De lasten van polyamorie

[Olleke]

*Proest door het beeld van Boefje*

[kitten]

Hm. Ik vind het anders niet eens zo heel vreemd. Niet gebruikelijk in onze maatschappij, maar hey, wanneer heb ik me dáár ooit aan gehouden?

Twee huizen naast elkaar, met een binnendeur die van buiten niet te zien is. Waarom niet?

[lotus {P}]

ik zie het nog wel gebeuren ook. Als ik het bij iemand verwacht, dan wel bij jou/jullie.

[colet]

Hm. Ik vind het anders niet eens zo heel vreemd. Niet gebruikelijk in onze maatschappij, maar hey, wanneer heb ik me dáár ooit aan gehouden?

Twee huizen naast elkaar, met een binnendeur die van buiten niet te zien is. Waarom niet?

Dat heb ik vroeger altijd gedroomd! En dan gewoon in- en uit kunnen lopen bij elkaar. Leek mij fantastisch!

[Wever]

Ik vind 't ook wel een leuk beeld. Maar dat is een van die fantasietjes die beter fantasie blijft. In praktijk heb je altijd van die vervelende dingen zoals "realiteit" (zie ook: juffie's post).

[nijntje]

Ik herken best wel dingen in het verhaal van Leonie idd. En destijds toen ik met D-D aan het poly-avontuur begon hebben we daar ook wel over gesproken. Het was vanaf het begin duidelijk dat hij niet mijn "stampertje", zoals we dat zo mooi als ideale vent voor nijntje hadden gedoopt, was. Maar we waren wel verliefd. Heel erg verliefd. En zelfs op dat moment breken zou pijn doen. Dus we zijn ervoor gegaan. En ik heb ervan genoten. In het begin stond ik ook totaal niet open voor iemand anders. Ik was smoorverliefd mijn gehele focus was op D-D. Zelfs terwijl ik verstandelijk wist dat het voor de lange termijn niet aan mijn toekomstwensen zou gaan voldoen. Ik ben er moet mijn volle gevoel voor gegaan. En daar heb ik ook geen spijt van. Integendeel!! Het was goed zoals het was. Op dat moment, voor die periode. Nadat de eerste hevige verliefdheid minder werd merkte ik dat ik geleidelijk aan ook meer open ging staan voor het idee van een andere man. Dat gevoel en idee is langzaam gaan uitbreiden van passief, waarbij ik wel mannen opmerkte die interessant waren, maar er niets mee deed, naar actief, waarbij ik ook meer gericht op zoek ging naar leuke single mannen die WEL aan mijn plaatje konden voldoen. Waarbij ik overigens totaal niet van plan was om dan ook maar het D-D het af te breken.
Uiteindelijk kwam ik StilleWateren tegen. Ook toevallig, maar wel klikte (en nog steeds trouwens) het ontzettend goed. Daar ben ik ook vol in gegaan. En ook daar heb ik geen spijt van.
Dat het daarna over ging met D-D is niet vanwege mijn relatie met StilleWateren geweest. Velen zullen dat wel denken. Maar dat stond los van elkaar. D-D en ik zijn gewoon langzaam uit elkaar gegroeid, ontwikkeld van vreselijk verliefd naar goede vrienden ipv naar innige relatie. En hoewel hij nog steeds veel voor mij betekent is het goed zoals het nu is.
Voor Leonie en Heerscher misschien niet het meest hoopvolle scenario. Aan de andere kant, als je op zo'n manier als bij ons dingen doormaakt, dan houd je er een positief gevoel aan over. Zelfs al doet de breuk in eerste instantie pijn.

[Ravelijne]

Mja, er zijn wel mensen die het doen, in een soort van groep een huis (of aangrenzende huizen) delen en langdurig een polyknoopje vormen. Lang genoeg om kinderen stabiel op te voeden. 't Is wel ongewoon maar het komt voor en mensen zijn er gelukkig in. Als ik de juiste mensen tegen zou komen en de situatie zou zich die kant op evolueren, zou ik dat ook best aandurven, denk ik. Zarath is volgens mij helemaal niet zo aangelegd dus het is voor mezelf op dit moment niet zo waarschijnlijk, maar het zou voor mij wel een optie zijn.

[juffie]

Tja, maar dan zou leonie met Dacrael kinderen moeten krijgen ofzo? Ik weet niet of hij uberhaubt een kinderwens heeft, maar leonie zit in een relatie met Heerscher en hij wil nu niet dan niet nooit niet kinderen...

Trouwens, een ex-collega van me was getrouwd, had een kind en toen kwamen ze in een relatie met een ander stel verzeild. Een dubbele heteropoly zeg maar. Andere stel had ook 2 kindjes. En men was verliefd! Verliefd!!! Het was helemaal te gek. Ze namen een tepelpiercing om het te bezegelen en het was helemaal da bomb. Andere stel ging hun huis verkopen, Andere Man nam een baan in de buurt van collega en het hele spul ging samenwonen. 4 volwassenen en 3 kinderen in een iets grotere dan gemiddeld eengezinswoning.
Het was helemaal te gek, mijn ex-collega liep op wolkjes. Het hele sprookje duurde ongeveer een jaar. Toen ging cleega's eega er met Andere Vrouw vandoor, want zij trok de poly niet meer en hij koos voor haar en niet voor zijn oorspronkelijke vrouw. 2 huwelijken om zeep, poly naar de bliksem.

Nu is het hele spul gescheiden en opnieuw getrouwd met de nieuwe partner. Dus, eind goed, al goed in dat opzicht, maar het heeft wel heel wat voeten in aarde gehad en heel wat tranen en verdriet gekost.

[faery]

Ik zou het allerliefst een groot huis hebben, met verschillende appartementen (dus eigen badkamer, keuken, slaapkamer), zodat al mijn partners en hun partners heel erg hun eigen plek kunnen hebben, maar ook een huge-ass huiskamer (en nog een keuken?) om samen in te zijn.

Al merk ik wel dat ik in de relatie met jaxel steeds meer het gevoel heb dat ik wil trouwen en kindjes krijgen. Afgezien van het feit dat ik niet wil trouwen, en dat ik er nog niet overtuigd van ben dat ik kinderen wil Maar jullie snappen vast wat ik bedoel.

@juffie: tsja, dat soort voorbeelden kan ik nooit zo veel mee. Da's hetzelfde als zeggen dat monogame huwelijken stuk gaan, omdat er erg veel voorbeelden zijn van scheidingen. Poly is niet de schuld deze kapotte relaties.

[juffie]

@faery; nee, dat klopt. Maar hoeveel poly relaties heb jij langdurig goed zien gaan? Zeg langer dan 5 jaar? Ik kan me er niet één bedenken, maar goed, wie weet zie ik dingen over het hoofd. Een relatie met 2 personen overeind houden kan al hard werken zijn, laat staan met meer... En dan zeker met een samenwoonvorm erbij.

Ten tweede wil ik ermee aangeven dat als 1 persoon de stekker eruit trekt, de gevolgen voor veel meer mensen aanwezig zijn dan in een monorelatie. In mijn voorbeeld 3 andere volwassenen en 3 kinderen.

[Wever]

Tja, maar dan zou leonie met Dacrael kinderen moeten krijgen ofzo? Ik weet niet of hij uberhaubt een kinderwens heeft, maar leonie zit in een relatie met Heerscher en hij wil nu niet dan niet nooit niet kinderen...

Euh...heeft Dacrael überhaupt iets met leonietje?


Ik weet toen ik via Boefje en Dominus-D met nijntje een relatie had dat er ook een paar opmerkingen kwamen in de trant van "goh...zou leuk zijn als nijntje en jij iets krijgen" (o.a. door mijn ouders). Allemaal leuk en aardig, maar nijntje en ik hadden één ding gemeenschappelijk: dat we de ander gewoon als goeie vriend zagen.

[kitten]

Nee, ik ga daarin mee met faery. Hoeveel relaties zijn er stuk gegaan, omdat een van de twee per se wilde vasthouden aan monogamie? Dan geven we toch ook de monogamie niet de schuld van die breuk? Ik zeg niet dat we ooit gaan samenwonen. Dat woord is tussen mij en leonie helemaal nog nooit gevallen, en dus zeker ook nog nooit serieus besproken. Ik heb geen flauw idee of ze ervoor open staat en weet je, dat is ook helemaal niet erg. Want ze hebben net een paar maanden iets samen. Maar ik zou het *niet* nalaten, enkel omdat de relatie wel eens verbroken zou kunnen worden. Sorry, dat vind ik echt de meest vreemde reden om niet aan een relatie/samenwonen te beginnen.

[ruby-vita]

Hmmzz...nou ik vind het niet de meest vreemde redenatie om niet aan een relatie of samenwonen te beginnen hoor! Op het moment dat er kinderen in het spel zijn, vind ik dat je minder snel risico's kan nemen dan als er geen kinderen zijn.

Of je kind afscheid moet nemen van drie personen, twee personen, of één persoon, vind ik wel verschil maken in deze.

Natuurlijk begin je een relatie niet met de gedachte dat het weleens mis kan gaan, en ga je niet samenwonen als je denkt dat dat spoedig gaat gebeuren. Maar het lijkt me wel wijs om erg zeker van je zaak te zijn als je een dergelijk ingewikkelde constructie gaat vormgeven, niet voor jezelf of voor de ander, maar vanwege eventuele kinderen die erbij betrokken zijn.

Overigens is er volgens mij wel een polykoppel dat het al geruime tijd met zijn vieren uithoudt: Zesje en Mees/ Moralia en James.
Maar ze wonen niet bij elkaar in een huis.

[Wever]

Dat is niet wat kitten zegt. Het is inderdaad een normale redenering om een relatie te beginnen en daarbij samenwonen als doelstelling te nemen. Maar dat wil niet zeggen dat het omgekeerde ook waar is. Waarom zou je een relatie afhouden omdat samenwonen er niet in zit?

Met Boefje ga ik nooit samenwonen. Dat wist ik jaren geleden al en dat gaat niet veranderen. Toch had ik geen spijt van die poly-relatie, en dat heb ik ook niet van de daaropvolgende. Ironisch genoeg heb ik precies spijt van de relatie met olleke waarin ik net WEL dat samenwonen als doelstelling naar voren schoof. Daardoor ging ik me ook tegen veel dingen aan bemoeien waar ik me anders niet tegen aan bemoeid zou hebben (olleke's buurman kan ervan meespreken).

Ik sluit me bij kitten en faery aan dat het idee polyamorie niet mislukt is omdat er polykoppels uit elkaar gaan. En ik vind ook dat een relatie ook gewoon goed kan zijn zoals ze is, ook als het op lange termijn verbroken kan worden.

[Boefje]

Even om duidelijk te zijn: dat beeld wat ik schetste, had ik ook gewoon echt voor ogen. Het leek me een dolle bende. Geen idee of het realiseerbaar is en/of alle partijen daar voor open staan, wat dan ook. Ik vond het gewoon een leuk beeld.