Bdsm versus niet lekker in je vel: hoe doen jullie dat?

[Peter^]

Als ik niet lekker in m'n vel zit, komt juist mijn behoefte tot subben naar boven. Dat iemand anders mij even bij de les houdt, zich over mij ontfermt.

[Boefje]

Wij hebben iets soortgelijks als tessie: wij spelen elke zondag. En ik geef meestal aan in wat voor bui ik ben. Natuurlijk kan een van ons twee wel eens zo'n offday hebben dat het niet doorgaat, maar dan maken we of meteen een andere afspraak voor door de week, of we passen het spel erop aan. Bijvoorbeeld als ik zin heb maar D-D heeft weinig fut, dan is een beetje klein zijn bij hem in de buurt vaak al voldoende.

Seks werkt ietsjes anders. In feite kan ik altijd aangeven dat ik zin heb, maar dat wil niet zeggen dat we dan seks hebben (alhoewel ik D-D meestal wel kan verleiden ). Als D-D zin heeft, kan hij het in principe "afdwingen" (mijn zin komt dan meestal vanzelf). En hij heeft het echt wel in de gaten als ik er echt, echt geen fut voor heb.

[Sabrina]

Als ik niet lekker in m'n vel zit, is dat absoluut te merken aan hoe ik ben als sub. Ik ben sikkeneuriger, geef me niet zomaar over en kan ook sneller negatief reageren op dingen. Pijn komt bijvoorbeeld al heel snel fout binnen, en kan me eerder pissig dan klein maken. Tegelijkertijd is spelen (of klein zijn, for that matter) voor mij ook een uitlaatklep en een manier om door mijn depressieve stemming heen te komen. Finaal de kreukels in geschopt en geslagen worden door Toran is een stuk effectiever dan antidepressiva.

Het is wel iets wat ik expliciet communiceer; als ik me door mijn depressie niet in staat voel om groot te zijn, vraag ik aan Toran of Romanticide of ik klein mag zijn bij ze om die reden, en als ik vast zit in een donkere bui en ik daar heel graag doorheen wil, ofwel ik vol zit met frustratie/agressie/emotie en ik graag over dat randje geduwd wil worden om het eruit te kunnen gooien, probeer ik dat ook tegen Toran uit te spreken en hem te vragen er doorheen te knallen. Nu is dat bij mij een nogal regelmatig terugkerend fenomeen, dus inmiddels weet hij het zelf ook al wel, maar zo werkt het dus eigenlijk ook juist in positieve zin.

Het is dus vooral een kwestie van doorduwen, van mijn bullshit niet pikken. Ik heb direct aan het begin van mijn depressieve klachten aan Toran gevraagd of hij alsjeblieft "Ik voel me kut" niet als valide excuus wilde accepteren voor het niet uitvoeren van opdrachten/niet opvolgen van regels dan wel instructies, en daar sta ik nog steeds achter. Anders raak ik alleen maar vast in mijn negatieve emoties, en ga ik ze zelf ook als excuus zien, en dat wil ik niet.