Hoe is je huishouden verdeeld?
-
chell
- Berichten: 155
- Lid geworden op: 09 aug 2009, 11:21
Hoe is je huishouden verdeeld?
Ik heb vandaag AL onze kleren gevouwen. Ik wil nu drie weken vouwvrij
-
kitten
- Berichten: 322
- Lid geworden op: 09 aug 2009, 11:25
- Locatie: Brabant
Re: slowchat
Dat mag, maar dan heb je over 3 weken weer een hele dag nodig. 
Vraagje, hoeveel (niet alleenstaande) mannen vouwen was? En dan ook echt minstens even vaak als hun vrouwelijke partner?
Vraagje, hoeveel (niet alleenstaande) mannen vouwen was? En dan ook echt minstens even vaak als hun vrouwelijke partner?
-
Heidi
- Berichten: 12
- Lid geworden op: 12 aug 2017, 18:04
- Locatie: Noord-Holland
Re: slowchat
Mijn man iig nooit
Heb zelfs een discussie met hem gehad over het nut van vouwen van was. Dus nu vouw ik zijn was gewoonweg helemaal niet meer haha
Zijn boxers en sokken gooi ik in een mand. Waar hij ze weer uitpakt om aan te trekken. Broeken gooi ik over zijn dress boy. En de rest hang ik te drogen op hangertjes en gaat op hangertjes zo zijn kast in. Hij blij. Ik ook.
Mijn was en van de meisjes vouw ik wel
Hij werkt veel meer dan ik (ik 30 uur en hij minstens 80) en doet ook echt helemaal niks in het huishouden...
Heb zelfs een discussie met hem gehad over het nut van vouwen van was. Dus nu vouw ik zijn was gewoonweg helemaal niet meer haha
Zijn boxers en sokken gooi ik in een mand. Waar hij ze weer uitpakt om aan te trekken. Broeken gooi ik over zijn dress boy. En de rest hang ik te drogen op hangertjes en gaat op hangertjes zo zijn kast in. Hij blij. Ik ook.
Mijn was en van de meisjes vouw ik wel
Hij werkt veel meer dan ik (ik 30 uur en hij minstens 80) en doet ook echt helemaal niks in het huishouden...
Do more of what makes you happy
-
chell
- Berichten: 155
- Lid geworden op: 09 aug 2009, 11:21
Re: slowchat
Mijne vouwt handdoeken en beddengoed. Alle kleren doe ik (en dat wordt heel erg gewaardeerd, dus dat maakt het wel fijner om te doen).
-
Mack
- Berichten: 35
- Lid geworden op: 09 aug 2009, 14:21
Re: slowchat
Beestje vouwt meer was dan ik (zo'n beetje 60/40) want zij is vaak veel preciezer met hoe het moet worden gevouwen.
Ik maak dan weer vaker de keuken schoon. Koken gaat om en om en om (ja om 3, want we eten minstens twee keer per week bij Rho)
Ik maak dan weer vaker de keuken schoon. Koken gaat om en om en om (ja om 3, want we eten minstens twee keer per week bij Rho)
I'm whelmed. Not overwhelmed, not underwhelmed, just the right amount of whelmed.
-
Ravelijne
- Berichten: 5
- Lid geworden op: 09 aug 2009, 11:43
Re: slowchat
Eerst vouwde Zarath zijn eigen kleren en ik meestal (maar niet altijd) al het andere. Toen deed de werkster alles. Toen ging ik alle was zelf Konmari vouwen (vind het zowaar leuk om te doen en ik weet niet waarom maar ik kan het sneller dan ik ‘gewoon’ vouwen kon). Toen heb ik de was vouwen weer geruild met Zarath tegen andere taakjes. Maar het is bizar hoe snel ik meer in het huishouden aan het doen ben dan eerlijk klopt, en hoe lastig het terug recht te trekken is. Terwijl ik veel minder energie heb op een week genomen en Zarath een behoorlijk zelfredzame vent is die prima alle voorkomende huishoudelijke taken zelf kan, sluipt dat er toch in. Ook dat ik meer het overzicht hou en aangeef dat dingen gedaan meoten worden (wat ik echt een vermoeiend mentaal ding vind). Maar het resultaat is dan wel ook vaak dat iets niet gedaan wordt, niet dat ik alsnog alles doe. En de werkster komt 1 x in de 2 weken.
-
eireann
- Site Admin
- Berichten: 326
- Lid geworden op: 09 aug 2009, 11:19
- Locatie: Den Bosch
Re: slowchat
Dat vermoeiende mentalen ding is de third shift!
(Copy paste van viva forum)
Mijn man en ik werken allebei 32 uur, ik op grote reisafstand maar met veel flexibiliteit. We zijn allebei een dag thuis bij onze kinderen, koken afwisselend, doen allebei boodschappen. Op papier is de zorg evenredig verdeeld, zelfs meer nog dan bij vriendinnen, want irl ken ik weinig stellen die de zorg gelijk verdeeld hebben, ondanks dat ik overwegend hoogopgeleide mensen ken. Meestal is de vrouw meer thuis bij de kinderen dan de man, doorgaans 28-36, zodat de man de kinderen één middag uit school haalt. Fulltime werkt bijna niemand in mijn omgeving.
De zorg is op papier eerlijk verdeeld bij ons. En de zorg is in de uitvoering eerlijk verdeeld bij ons. Maar de zorg is niet eerlijk verdeeld in de aansturing. Want ìk manage ons gezin, niet mijn man. Ik zorg ervoor dat de opvang is geregeld, zorg voor de 10-minutengesprekken, zorg ervoor dat er nieuwe kleren komen, zorg voor de zwemlessen, kijk of er kinderverdrietjes zijn, betaal en instrueer de schoonmaakster. Ik hou in de gaten of de kinderen nog enigszins gezond eten, bedenk dat er gym is, zorg dat de gymkleren eens in de zoveel tijd worden gewassen, schrijf in voor de avondvierdaagse. Als de kinderen buiten spelen check ik af en toe of ze er nog zijn, als we een feestje hebben, hou ik in de gaten of ze geen overlast bezorgen. Ik doe het, of ik vraag man om het te doen. En hij doet het altijd als ik het vraag, dat is heel fijn, maar die managementtaken liggen bij mij. En niet alleen bij mij, want uit ieder onderzoek blijkt dat die taken overwegend bij de vrouw liggen. Mijn man voert uit en dat is super, maar ik delegeer, initieer en overzie. De verantwoordelijkheid voor het reilen en zeilen ligt bij mij. En dat betekent in de praktijk dat ik veel minder vrije tijd heb dan mijn man. Als hij thuis komt is hij vrij. Als ik thuiskom bedenk ik wat er moet gebeuren.
Die managementtaken worden in onderzoek beschreven als de derde shift, naast betaald werk en onbetaald werk (dat is uitvoering: huishouden, de was, luiers verschonen, boodschappen, alles wat je dóet). Die laatste twee zijn bij ons en bij vele anderen eerlijk verdeeld: man en ik dóen evenveel in betaald werk en in onbetaald werk. Maar we doen niet evenveel in het management. Want dat doe ik, nagenoeg alleen. Dat doen vrouwen in ieder onderzoek nagenoeg alleen. Zèlfs als de vrouw kostwinner is. En het gevolg daarvan is dat vrouwen veel minder echt vrij zijn dan mannen, want zelfs als ze niets dóen, in termen van betaald of onbetaald werk, doen ze wel dingen in het management. En dat blijkt een zelfde inspanning te vergen als de eerste twee shifts.
En die derde shift is de reden dat veel vrouwen parttime gaan werken: omdat het volledig combineren van die drie shifts niet comfortabel te doen is. Ergens moet er bezuinigd worden. Ik werk veel betaald, dus ik heb bezuinigd op onbetaald werk, dat doet mijn schoonmaakster. Andere vrouwen bezuinigen op betaald werk door minder te gaan werken. Bezuinigen op managementtaken kan in de praktijk moeilijk, omdat daar iedereen in het gezin hinder van ondervindt. Uitbesteden van managementtaken is moeilijk, want niet gebruikelijk. Verdelen van managementtaken met de partner, dà t is de mentaliteitsverandering die plaats zou moeten vinden om een eerlijke arbeidsparticipatie van vrouwen mogelijk te maken.
Mijn man en ik zijn bloedig aan het proberen om dat te realiseren. We zijn ons bewust van dit verschil en dat is al heel wat, maar het blijkt een flinke kluif. Jaren van stereotype taakverdeling is moeilijk te veranderen. Uit een ander onderzoek is gebleken dat de verlofperiode daar een grote rol in speelt: omdat de vrouw de eerste maanden alle managementtaken op zich moet nemen omdat de man werkt, is het makkelijker om het na de verlofperiode zo te laten. De vrouw is er beter in geworden en dus gaat het sneller als zij managet, zèlfs als de partners van te voren afspraken hadden gemaakt over een eerlijke verdeling. Die verdeling blijft doorgaans alleen in de uitvoering eerlijk, niet in de aansturing. De start van een eerlijke arbeidsparticipatie van vrouwen ligt daarom daar, denk ik: bij het invoeren van een gelijke verlofregeling voor mannen en vrouwen. Om niet alleen de praktijk eerlijk te verdelen, maar ook het management.Mijn man en ik werken allebei 32 uur, ik op grote reisafstand maar met veel flexibiliteit. We zijn allebei een dag thuis bij onze kinderen, koken afwisselend, doen allebei boodschappen. Op papier is de zorg evenredig verdeeld, zelfs meer nog dan bij vriendinnen, want irl ken ik weinig stellen die de zorg gelijk verdeeld hebben, ondanks dat ik overwegend hoogopgeleide mensen ken. Meestal is de vrouw meer thuis bij de kinderen dan de man, doorgaans 28-36, zodat de man de kinderen één middag uit school haalt. Fulltime werkt bijna niemand in mijn omgeving.
De zorg is op papier eerlijk verdeeld bij ons. En de zorg is in de uitvoering eerlijk verdeeld bij ons. Maar de zorg is niet eerlijk verdeeld in de aansturing. Want ìk manage ons gezin, niet mijn man. Ik zorg ervoor dat de opvang is geregeld, zorg voor de 10-minutengesprekken, zorg ervoor dat er nieuwe kleren komen, zorg voor de zwemlessen, kijk of er kinderverdrietjes zijn, betaal en instrueer de schoonmaakster. Ik hou in de gaten of de kinderen nog enigszins gezond eten, bedenk dat er gym is, zorg dat de gymkleren eens in de zoveel tijd worden gewassen, schrijf in voor de avondvierdaagse. Als de kinderen buiten spelen check ik af en toe of ze er nog zijn, als we een feestje hebben, hou ik in de gaten of ze geen overlast bezorgen. Ik doe het, of ik vraag man om het te doen. En hij doet het altijd als ik het vraag, dat is heel fijn, maar die managementtaken liggen bij mij. En niet alleen bij mij, want uit ieder onderzoek blijkt dat die taken overwegend bij de vrouw liggen. Mijn man voert uit en dat is super, maar ik delegeer, initieer en overzie. De verantwoordelijkheid voor het reilen en zeilen ligt bij mij. En dat betekent in de praktijk dat ik veel minder vrije tijd heb dan mijn man. Als hij thuis komt is hij vrij. Als ik thuiskom bedenk ik wat er moet gebeuren.
Die managementtaken worden in onderzoek beschreven als de derde shift, naast betaald werk en onbetaald werk (dat is uitvoering: huishouden, de was, luiers verschonen, boodschappen, alles wat je dóet). Die laatste twee zijn bij ons en bij vele anderen eerlijk verdeeld: man en ik dóen evenveel in betaald werk en in onbetaald werk. Maar we doen niet evenveel in het management. Want dat doe ik, nagenoeg alleen. Dat doen vrouwen in ieder onderzoek nagenoeg alleen. Zèlfs als de vrouw kostwinner is. En het gevolg daarvan is dat vrouwen veel minder echt vrij zijn dan mannen, want zelfs als ze niets dóen, in termen van betaald of onbetaald werk, doen ze wel dingen in het management. En dat blijkt een zelfde inspanning te vergen als de eerste twee shifts.
En die derde shift is de reden dat veel vrouwen parttime gaan werken: omdat het volledig combineren van die drie shifts niet comfortabel te doen is. Ergens moet er bezuinigd worden. Ik werk veel betaald, dus ik heb bezuinigd op onbetaald werk, dat doet mijn schoonmaakster. Andere vrouwen bezuinigen op betaald werk door minder te gaan werken. Bezuinigen op managementtaken kan in de praktijk moeilijk, omdat daar iedereen in het gezin hinder van ondervindt. Uitbesteden van managementtaken is moeilijk, want niet gebruikelijk. Verdelen van managementtaken met de partner, dà t is de mentaliteitsverandering die plaats zou moeten vinden om een eerlijke arbeidsparticipatie van vrouwen mogelijk te maken.
Mijn man en ik zijn bloedig aan het proberen om dat te realiseren. We zijn ons bewust van dit verschil en dat is al heel wat, maar het blijkt een flinke kluif. Jaren van stereotype taakverdeling is moeilijk te veranderen. Uit een ander onderzoek is gebleken dat de verlofperiode daar een grote rol in speelt: omdat de vrouw de eerste maanden alle managementtaken op zich moet nemen omdat de man werkt, is het makkelijker om het na de verlofperiode zo te laten. De vrouw is er beter in geworden en dus gaat het sneller als zij managet, zèlfs als de partners van te voren afspraken hadden gemaakt over een eerlijke verdeling. Die verdeling blijft doorgaans alleen in de uitvoering eerlijk, niet in de aansturing. De start van een eerlijke arbeidsparticipatie van vrouwen ligt daarom daar, denk ik: bij het invoeren van een gelijke verlofregeling voor mannen en vrouwen. Om niet alleen de praktijk eerlijk te verdelen, maar ook het management.
(Copy paste van viva forum)
Mijn man en ik werken allebei 32 uur, ik op grote reisafstand maar met veel flexibiliteit. We zijn allebei een dag thuis bij onze kinderen, koken afwisselend, doen allebei boodschappen. Op papier is de zorg evenredig verdeeld, zelfs meer nog dan bij vriendinnen, want irl ken ik weinig stellen die de zorg gelijk verdeeld hebben, ondanks dat ik overwegend hoogopgeleide mensen ken. Meestal is de vrouw meer thuis bij de kinderen dan de man, doorgaans 28-36, zodat de man de kinderen één middag uit school haalt. Fulltime werkt bijna niemand in mijn omgeving.
De zorg is op papier eerlijk verdeeld bij ons. En de zorg is in de uitvoering eerlijk verdeeld bij ons. Maar de zorg is niet eerlijk verdeeld in de aansturing. Want ìk manage ons gezin, niet mijn man. Ik zorg ervoor dat de opvang is geregeld, zorg voor de 10-minutengesprekken, zorg ervoor dat er nieuwe kleren komen, zorg voor de zwemlessen, kijk of er kinderverdrietjes zijn, betaal en instrueer de schoonmaakster. Ik hou in de gaten of de kinderen nog enigszins gezond eten, bedenk dat er gym is, zorg dat de gymkleren eens in de zoveel tijd worden gewassen, schrijf in voor de avondvierdaagse. Als de kinderen buiten spelen check ik af en toe of ze er nog zijn, als we een feestje hebben, hou ik in de gaten of ze geen overlast bezorgen. Ik doe het, of ik vraag man om het te doen. En hij doet het altijd als ik het vraag, dat is heel fijn, maar die managementtaken liggen bij mij. En niet alleen bij mij, want uit ieder onderzoek blijkt dat die taken overwegend bij de vrouw liggen. Mijn man voert uit en dat is super, maar ik delegeer, initieer en overzie. De verantwoordelijkheid voor het reilen en zeilen ligt bij mij. En dat betekent in de praktijk dat ik veel minder vrije tijd heb dan mijn man. Als hij thuis komt is hij vrij. Als ik thuiskom bedenk ik wat er moet gebeuren.
Die managementtaken worden in onderzoek beschreven als de derde shift, naast betaald werk en onbetaald werk (dat is uitvoering: huishouden, de was, luiers verschonen, boodschappen, alles wat je dóet). Die laatste twee zijn bij ons en bij vele anderen eerlijk verdeeld: man en ik dóen evenveel in betaald werk en in onbetaald werk. Maar we doen niet evenveel in het management. Want dat doe ik, nagenoeg alleen. Dat doen vrouwen in ieder onderzoek nagenoeg alleen. Zèlfs als de vrouw kostwinner is. En het gevolg daarvan is dat vrouwen veel minder echt vrij zijn dan mannen, want zelfs als ze niets dóen, in termen van betaald of onbetaald werk, doen ze wel dingen in het management. En dat blijkt een zelfde inspanning te vergen als de eerste twee shifts.
En die derde shift is de reden dat veel vrouwen parttime gaan werken: omdat het volledig combineren van die drie shifts niet comfortabel te doen is. Ergens moet er bezuinigd worden. Ik werk veel betaald, dus ik heb bezuinigd op onbetaald werk, dat doet mijn schoonmaakster. Andere vrouwen bezuinigen op betaald werk door minder te gaan werken. Bezuinigen op managementtaken kan in de praktijk moeilijk, omdat daar iedereen in het gezin hinder van ondervindt. Uitbesteden van managementtaken is moeilijk, want niet gebruikelijk. Verdelen van managementtaken met de partner, dà t is de mentaliteitsverandering die plaats zou moeten vinden om een eerlijke arbeidsparticipatie van vrouwen mogelijk te maken.
Mijn man en ik zijn bloedig aan het proberen om dat te realiseren. We zijn ons bewust van dit verschil en dat is al heel wat, maar het blijkt een flinke kluif. Jaren van stereotype taakverdeling is moeilijk te veranderen. Uit een ander onderzoek is gebleken dat de verlofperiode daar een grote rol in speelt: omdat de vrouw de eerste maanden alle managementtaken op zich moet nemen omdat de man werkt, is het makkelijker om het na de verlofperiode zo te laten. De vrouw is er beter in geworden en dus gaat het sneller als zij managet, zèlfs als de partners van te voren afspraken hadden gemaakt over een eerlijke verdeling. Die verdeling blijft doorgaans alleen in de uitvoering eerlijk, niet in de aansturing. De start van een eerlijke arbeidsparticipatie van vrouwen ligt daarom daar, denk ik: bij het invoeren van een gelijke verlofregeling voor mannen en vrouwen. Om niet alleen de praktijk eerlijk te verdelen, maar ook het management.Mijn man en ik werken allebei 32 uur, ik op grote reisafstand maar met veel flexibiliteit. We zijn allebei een dag thuis bij onze kinderen, koken afwisselend, doen allebei boodschappen. Op papier is de zorg evenredig verdeeld, zelfs meer nog dan bij vriendinnen, want irl ken ik weinig stellen die de zorg gelijk verdeeld hebben, ondanks dat ik overwegend hoogopgeleide mensen ken. Meestal is de vrouw meer thuis bij de kinderen dan de man, doorgaans 28-36, zodat de man de kinderen één middag uit school haalt. Fulltime werkt bijna niemand in mijn omgeving.
De zorg is op papier eerlijk verdeeld bij ons. En de zorg is in de uitvoering eerlijk verdeeld bij ons. Maar de zorg is niet eerlijk verdeeld in de aansturing. Want ìk manage ons gezin, niet mijn man. Ik zorg ervoor dat de opvang is geregeld, zorg voor de 10-minutengesprekken, zorg ervoor dat er nieuwe kleren komen, zorg voor de zwemlessen, kijk of er kinderverdrietjes zijn, betaal en instrueer de schoonmaakster. Ik hou in de gaten of de kinderen nog enigszins gezond eten, bedenk dat er gym is, zorg dat de gymkleren eens in de zoveel tijd worden gewassen, schrijf in voor de avondvierdaagse. Als de kinderen buiten spelen check ik af en toe of ze er nog zijn, als we een feestje hebben, hou ik in de gaten of ze geen overlast bezorgen. Ik doe het, of ik vraag man om het te doen. En hij doet het altijd als ik het vraag, dat is heel fijn, maar die managementtaken liggen bij mij. En niet alleen bij mij, want uit ieder onderzoek blijkt dat die taken overwegend bij de vrouw liggen. Mijn man voert uit en dat is super, maar ik delegeer, initieer en overzie. De verantwoordelijkheid voor het reilen en zeilen ligt bij mij. En dat betekent in de praktijk dat ik veel minder vrije tijd heb dan mijn man. Als hij thuis komt is hij vrij. Als ik thuiskom bedenk ik wat er moet gebeuren.
Die managementtaken worden in onderzoek beschreven als de derde shift, naast betaald werk en onbetaald werk (dat is uitvoering: huishouden, de was, luiers verschonen, boodschappen, alles wat je dóet). Die laatste twee zijn bij ons en bij vele anderen eerlijk verdeeld: man en ik dóen evenveel in betaald werk en in onbetaald werk. Maar we doen niet evenveel in het management. Want dat doe ik, nagenoeg alleen. Dat doen vrouwen in ieder onderzoek nagenoeg alleen. Zèlfs als de vrouw kostwinner is. En het gevolg daarvan is dat vrouwen veel minder echt vrij zijn dan mannen, want zelfs als ze niets dóen, in termen van betaald of onbetaald werk, doen ze wel dingen in het management. En dat blijkt een zelfde inspanning te vergen als de eerste twee shifts.
En die derde shift is de reden dat veel vrouwen parttime gaan werken: omdat het volledig combineren van die drie shifts niet comfortabel te doen is. Ergens moet er bezuinigd worden. Ik werk veel betaald, dus ik heb bezuinigd op onbetaald werk, dat doet mijn schoonmaakster. Andere vrouwen bezuinigen op betaald werk door minder te gaan werken. Bezuinigen op managementtaken kan in de praktijk moeilijk, omdat daar iedereen in het gezin hinder van ondervindt. Uitbesteden van managementtaken is moeilijk, want niet gebruikelijk. Verdelen van managementtaken met de partner, dà t is de mentaliteitsverandering die plaats zou moeten vinden om een eerlijke arbeidsparticipatie van vrouwen mogelijk te maken.
Mijn man en ik zijn bloedig aan het proberen om dat te realiseren. We zijn ons bewust van dit verschil en dat is al heel wat, maar het blijkt een flinke kluif. Jaren van stereotype taakverdeling is moeilijk te veranderen. Uit een ander onderzoek is gebleken dat de verlofperiode daar een grote rol in speelt: omdat de vrouw de eerste maanden alle managementtaken op zich moet nemen omdat de man werkt, is het makkelijker om het na de verlofperiode zo te laten. De vrouw is er beter in geworden en dus gaat het sneller als zij managet, zèlfs als de partners van te voren afspraken hadden gemaakt over een eerlijke verdeling. Die verdeling blijft doorgaans alleen in de uitvoering eerlijk, niet in de aansturing. De start van een eerlijke arbeidsparticipatie van vrouwen ligt daarom daar, denk ik: bij het invoeren van een gelijke verlofregeling voor mannen en vrouwen. Om niet alleen de praktijk eerlijk te verdelen, maar ook het management.
**Self Rescuing Princess**
-
eireann
- Site Admin
- Berichten: 326
- Lid geworden op: 09 aug 2009, 11:19
- Locatie: Den Bosch
-
Ravelijne
- Berichten: 5
- Lid geworden op: 09 aug 2009, 11:43
Re: slowchat
Je hebt dubbel gepaste, het staat twee keer onder elkaar. 
En inderdaad. Bij Zarath en mij heeft het niets te maken met verlof, trouwens, want geen kinderen. En toch ontstaat dat. Het is ook iets over dat management lastiger te verdelen is. Het *is* gewoon het makkelijkste als de gene die de boodschappen plant ook de maaltijden (een beetje) plant en veranderingen in de maaltijden registreert en weer doorplant (of dat nou is vanwege uitverkocht bij de winkel of vanwege tijdnood of geen fut meer). Het kortste communicatie-lijntje is binnen het brein van één persoon.
Maar ook dat ik denk dat vrouwen nog steeds meer dan mannen in elk stadium van je leven, van peuter tot directie-functie, door de omgeving (M/V) meer getraind wordt om met iedereen (vaak 'behalve zichzelf') rekening te houden. Dus dat je er verdomt goed in wordt om het te doen, en snel geneigd bent om het (vaak ongemerkt) te gaan doen.
Ik probeer dat 'third shift' ding een beetje beperkt te houden, maar voor je het weet ben je alles aan het plannen, checken en regelen. Ik vind een topic splits een goed idee. Ook voor suggesties over die third shift. Ik vind het echt bar vermoeiend.
En inderdaad. Bij Zarath en mij heeft het niets te maken met verlof, trouwens, want geen kinderen. En toch ontstaat dat. Het is ook iets over dat management lastiger te verdelen is. Het *is* gewoon het makkelijkste als de gene die de boodschappen plant ook de maaltijden (een beetje) plant en veranderingen in de maaltijden registreert en weer doorplant (of dat nou is vanwege uitverkocht bij de winkel of vanwege tijdnood of geen fut meer). Het kortste communicatie-lijntje is binnen het brein van één persoon.Maar ook dat ik denk dat vrouwen nog steeds meer dan mannen in elk stadium van je leven, van peuter tot directie-functie, door de omgeving (M/V) meer getraind wordt om met iedereen (vaak 'behalve zichzelf') rekening te houden. Dus dat je er verdomt goed in wordt om het te doen, en snel geneigd bent om het (vaak ongemerkt) te gaan doen.
Ik probeer dat 'third shift' ding een beetje beperkt te houden, maar voor je het weet ben je alles aan het plannen, checken en regelen. Ik vind een topic splits een goed idee. Ook voor suggesties over die third shift. Ik vind het echt bar vermoeiend.
-
kitten
- Berichten: 322
- Lid geworden op: 09 aug 2009, 11:25
- Locatie: Brabant
Re: Hoe is je huishouden verdeeld?
Qua taken is het bij ons aardig verdeeld volgens mij. Iedereen kookt (en doet dan boodschappen en gaat zelf na wie er mee eten) en iedereen doet de eigen was en iedereen heeft één vaatwasserdag per week.
Regeldingen mbt de kinderen doe ik. Tandarts, schoolgesprekken etc. Maar goed, het zijn ook mijn kinderen.
Daarbuiten heb ik wel de meeste third shift. Ik regel en betaal de schoonmaakster bijvoorbeeld. Ik roep als eerste dat we kerst moeten gaan plannen.
Het komt ook van buitenaf trouwens! Mensen die een verjaardag vieren en evenveel bevriend zijn met Heerscher of Dacrael als met mij, zullen tegen mij zeggen dat er een feestje is. Ik betrap mezelf daar ook op. Het zit zo, zo diep in onze cultuur dat vrouwen dat regelen.
Maar ja, ook weer omdat dat beter werkt. Schoonzus wil iets vieren en Dacrael reageert niet? App kitten maar. Opgelost. Volgende keer appt ze mij direct dus. Dat is niet seksistisch, dat werkt nou eenmaal beter.
Al met al ben ik met onze verdeling wel tevreden. Ik woon in een zevenpersoons huishouden en ik doe de was van 1 Ã 2 mensen (Jongste heeft nog hulp nodig). Niet slecht toch?
Regeldingen mbt de kinderen doe ik. Tandarts, schoolgesprekken etc. Maar goed, het zijn ook mijn kinderen.
Daarbuiten heb ik wel de meeste third shift. Ik regel en betaal de schoonmaakster bijvoorbeeld. Ik roep als eerste dat we kerst moeten gaan plannen.
Het komt ook van buitenaf trouwens! Mensen die een verjaardag vieren en evenveel bevriend zijn met Heerscher of Dacrael als met mij, zullen tegen mij zeggen dat er een feestje is. Ik betrap mezelf daar ook op. Het zit zo, zo diep in onze cultuur dat vrouwen dat regelen.
Maar ja, ook weer omdat dat beter werkt. Schoonzus wil iets vieren en Dacrael reageert niet? App kitten maar. Opgelost. Volgende keer appt ze mij direct dus. Dat is niet seksistisch, dat werkt nou eenmaal beter.
Al met al ben ik met onze verdeling wel tevreden. Ik woon in een zevenpersoons huishouden en ik doe de was van 1 Ã 2 mensen (Jongste heeft nog hulp nodig). Niet slecht toch?
-
pluis
- Berichten: 330
- Lid geworden op: 09 aug 2009, 11:03
Re: Hoe is je huishouden verdeeld?
Nb. wij hebben elke week een schoonmaakster (want poezen en want schoon huis = fijn), dus onze totaalhoeveelheid huishouden is klein. In principe poetsen wij niet, tenzij er een ongelukje gebeurt.
Ik vouw de was Lief gooit het in de machine en hangt het op. Tenzij hij er niet is, dan doe ik het allemaal. Omdat ik beter / netter vouw en hij beter / netter hangt en strikter is in hoe de kleren de was in gaan. Ik ben wel echt 'chef schone lakens' - hij zou ze er rustig een maand op laten liggen.
Ik denk dat onze verdeling op het moment zo is dat hij meer doet dan ik. Komt doordat we alletwee fulltime werken, maar hij vaak vanuit huis werkt en vrij flexibel is in zijn werktijden terwijl ik vaste uren en een forens heb. Reist hij, dan doe ik alles alleen. Is hij thuis, dan heeft hij meer tijd en gelegenheid en pakt hij dus meer dagelijkse op (koken, boodschappen doen, de vaatwasser, etc.). We plannen 'grote' dingen ook specifiek tijdens zijn thusizijn en dan ontvangt hij de klusjesmannen / bezorgingen, etc., tenzij niet echt niet anders kan.
Qua management zijn er zaken waar ik meer aan denk / meer om geef en zaken waar hij weer beter mee is. Ik ben wel meer van het familie- en huisdiermanagement, en ook van het huismanagement, maar ik kan hem daarin wel specifieke zaken vragen te doen (zoals: regel een dude die het stucwerk komt opknappen). Hij doet dan weer meer met belastingen en meer vriendenorganiseerdingen.
Ben er echt heel gelukkig mee, en we zijn ook goed in het weer omschakelen als onze situatie verandert.
Ik vouw de was
Lief gooit het in de machine en hangt het op. Tenzij hij er niet is, dan doe ik het allemaal. Omdat ik beter / netter vouw en hij beter / netter hangt en strikter is in hoe de kleren de was in gaan. Ik ben wel echt 'chef schone lakens' - hij zou ze er rustig een maand op laten liggen. Ik denk dat onze verdeling op het moment zo is dat hij meer doet dan ik. Komt doordat we alletwee fulltime werken, maar hij vaak vanuit huis werkt en vrij flexibel is in zijn werktijden terwijl ik vaste uren en een forens heb. Reist hij, dan doe ik alles alleen. Is hij thuis, dan heeft hij meer tijd en gelegenheid en pakt hij dus meer dagelijkse op (koken, boodschappen doen, de vaatwasser, etc.). We plannen 'grote' dingen ook specifiek tijdens zijn thusizijn en dan ontvangt hij de klusjesmannen / bezorgingen, etc., tenzij niet echt niet anders kan.
Qua management zijn er zaken waar ik meer aan denk / meer om geef en zaken waar hij weer beter mee is. Ik ben wel meer van het familie- en huisdiermanagement, en ook van het huismanagement, maar ik kan hem daarin wel specifieke zaken vragen te doen (zoals: regel een dude die het stucwerk komt opknappen). Hij doet dan weer meer met belastingen en meer vriendenorganiseerdingen.
Ben er echt heel gelukkig mee, en we zijn ook goed in het weer omschakelen als onze situatie verandert.
-
Ravelijne
- Berichten: 5
- Lid geworden op: 09 aug 2009, 11:43
Re: Hoe is je huishouden verdeeld?
Maar dat het zo vaak beter werkt, heeft wel iets te maken met opvoeding, continue verwachtingen die bewust en onbewust anders zijn naar vrouwen toe dan naar mannen toe, etc. etc. Ik las ooit een studie dat als hetzelfde product op Ebay te koop staat door een username-die-vrouwelijk-klinkt, dat mensen dan unaniem minder bieden. Het verschil is het grootste bij professionele verkopers, en kleiner voor amateur-aanbieders --maar nog steeds aanwezig, dus.
Ik denk dat niemand bewust denkt 'oh, daar biedt ik iets minder op, want het is een vrouwelijke verkoper. Maar collectief doen we dat dus wel. Bizar, dat soort dingen. Het zit echt diep. Net wat je zegt, inderdaad.
-
Voleuse
- Berichten: 57
- Lid geworden op: 27 jan 2010, 19:02
- Locatie: R'dam
Re: Hoe is je huishouden verdeeld?
Ik ken dat third shift probleem als 'emotional labor'.
Mijn vader vouwde vroeger wel regelmatig de was. Wel op aansturing van mijn moeder, dat dan weer wel.
Mijn vader vouwde vroeger wel regelmatig de was. Wel op aansturing van mijn moeder, dat dan weer wel.
I need you to press me down before my body flies away from me ~ Tune yards, Powa
-
Ravelijne
- Berichten: 5
- Lid geworden op: 09 aug 2009, 11:43
Re: Hoe is je huishouden verdeeld?
Is emotional labor niet letterlijk emotional labor? Kijken of iedereen nog happy is, mensen opbeuren, troosten, vermaken en al dat soort dingen? Komt vaak nog bij de 'executive-huishoud-management' taken er bovenop...
-
chell
- Berichten: 155
- Lid geworden op: 09 aug 2009, 11:21
Re: Hoe is je huishouden verdeeld?
De third shift ligt hier ook grotendeels bij mij. R. vergeet de dingen die hij moet regelen vaak of als het overdag moet, wordt hij opgeslokt door zijn werk dus dan doe ik het maar. Of ik herinner hem er 26 keer aan. Ik vind het soms wel vermoeiend, met name in periodes dat hij wat slechter in z'n vel zit en niet gemotiveerd kan worden, maar er zijn genoeg dingen die hij wel gewoon doet dus tja. En hij werkt meer dan ik.
Huishoudelijke taken zijn echt wel verdeeld, dat doen we echt samen. Dus ik ben al lang blij. Wat ik heel fijn vind in onze relatie is dat R. wel echt waardeert én ziet wat ik doe, vooral ook op het financiële vlak. Als je gewaardeerd wordt, gaat alles makkelijker en gaat het ook niet zo snel tegenstaan.
Huishoudelijke taken zijn echt wel verdeeld, dat doen we echt samen. Dus ik ben al lang blij. Wat ik heel fijn vind in onze relatie is dat R. wel echt waardeert én ziet wat ik doe, vooral ook op het financiële vlak. Als je gewaardeerd wordt, gaat alles makkelijker en gaat het ook niet zo snel tegenstaan.