Can't shake it off
Geplaatst: 19 jun 2020, 18:03
In het begin van mijn tiener jaren kwam ik achter mijn bdsm gevoelens. Verder dan heel veel lezen er over kwam het niet. Online met iemand mijn gevoelens bespreken vond ik maar een raar idee en naar een meeting gaan durfde ik al helemaal niet.
Zo bleven mijn gevoelens jaren op de achtergrond spelen. Er kwamen dan in de zoveel tijd weer periodes dat ik me weer helemaal vol las met verhalen en alle websites weer afging. Daarna probeerde ik me er niet meer bezig mee te houden.
Tot ik 5 jaar terug een jonge meid tegen kwam.
Na een aantal weken kregen we een relatie. Niet lang daarna hadden we voor het eerst seks.
Normaal gesproken gaat de eerste keer met een nieuwe partner een beetje moeizaam (mijn ervaringen). Deze keer niet, in tegendeel zelf. Het was wild en ruig. Ik trok aan der haren en ze vond het heerlijk. Ik spankte haar billen rood en ze wou alleen maar meer.
Na de seks zijn we gelijk over bdsm en onze verlangens gaan praten. Op deze voet ging onze relatie verder. Omdat we allebei een druk leven hadden zagen we elkaar niet vaak en omdat we nog thuis woonde kwam er van spel ook niet veel.
Naar een paar jaar betrapte ik haar met een andere man, dit was voor mij een harde klap. We hebben het daarna nog geprobeerd maar dit eindigde exact het zelfde. Er is nog een hele hoop drama achteraf gebeurd maar daar wil ik niet te veel op in gaan.
Nu heeft het best wat tijd gekost om van die klap te herstellen. Niet alleen je vertrouwen raakt beschadigd maar ook je zelfbeeld.
Gelukkig leerde ik een nieuwe meid kennen. Ze was altijd vrolijk en wanneer ik bij haar was scheen de zon weer. Ze is lief, zorgzaam en geweldig. Mijn leven heeft weer kleur, er is geen drama,er zijn geen leugens. Natuurlijk maken we zo nu en dan ruzie, maar dit is altijd zo weer bijgepraat.
Nu lijkt alles rustig te worden en in eens is het daar... De Drang.....De Behoeftes....Het Verlangen....
Na al die ellende komen deze gevoelens nog steeds opspelen. En deze keer is het heftig. Heftiger dan ooit. Het is al een enorme kiespijn. Het is altijd daar en niks helpt er tegen. Ik kan er even niet aan denken maar daarna komt het als zenuwpijn terug.
Nu hebben mijn partner en ik het vaak over bdsm gehad maar is dit niks voor haar. Ook door de situatie van mij vorige relatie vind ze het niet prettig als ik er over begin.
Nu ben ik ten einde raad en vraag ik me af of dit voor iemand herkenbaar is?
Wat doe ik om die 'Drang' te verlagen?
Gaan deze gevoelens ooit weg?
Normaal zeg ik altijd volg je gevoel maar me gevoel is echt de weg kwijt deze keer.
Zo bleven mijn gevoelens jaren op de achtergrond spelen. Er kwamen dan in de zoveel tijd weer periodes dat ik me weer helemaal vol las met verhalen en alle websites weer afging. Daarna probeerde ik me er niet meer bezig mee te houden.
Tot ik 5 jaar terug een jonge meid tegen kwam.
Na een aantal weken kregen we een relatie. Niet lang daarna hadden we voor het eerst seks.
Normaal gesproken gaat de eerste keer met een nieuwe partner een beetje moeizaam (mijn ervaringen). Deze keer niet, in tegendeel zelf. Het was wild en ruig. Ik trok aan der haren en ze vond het heerlijk. Ik spankte haar billen rood en ze wou alleen maar meer.
Na de seks zijn we gelijk over bdsm en onze verlangens gaan praten. Op deze voet ging onze relatie verder. Omdat we allebei een druk leven hadden zagen we elkaar niet vaak en omdat we nog thuis woonde kwam er van spel ook niet veel.
Naar een paar jaar betrapte ik haar met een andere man, dit was voor mij een harde klap. We hebben het daarna nog geprobeerd maar dit eindigde exact het zelfde. Er is nog een hele hoop drama achteraf gebeurd maar daar wil ik niet te veel op in gaan.
Nu heeft het best wat tijd gekost om van die klap te herstellen. Niet alleen je vertrouwen raakt beschadigd maar ook je zelfbeeld.
Gelukkig leerde ik een nieuwe meid kennen. Ze was altijd vrolijk en wanneer ik bij haar was scheen de zon weer. Ze is lief, zorgzaam en geweldig. Mijn leven heeft weer kleur, er is geen drama,er zijn geen leugens. Natuurlijk maken we zo nu en dan ruzie, maar dit is altijd zo weer bijgepraat.
Nu lijkt alles rustig te worden en in eens is het daar... De Drang.....De Behoeftes....Het Verlangen....
Na al die ellende komen deze gevoelens nog steeds opspelen. En deze keer is het heftig. Heftiger dan ooit. Het is al een enorme kiespijn. Het is altijd daar en niks helpt er tegen. Ik kan er even niet aan denken maar daarna komt het als zenuwpijn terug.
Nu hebben mijn partner en ik het vaak over bdsm gehad maar is dit niks voor haar. Ook door de situatie van mij vorige relatie vind ze het niet prettig als ik er over begin.
Nu ben ik ten einde raad en vraag ik me af of dit voor iemand herkenbaar is?
Wat doe ik om die 'Drang' te verlagen?
Gaan deze gevoelens ooit weg?
Normaal zeg ik altijd volg je gevoel maar me gevoel is echt de weg kwijt deze keer.