, en jezelf omschrijven in 5 kernwoorden. Heel irritante vraag als je daar niet over hebt nagedacht.

Goeie crownless die gebruik ik ook ... ik ben nogal direct. voordeel dat je weet wat je aan me hebt, nadeel niet geschikt voor al te tere zieltjes. Nogal doelgericht, voordeel resultaten worden geboekt, nadeel soms moet je niet vragen hoe.. en meer van dat soort moois.

[Wever]

Zo gaan ze je onthouden als in 'heej, creatieve oplossing voor die vervelende vraag' en laat je de echt slechte eigenschappen achterwege, want aan alles zit wel een positief kantje als een minpuntje.

Dit denk ik eigenlijk niet. Die "beschrijf je slechte eigenschappen"-vraag is zo'n evergreen* dat ze er volgens mij wel van uitgaan dat je er wel een antwoord op hebt (ik vraag me af of er überhaupt mensen zijn die vrolijk hun vervelendste trekjes op tafel gooien zonder ze te nuanceren). Volgens mij wordt die eerder gesteld omdat je daar een beter profiel mee krijgt van iemand dan van naar iemands sterke kanten te informeren.


Op m'n laatste gesprek ging het er ongeveer als volgt aan toe:
interviewer: wat zijn uw slechte eigenschappen?
ik: ik kan niet hiërarchisch denken. Ik wil best aannemen dat als een baas (u, neem ik aan**) iets zegt, dat het wel klopt. Maar als ik daar een ander idee bij heb, ben ik niet met een "omdat ik het zeg" tevreden.
interviewer: is dat zo'n slechte eigenschap, dan?
ik: *ietwat terughoudend* euh...waar ik nu werk wordt dat zo wel gezien, ja.


Ging ook best lekker. Ik haalde er in elk geval uit dat mijn eigenschap geen slechte eigenschap zou zijn in de functie waar ik terecht zou komen.





*ik denk dat ik die vraag zelfs vaker gekregen heb dan "waarom wil u hier komen werken?"
**dat interview werd afgenomen door de leidinggevende van het CTI

[kitten]

Was ook mijn eerste gedachte.

en waarom bel je dan niet ....? Tutje ... ben je al geweest?

Maar het gesprek is dus nog niet geweest. De tussen-mevrouw heeft de baas-meneer gezegd dat het niet handig is dat voor zijn vakantie te proppen, hoe enthousiast hij ook over mijn CV was. Dus eerst een gesprekje met de tussen-mevrouw komende week en dan daarna met de baas-meneer.

[Crownless]

Nou, handig, ik bel naar aanleiding van 2 vacatures, en dan laten de mensen die de boodschap doorgeven (want ze zijn toevallig allemaal in gesprek en ze wilden ook allebei wel terugbellen) vallen dat er al veel mensen voor gebeld hebben.

Like, aargh!!! Nogal logisch dat ze je niet uitnodigen als je niet gebeld hebt, als er al heel veel mensen wel bellen!

[Voleuse]

ik vraag me af of er überhaupt mensen zijn die vrolijk hun vervelendste trekjes op tafel gooien zonder ze te nuanceren

*fluit onschuldig wijsje en doet alsof ze zich niet aangesproken voelt*

[mej.s]

Een negatieve, of minder positieve, eigenschap nuanceer je altijd maar ook de goede. Bij een postief iets wordt meestal ook gevraagd waarom je dit denkt. Ik heb altijd mijn standaard negatieve eigenschap... ik kan slecht nee zeggen en ik zou sneller mijn grenzen moeten aangeven. In een gesprek heb ik daar een keer een tip over gekregen hoe ik dit kan voorkomen, mezelf in deze positie te brengen. Ik ben daar niet aangenomen maar het gaf me wel nieuwe inzichten.

[Crownless]

En weer een standaardafwijzing.

Eens zien of ik binnen nu en een kwartier de moed kan verzamelen om te bellen waarom.

[dbj]

Crownless: pak de telefoon en stel jouw vragen, gewoon DOEN!

[Crownless]

Het antwoord: geen ervaring.

Het advies: ga op zoek naar een werkervaringsplek (ter informatie: dat is dus een stageplek zonder dat er een opleiding achter hangt. Als je geluk hebt krijg je goede begeleiding, als je pech hebt ben je gewoon een ultra-cheapo extra kracht die de kutklusjes mag doen. Want je krijgt er stagevergoeding voor. Das volgens mij een wopping 70 cent per uur).

Alsof die wel voor het oprapen liggen. Bwuh. Oh, en waar ik solliciteerden deden ze daar niet aan. Leuk advies dan. Maar ik kon afdelen pz bellen om te vragen wat hun beleid daarover was.

Bah.

[Daantje]

Het antwoord: geen ervaring.

Het advies: ga op zoek naar een werkervaringsplek (ter informatie: dat is dus een stageplek zonder dat er een opleiding achter hangt. Als je geluk hebt krijg je goede begeleiding, als je pech hebt ben je gewoon een ultra-cheapo extra kracht die de kutklusjes mag doen. Want je krijgt er stagevergoeding voor. Das volgens mij een wopping 70 cent per uur).

Alsof die wel voor het oprapen liggen. Bwuh. Oh, en waar ik solliciteerden deden ze daar niet aan. Leuk advies dan. Maar ik kon afdelen pz bellen om te vragen wat hun beleid daarover was.

Bah.

70 cent? Wat zijn dat voor een Dagobert Duck lonen? Leren ze je dan hoe je lood in goud kan veranderen? Sorry, zelfs als een stagevergoeding vind ik dat echt te weinig hoor.

[cinderella]

stage is stage. ik heb bijna een jaar fulltime op een lab voor noppes gewerkt.

[kitten]

Stages zijn nou eenmaal niet bedoeld om geld op te leveren. Maar ook niet om na je studie als verkapte onderbetaalde kracht te gaan werken! Vraag me af wat de FNV van dat advies zou zeggen!!

Maar Crownless: respect dat je gebeld hebt!!
Hoe was jouw stage? Is het een idee daar een referentie van te vragen? Misschien heb je die al of was het een rotstageplek... maar ik wilde het toch even noemen. Is in je beroepsgroep ZZP een optie?

[Crownless]

Mja... lees dit maar eens:

http://zorg.vkbanen.nl/banen/artikel/Ba ... 66257.html

Niet heel hoopvol.

En toch... Toch ga ik morgen dingen afbellen om te vragen of ze werkervaringsplekken aanbieden. Ik heb een documentje aangemaakt met daarin 11 links naar telefoonnummers van P&O/werk&stage-afdelingen en dat staat dan op mijn programma morgenochtend.

En een vacature voor vrijwilligers met een psychologie opleiding in de Filipijnen. Bellen kan geen kwaad. En heej, vier maanden in het buitenland zitten tegen kost en inwoning is beter dan vier maanden hier op mn gat zitten niks te doen.

Oh wacht, het is 1,50 per uur (als je 3 dagen in de week werkt). Een verdubbeling. Yay! Nou ja, ligt eraan hoeveel dagen je werkt. Je krijgt per ervaringsplek 150 euro per maand. Iets in die trant.

[cinderella]

Zowieso is het erg belangrijk om te zorgen voor goede referenties als je nog geen echte baan hebt gehad. Heb je vrijwilligerswerk gedaan in die richting? Sportlessen gegeven? Vaste oppas geweest als je met kinderen gaat werken, dat soort dingen.

[Crownless]

Goh, geef me dan maar op zeg, want die referenties heb ik niet. *insert donderwolk*

Ik word er fucking boos van. Ik bedoel, ik heb in een comissie gezeten tijdens mijn studie. Ik heb stage gelopen op een plek die goed staat aangeschreven. En als ze ernaar vragen, wil ik best zeggen dat ik stik van de ervaring, want ik ben **** opgegroeid met een autistische zus. Maar dat zet je dan weer niet op je cv. En oh ja, als basispsycholoog mag je niet in de kinderopvang werken volgens een of andere obscure wet die ervoor zorgt dat alleen bepaalde opleidingen toegang geven tot de kinderopvang.

Ik ben het *** zat om niks te kunnen. Ik bedoel, ik leef nu als een teek van de bankrekening van Bryan. Ik breng niks in het laatje. Ja, een ouderlijke bijdrage, die nu gaat stoppen. Een lening van de overheid, die nu gaat stoppen. Ik ben te oud voor een simpele baan als vakkenvuller/cassière. En trust me, dat heb ik genoeg jaar gedaan om te weten dat ik daar doodongelukkig van ga worden als ik dat fulltime ga doen. Of zelfs parttime.

Ik kan wel als vrijwilliger dingen gaan doen. Maar daar kan ik geen fucking gasrekening van betalen, als Bryan weer eens klaagt dat ik een fucking koukleum ben en de termostaat weer een graad omhoog heb gegooid. Ik koop daar geen eten voor. Ja, ik koop daar werkervaring voor. Maar ik ben dus schijnbaar nog geen fuck waard nadat ik ben afgestudeerd. En hell, ik WIL zelfs wel gaan werken op MBO-niveau als psychologisch assistent. Wat voor mij hetzelfde is als zo'n werkervaringsplek, maar dan betaald en onder mijn niveau. Maar hell, daar heb ik dan schijnbaar ook niet genoeg ervaring voor. Oh, en te hoog opgeleid. Well... duh!

Mijn enige ding wat ik nu heb is een vacature voor psychodiagnostisch assistent. Ik heb gebeld, en gepraat over dat ik een beginner was. Waarbij de dame aan de andere kant enthousiast begon over 'oh, dat verandert alles! Ja, dan is het logisch dat je onder je niveau gaat werken, en zo een instelling binnen komt. Ja, natuurlijk is het voor ons interessant om te solliciteren. Doen!'. Dus, positieve vibe allom. En nu zit ik in de catch 22: Ergens ga ik er vanuit dat ik zeker op gesprek ga worden uitgenodigd en de baan krijg. De kans dat ik die baan krijg is groter naarmate ik ervan overtuigd ben dat die baan al bijna binnen is. Maar aan de andere kant is de teleurstelling wel weer groter wanneer ik ga worden afgewezen. En de pessimist in me roept al dat ik het niet eens hoef te proberen, want ik ben vast nummer 50 in de inbox en niet interessant genoeg (van de laatste afwijzing was ik een van de 53).

Ik heb hier nog maar een woord voor: AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAARGH!!!!