Senpai

Een bibliotheek vol gedichten, fantasieën en andere hersenspinsels
Plaats reactie
Wever

Senpai

Bericht door Wever »

Een

'Zenkutsu dachi morote gedan barai...kamaete!'
Als een pijl uit een boog schiet je in de voorwaartse houding. Je linkervoet staat stevig op de grond, linkervuist perfect boven die knie geplaatst. Je staat met je schouders gedraaid (hanmi), je rug is recht en ook je rechtervoet staat goed verankerd. Toch ben ik niet helemaal tevreden.
'Altijd oogcontact houden met je tegenstander,' berisp ik je.
'Ik concentreerde me op de receptie, senpai,' breng je hijgend uit. Het is niet de eerste oefening die ik je laat uitvoeren.
'Je concentreerde je op de vloer,' geef ik terug. 'Je vecht niet tegen een lilliputter maar tegen iemand van je eigen hoogte.'
Ik negeer het antwoord in je ogen. Natuurlijk weet je dat al. Het is elke karateka tientallen, zoniet honderden keren ingeprent. Maar weet je het ook?
Terwijl ik om je heen lopen bekijk ik je houding kritisch. Een buitenstaander zou waarschijnlijk niets aan te merken hebben op je stand. Ze zouden slechts een mooie, jonge vrouw in een kraakwit karate-outfit zien die hard haar best doet een standbeeld na te bootsen. Ik kijk met een andere blik. Ik let slechts op wat verbeterd kan worden.
'En wat moet dit voorstellen?' zeg ik bars, op je rug tikkend. Meteen maak je je rug ietsje kaarsrechter dan je al stond.
'Je hebt net een simpele voorwaartse schop tegengehouden. Een gewone mae geri. Je tegenstander heeft ook nog handen. Als je zo naar voren blijft buigen kom je daar nog wel achter.'
Je zegt niets. Ook dit heb je al veel te vaak gehoord. En nog niet vaak genoeg.
Je zenkutsu dachi is wel goed. Mag ook wel, gezien het huiswerk dat ik je meegegeven had. Ik hurk naast je neer. 'Gewoon voorwaarts vorderen. Mae ni,' mompel ik half tegen mezelf. 'Vooruit...Kamaete'.
Je stap voorwaarts is prima. Je blijft laag, zet je heupen correct in en ook op de halvemaanbeweging van je rechtervoet is niets aan te merken.
'Mooi...en nu achterwaarts. Sagaru. Kamaete.'
Je achterwaartse beweging is nog altijd veel minder goed. Er is dat je je linkerhiel nog altijd optilt bij de verplaatsing. Dit weet je – en dit zeg ik ook – maar dat heeft me nu niet echt prioriteit. De andere twee fouten zijn wél erg voor de graad die je hebt.
'Laag blijven. Deze knie...' Hier raak ik je linkerbeen aan, 'die moet gebogen blijven. Je moet laag blijven. Sluipen. Bekijk nu eens hoe je staat. Je hele stand is om zeep. Ja...kijk maar. En verder niet bewegen!'
Met tegenzin werp je een blik in de manshoge spiegel naast ons. Je moet erkennen dat het waar is wat ik zeg.
'En nu zakken...nog meer...ja, dat is beter. Zo sta je stabieler...toch?'
'J...ja, senpai.'
'Goed zo. Yame. Yasume. Die pols- en enkelboeien die ik je getoond heb...wil je die aandoen?'

--> lees verder op deze link <--
Gebruikersavatar
thaliya
Berichten: 48
Lid geworden op: 16 aug 2010, 14:25
Locatie: Arnhem

Senpai

Bericht door thaliya »

Mooi!
And sometimes, when we shine, by walking with our heads held high (even when we are crawling),
we give permission for others to find their own path of erotic authenticity as well - Lee Harrington
Katana

Re: Senpai

Bericht door Katana »

Osu!
Plaats reactie