Straf krijgen voelt als beloning

[amy87]

Lieve allemaal,

Ik heb een hele lieve vriend waar ik al 10 jaar een vaste (vanilla) relatie mee heb.
In het begin toonde hij weinig interesse in de spellen die ik graag met hem wilde spelen.
Nu zijn we zo ver dat hij wel interesse toont en hij lijkt het steeds leuker te vinden om DOM te zijn.
Hij wil bv. ook soms dat ik meneer of meester zeg, hij wil dat ik altijd zijn koffie voor hem roer of dat hij altijd de laatste
hap van mijn eten krijgt. Het zijn kleine gebaren, maar dit betekent voor mij heel veel!
En ik ben ontzettend blij dat hij deze dingen uit zichzelf bedenkt en er zelfs vaak lol in lijkt te hebben.

Hij geeft me ook vaker opdrachten, en wil dat ik deze dan uitvoer. Dit zijn vaak praktische,
dagelijkse dingen zoals een huishoudelijk klus of dat het eten op een bepaald tijdstip klaar moet zijn.
Ik vind het heel leuk om die opdrachten te doen, aangezien ik steeds weet dat het van hem moet.
Alleen het lastige is dat de DOM kant van mijn vriend vooral naar boven komt, als ik niet maar hem luister.
Hij pakt me dan aan, straft me. En dat is iets wat ik maar al te graag wil.
Aan de andere kant voelt dit totaal niet goed. Ik wil juist naar hem luisteren en doen wat hij van me vraagt,
maar als ik braaf doe wat hij zegt dan gaat hij lief tegen me doen (vanilla), dus ga ik hem weer uitdagen.
Ik vind "de straf" die hij geeft veel te leuk en het voelt dus als een beloning.
Mijn vriend heeft dit ook in de gaten en geeft zelf ook aan dat hij het leuk vindt om me aan te pakken,
maar wel wilt dat ik luister. Dus we willen echt samen een oplossing vinden.

Zijn er mensen die dit herkennen, die hier ook mee gestoeid hebben?
Of zijn er mensen die tips hebben? Alvast heel erg bedankt!

Liefs Amy

[Voleuse]

Dit topic gaat ook over straf: viewtopic.php?f=10&t=4694" onclick="window.open(this.href);return false;

Als je geniet van bepaalde soorten pijn ofzo kan je daar misschien ook gewoon om vragen, in plaats van straf uit te lokken?

[Crownless]

Misschien vindt je vriend het nog moeilijk om je pijn te doen en moet daar voor hem een reden voor zijn? En dat hij daarmee onbedoeld de cyclus in stand houdt?

Ik had daar in het begin soms last van. Wat mij hielp was het ondervragings-spel. De sub (verdachte/gevangene) heeft een wachtwoord en de dominant (agent/gijzelaar) wil dat weten. Wij speelden vaak dat de sub een spion was die de naam van een ander moest verraden. Erg tof vond ik dat als dominant. Want het spel zorgt ervoor dat je niet lief hoeft te zijn. En dat de sub weet (en verwacht?) dat je dat ook niet bent.

[amy87]

Bedankt voor jullie reacties en tips,

Crownless, je idee spreekt me wel aan Ik houd heel erg van rollenspel, mijn vriend doet dit heel af en toe.
Kun je iets meer uitleg geven? Over hoe dat er dan aan toe gaat? Wat vraag of doe je dan met haar?
Misschien helpt het hem een beetje op weg. Hij hoeft me niet perse pijn te doen, sterker nog, ik houd helemaal niet
van veel pijn. Hooguit wat spanking vinden we allebei leuk, maar ik houd meer van het onderdanige, machteloze gevoel.
Het weten dat hij de baas is en dat ik moet doen wat hij wil, weten dat hij kan doen met me wat hij wil.
En ik word helemaal gek als hij me ruw vastpakt, vastbindt, maar dat doet hij dus vooral als ik niet luister.
Hij komt in de mood voor een spel, als ik ondeugend of zelfs brutaal ben.
Of hoort dit juist zo, wat vinden jullie?

[eireann]

Als het voor jullie werkt en je er allebei blij van wordt, prima toch?

[amy87]

Nou het is niet alsof het echt een groot probleem is, maar mijn vriend geeft wel aan
dat hij wil dat ik zijn opdrachten gehoorzaam en luister naar hem, maar hij weet ook
dat de manier waarop hij me straft als ik niet luister, me alleen maar opwindt.
Dus ik zoek eigenlijk naar straffen die wel zouden kunnen helpen of manieren waardoor
het wel effectief wordt de straf. Want ik wil hem het liefste wel gehoorzamen natuurlijk

[Voleuse]

Ik hou persoonlijk wel van een beetje rellen en uitlokken. Niet bij iedereen werkt dat maar soms kan dat juist voor een hele leuke dynamiek zorgen waarbij ik brutaal doe en dat juist zijn speelzin aanwakkert. Dus wat jij zegt herken ik wel, dat een beetje uitdagen juist een leuke aanleiding kan zijn om te beginnen met spelen. En ik vind daar niks verkeerds aan ofzo, als je het allebei leuk vindt.
Wat mij helpt om wel te gehoorzamen is als hij het serieus meent en mijn gedrag niet accepteert. Soms gaat het inderdaad van: opdracht --> nee/brutaal --> "straf" (funishment ), en soms gaat het van opdracht --> nee/brutaal --> jawel, dat ga je wel doen, en anders dwing ik je. Als ik aan de blik/houding zie dat het serieus is luister ik meestal wel.

[Pluu]

Als jullie allebei het uitdagen om een spel te initiëren niet prettig vinden dan moet je denk ik niet alleen moet zorgen dat de straffen minder leuk worden, maar ook dat er ook een manier is om aan fysiek spel te komen zonder dat je hoeft uit te dagen. Want anders werkt het niet, je kunt de straffen nog zo gemeen maken, maar als het alternatief een avond vanille doen op de bank is dan denk ik dat jij zelfs een "nare" straf opwindender vindt dan geen straf. Als je niet wilt uitdagen dan moet je op een andere manier om spel kunnen vragen.

Of toch gewoon accepteren dat je soms relt en uitdaagt. Waarom vind je dat vervelend? Voelt het voor jezelf niet goed, of denk je dat het niet zo hoort? Zolang het bij jullie allebei werkt zou ik me van het laatste niets aantrekken. Uitdagen hoeft ook niet perse "niet luisteren" te zijn. Je kunt prima wel de dingen doen die expliciet opgedragen worden, maar wel uitdagende/rellerige opmerkingen maken, een opstandige houding en uitstraling hebben, expres een opdracht "verkeerd begrijpen" en op een andere manier uitvoeren dan bedoeld was, etc. Dat is hoe het bij mij het beste werkt. Als ik met een D. speel en ik heb regels, dan probeer ik dáár zo goed mogelijk aan te voldoen en daar ben ik dan best braaf in. Als ik bijvoorbeeld niet mag klaarkomen dan kom ik niet klaar, en dan ga ik niet een tease and denial spel verzieken door te roepen van haha, ik heb het lekker toch gedaan, ha, ha! Dat is niet leuk, alleen maar irritant. Maar ik probeer dan wel op allerlei andere manieren uit te dagen om de D. in beweging te porren. Rel-acties die ik in het verleden heb uitgevoerd: kledingopdracht van een kort rokje aandoen wel uitvoeren maar een broek ónder het rokje aan (was toen mode in A'dam); een avond dat ik geen oogcontact mocht maken zonder toestemming met een grote stoere spiegelende zonnebril lopen die oogcontact onmogelijk maakte, waardoor ik toch gewoon rechtop kon lopen met mijn hoofd omhoog ipv wat de bedoeling was met een blik omlaag. Ik heb een D. wel eens een pak vruchtensap met een rietje cadeau gedaan omdat hij de keer ervoor had gezegd dat hij van rietjes (=ander woord voor canes) hield (en vruchtensap dronk terwijl hij dat vertelde). Dat soort dingen. Ja, dat kan een D. makkelijk dichttimmeren door je een algemene opdracht te geven dat je niet mag rellen of dat je opdrachten moet uitvoeren naar de geest van de regel ipv naar de letter. Maar als je een D. bent die uitgedaagd wíl worden dan is het flauw om elke vorm van uitdagen dicht te timmeren.

[Tweezers]

Hoi Amy,

Ook ik heb een lange vanilla relatie waarna ik mijn gevoelens ging ontdekken. Hij is ondertussen wel zo ver dat hij hierin mee gaat maar vnl. omdat hij ziet dat ik ervan uiteindelijk geniet.

Echter als ik wacht tot hij komt met het idee om te gaan spelen ben ik al heel erg lang aan het stuiteren :-)
Juist mijn rellen /uitdagen maakt dat hij ideeën maakt om een spel ergens in te plannen. En dit is wat hij ook opwekt op de een of andere manier.

Voor ons werkt dit, hij geniet van mijn rellen / uitdagen op zijn acties en opmerkingen :-) Mijn reactie hierop met rellen / uitdagen maakt dat we allebei weten dat er spoedig gespeeld gaat worden.

En als dit voor jou en je vriend werkt is dit prima. Als jullie dit willen veranderen moeten jullie kijken wat dan een 'rede' zou kunnen zijn om te gaan spelen. Of andere straffen zouden werken, kan zijn maar zou je uiteindelijk ook daar niet van gaan genieten? Het blijft zijn Dom-aandacht ;-)

Groetjes

[Peter^]

Zoek een manier die bij jullie beiden prettig en goed voelt.

[amy87]

Bedankt voor al jullie tips! Jullie hebben wel gelijk dat we het zo moeten doen
zoals wij het fijn vinden, zodat het voor ons allebei werkt, los van of dat zo hoort of niet.
Ook leuk om jullie verhalen hierover te lezen!

We hebben denk ik wel een oplossing gevonden. Ik heb een lijst gemaakt met aan de linkerkant
de dingen die ik leuk vind ( soort spel) en aan de andere kant dingen die ik echt
verschrikkelijk vind ( straffen). Hij zegt dat als ik me aan zijn opdrachten houd ik dingen kan
verdienen aan de linkerkant, maar als ik niet luister dan kiest hij een passende straf uit de rechterkolom.
Ik weet dus wat me te wachten staat en dit zijn ook echt dingen die ik ECHT niet leuk vind.
Natuurlijk kan hij ook zijn eigen ideeën gebruiken dat vind ik nog veel leuker, maar aangezien we nog
zoekende zijn, wilde ik hem op weg helpen.

Gisteren heb ik straf gekregen, want ik had niet alle opdrachten af gekregen.
Hij was heel consequent en streng, het was wel best fijn stiekem, maar toch werkte het wel.
Hij heeft me ook al gewaarschuwd voor een volgende keer wat hij dan zou doen, en toen
werd ik echt heel bang. Ik wil dit echt voorkomen en heb me dus ook niet verzet of uitgedaagd.
En vandaag heb ik alles gedaan wat hij van me vroeg. Nu ben ik heel benieuwd naar zijn reactie!
Kijken wat HIJ eigenlijk leuker vindt.... de brave ik of de uitdagende ik

[Tweezers]

Hoi Amy,

Fijn dat jullie op deze wijze een weg hebben gevonden om er een fijne draai aan te geven. Hoop dat dit een manier is om op door te gaan,
Vind hem wel heel origineel, misschien voor ons ook iets om over te denken :-).

Groetjes