Wandering Spirits Forum

Ahh nog meer knuffels, troostknuffels!

Ook al is het beter voor de hond zelf, het blijft een gevoelig verlies. Ik wens jullie veel sterkte de komende tijd.

Sterkte Juffie

Moest 't hier misschien ook nog maar even melden voor de mensen die 't niet weten (d.w.z. die me niet op Faceboek volgen), maar we zijn sinds dinsdag nog maar n een-kats-huishouden. En we zijn echt alle twee helemaal stuk.

Storm kreeg twee maanden geleden toen ik bij haar een knobbeltje vond een melkliertumordiagnose. Na de operatie en het labonderzoek bleek dat kwaadaardig...en uitgezaaid. 30% van de katten leeft een jaar later nog. Alleen knapte ze eigenlijk na de operatie eigenlijk niet meer op. Bij alles wat we behandelden kwamen er nieuwe klachten voor in de plaats of reageerde ze niet (of niet goed) op medicatie. Of iets. Na meer dan drie weken aankloten met een blaasonsteking die op geen enkele van de vier verschillende medicaties reageerde, en waarbij echo's en puncties niks konden vinden... en toen ze ophield met eten en zich begin te verstoppen... heb ik met lood in m'n schoenen de dierenarts gebeld.

Die wilde gelukkig wel aan huis komen na al het gezeul en gerotzooi het halve dozijn bezoeken van de laatste weken en door een geluk bij een ongeluuk had hij dezelfdse dag nog tijd. Een half uur later was hij er al. Toen hij haar eenmaal een beetje verdoofd had als voorbereiding op de (zo dacht hij in elk geval) laatste injectie, kon hij haar buik nog even voelen. Die was in tien dagen van 'schoon' (op de echo) naar vol met tientallen tumoren gegaan. We waren dus 'precies op tijd', zei 'ie.

Eigenwijs mormel dat ze was heeft ze de dierenarts wel een meer dan dubbele dosis ketamine en een drie (of vier?) dubbele dosis euthanol gekost. Tot op 't laatste moment zou ze zelf wel uitmaken wat er met 'r gebeurde. En alhoewel het een heel erg lang half uur was van de eerste prik totdat 'r hartje eindelijk stopte na vijf of zes injecties (de dierenarts wilde heel zeker weten dat ze echt helemaal buiten westen was voor hij verder ging, maar ze bleef maar mopperen als ie met nog een naald aankwam) ben ik stieken ook wel een beetje trots op m'n kleine vechtersbaasje. Ze had alleen nog wel tien jaar leven te goed en dat kon ik 'r niet geven. Acht jaar is gewoon te jong.

Dus. Lief en ik zullen er nog wel wat zakdoeken om vol snuiten. Ze was maar vier kilo, maar tering wat is het hier leeg en stil en wat mis ik m'n kantoormaatje en m'n wakkerworden-vriendje en m'n 'nee-ikke-doen-schaduw'.

Verlies van een huisdier, en dan zeker eentje waar je zo'n band mee hebt, is keihard en heel pijnlijk... Sterkte!

Achgos wat verdrietig

Ik vind het echt zo verdrietig voor jullie! Storm was ook echt zo'n leuk dier.

Ja, zo'n afscheid is en blijft altijd moeilijk. Sterkte de komende tijd.

Wat verdrietig!

Had het wel gezien, maar blijft stom en niet eerlijk. Jullie zijn zo goed voor haar geweest en zij heeft zo veel pech gehad. Sterkte met de leegte!

Vandaag en morgen is er een grote aquariumbeurs (vivarium) echt maar op 20 min hier vandaan. Dus ik ga me dit weekend lekker onderdompelen in mn hobby en allerlei workshops volgen. En eigenlijk heb ik niks nodig. Maar ik ga vast met vanalles thuiskomen want ik spaar elke maand een vast bedrag voor onderhoud van mn aquaria en er zit nu genoeg geld in om te kunnen shoppen. Dus yay!

"onder dompelen"


Maar geniet er van.

Klaar voor onder water?!

dompelpomp misschien??

ik had ook graag gewild, maar mijn aquariumvereniging ging vandaag, en ik kan vandaag niet. Vorige jaren redde ik het niet vanwege mijn benen, nu dus niet omdat planning niet goed uit kwam. Ik hoop op volgend jaar. Schijnt echt n beurs te zijn waar je aan één dag niet genoeg hebt, dus wil ook wel heel graag